Η μοναξιά μιας τραγιάσκας στη Μόσχα
Posted by vnottas στο 21 Νοεμβρίου, 2010
Ο Βλαδίμηρος εξακολουθεί να κοιμάται.
Σταυροί με σκουλαρίκια και υπόλοιπα από σφυροδρέπανα
αιωρούμενα συγκρούονται
προκαλώντας κουδουνιστούς ήχους μπαλαλάικας.
Ο Ιωσήφ χαμογελάει
κάτω από τα μουστάκια του
ως αιλουροειδές γουργουρίζον.
Στην πίσω πόρτα του Μαυσωλείου
ως υπνοβάτης
ο Βλαδίμηρος καλωσορίζει
τους επισκέπτες του.
Η τραγιάσκα μου εν τούτοις
περιφέρεται στην αφύσικη ζέστη
μονήρης.
Σφυριά, δρεπάνια, σταυροί, μύστακες,
ναι.
Τραγιάσκες πουθενά!
(Ο Νίκος μου χαρίζει ένα δίκοχο με επαναστατικά μπιχλιμπίδια επικολλημένα).
Μόσχα, καλοκαίρι του ’10, λίγο πριν τις πυρκαγιές.
ΥΓ
Ήτανε κι ένας Αρμένης μ’ ένα κραγιόνι.
Δε ρωτάει
σκιτσάρει ό,τι βρίσκει επαρκώς ακίνητο.
Ας πουμε
Μια τραγιάσκα…
Σχολιάστε