H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Εδώ είμαστε
Posted by vnottas στο 13 Ιουνίου, 2009
Εντάξει, το ξέρω.
Αν εξαιρέσει κανείς τις αναγκαίες διδακτικές ανακοινώσεις, που όντας στενά δεμένες με σταθερές ημερομηνίες έχουν το δικό τους ημερολόγιο, εδώ και πάνω από ένα μήνα το ιστολογοφόρο μοιάζει να έχει πέσει σε άπνοια.
Παρηγοριέμαι ότι αυτό είναι το ωραίο με τα ιστολογοφόρα: επιβιβάζεσαι κι επικοινωνείς όταν και άμα έχεις κέφι. Δεν είσαι περιοδική έκδοση, δε κυνηγάς τίποτα, δε σε ζορίζει κανένας.
Όταν η εσωτερική παρόρμηση ωριμάσει, ανοίγεις το παράθυρο (window) και φωνάζεις στον κόσμο, άντε, του ψιθυρίζεις, και του γκρινιάζεις, και διαμαρτύρεσαι, και επεμβαίνεις, και μονολογείς, και συνδιαλέγεσαι, και εξομολογείσαι, και σχολιάζεις, και ακολουθείς (την επικαιρότητα) και εκτροχιάζεσαι (μαζί της).
Από την άλλη, όπως ξέρετε, χρησιμοποίησα ευθύς εξ αρχής το ιστολογοφόρο ως εργαλείο δουλειάς. Νομίζω ότι λειτούργησε. Οι φοιτητές μου τελικά προτιμούν τις διαδικτυακές ανακοινώσεις από τις πινεζωμένες στην πινακίδα του 4ου ορόφου, προτιμούν να κατεβάζουν τα πρωτότυπα κείμενα παρά να τα φωτοτυπούν (κι έχουν δίκιο). Τώρα τα καλόμαθα τα παιδιά, μιλάμε πια μέσω ιστολογίου και μέσω ιμέιλ, έστω κι αν καμιά φορά με ρωτάν για θέματα γραμματείας και με εκνευρίζουν (ελαφρώς).
Και έτσι το ιστολογοφόρο ταξιδεύει στις ιστοθάλασσες με δύο φορτία.
Από τη μια μεταφέρει εκπαιδευτικό υλικό (ανακοινώσεις, οδηγίες, διευκρινίσεις, αλλά και θεωρητικά κείμενα που έτσι μπαίνουν παράλληλα στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου). Αυτό το φορτίο μια περιοδικότητα την έχει: κορυφώνεται στις περιόδους των εξετάσεων, στα ζόρια. Κι αν τυχόν οι χρόνοι μου ξεφύγουν κάπως, καταφτάνουν αμέσως οι υπενθυμίσεις από τα παιδιά.
Από την άλλη το ιστολογοφόρο κουβαλάει κείμενα ημερολογιακά, εξομολογητικά, όταν και άμα και εάν. Α, και (που και που) παιχνίδια με τη γλώσσα και τις αφηγηματικές της δυνατότητες.
Τώρα, αυτά εδώ σας τα λέω γιατί το μήνα που πέρασε ανακοινώσεις για τα εξεταστικά, βέβαια, αναρτήθηκαν, αλλά δε μιλήσαμε για άλλα πράγματα, αν και ευκαιρίες υπήρξαν.
Μια από αυτές ήταν ότι το σκαρί έγινε δύο χρονών και είχαμε, στις 25 του Μάη, τα δεύτερα γενέθλια.
Ας πούμε τώρα δυο λόγια για το ιστολογοφόρο. Εργαλείο εκπαιδευτικής επαφής αξιόλογο. Ωστόσο, δεν παύω να υποστηρίζω ότι τίποτα δε μπορεί να αντικαταστήσει την άμεση προσωπική επικοινωνία ανάμεσα στο δάσκαλο και τον διδασκόμενο. Και το επαναλαμβάνω, με κίνδυνο να γίνω πληκτικά πλεοναστικός στους φοιτητές μου. Επωφεληθείτε που ακόμη υπάρχει (έστω κακομοιριασμένο από μια δύσμορφη εξάπλωση -και άλλα χρόνια νοσήματα) το Δημόσιο Πανεπιστήμιο βασισμένο στη διαπροσωπική εκπαιδευτική επικοινωνία. Σε λίγο θα είναι προνόμιο λίγων που θα το πληρώνουν ακριβά. Για τις δικτυωμένες μάζες της ¨νέας εποχής¨ (και για όσον καιρό το πάνω χέρι θα το έχουν οι λεγόμενοι ¨νόμοι της αγοράς¨) το πιθανότερο είναι ότι τα πανεπιστήμια θα αντικατασταθούν από διαδικτυακά υποκατάστατα.
Γενικότερα, το παρόν ιστολογοφόρο, όπως και πολλά άλλα, προσπάθησε να πλεύσει (κουβαλώντας λέξεις, ενίοτε και εικόνες) επωφελούμενο από τους νέους επικοινωνιακούς άνεμους, μέσα σε ένα τοπίο αναστατωμένο από αλλαγές καταιγιστικές και εκκωφαντικές, των οποίων όμως οι απώτερες συνέπειες μένει ακόμη να εξερευνηθούν και να αξιολογηθούν.
Ο μικρός δικός μας απολογισμός: μέσα σε δυο χρόνια δεχτήκαμε 24000 επισκέψεις (ούτε πολλές ούτε λίγες) μέσος όρος περίπου 1000 το μήνα (περισσότερες επισκέψεις τον Ιανουάριο του 09, ελάχιστες τον Ιούλιο του 08). Δημοσιεύτηκαν 93 κείμενα στην ¨Αρχική Σελίδα¨ και 42 κείμενα στις λοιπές ¨Σελίδες¨ (πρωτοτυπία των ιστολογίων της wordpress). Τα κείμενά μας ήταν τακτοποιημένα σε 9 κατηγορίες, τις οποίες όμως χάσαμε όταν κάποια στιγμή αποφασίσαμε να ξαναβάψουμε το ιστολογοφόρο και να του αλλάξουμε εμφάνιση. Μαζί χάσαμε και ορισμένα από τα 183 σχόλια που λάβαμε μέχρι τώρα. Μας έμειναν οι μέχρι στιγμής 69 εννοιολογικές ¨ετικέτες¨-λέξεις κλειδιά που οδηγούν προς τα εδώ ενδιαφερόμενους για συγγενείς θεματολογίες.
Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα μας εντόπισαν παλιοί φίλοι και ανταλλάξαμε κουβέντες με καινούριους, ανοίξαμε σεντούκια με παλιά παραμύθια και εκμυστηρευτήκαμε καινούργιες σκέψεις και προβληματισμούς. Μας άρεσε, και λέμε Θεού (των ιστολογίων και των ιστολογοφόρων) επιτρέποντος να εξακολουθήσουμε την περιπλάνηση.
Εδώ είμαστε.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
li8oxoos said
και πολύ καλά θα κάνετε να εξακολουθήσετε την περιπλάνηση.
μαζί σας στο «όταν και άμα έχουμε κέφι».
vnottas said
Λιθοξόε, με τις διαλεγμένες, όμορφες, ευαίσθητες λέξεις, και εικόνες, και μουσικές, γεια σου.
tram21 said
Να τα χιλιάσετε τα κείμενα, κύριε Νόττα.
Όσο ευχάριστο είναι να σας ακούει κανείς, άλλο τόσο είναι και να σας διαβάζει.