Η μπαλάντα των θλιμμένων αρσενικών
Posted by vnottas στο 24 Ιουλίου, 2012
Το Ιστορικό: Έψαχνα την ετυμολογία της λέξης ¨υπερφίαλος¨ και πέφτω σε ένα ιστολόγιο με την εξής πολύλεξη ονομασία: ¨πλατωνικό ΑΙΔΟΙΟ υπερφίαλος ΦΑΛΛΟΣ και μαραγκιασμένο e-ΣΠΕΡΜΑ (Στήμονες και Ύπερος και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής)¨
και αμέσως μετά εν είδει προμετωπίδας:
¨Στο κάτω κάτω της γραφής και οι γυναίκες λέξεις είναι, αντικλείδια που ανοίγουν πόρτες κλειστές¨
Κοιτάζω παρακάτω και υπό τον τίτλο
Θεοδόσης Βολκώφ, Η μπαλάντα των θλιμμένων αρσενικών,
εντοπίζω τους ακόλουθους στίχους, που μου άρεσαν και ως εκ τούτου αναδημοσιεύω:
Θεοδόσης Βολκώφ
Η μπαλάντα των θλιμμένων αρσενικών
Πρέπει λοιπόν κι εδώ κάποιος να εγκύψει
και αυτό να εγγραφεί και να ειπωθεί,
του αρσενικού η πλέον μύχια θλίψη
και η πνιγμένη του άντρα οιμωγή.
Στη Γλώσσα πρέπει να ’ρθει όλη η Γη,
να εντυπωθεί στον Λόγο μ’ έναν γρόθο
και στον Ρυθμό με βία να χαραχθεί.
Αρσενικά θλιμμένα μου, σας νιώθω.
Δεν είναι ο Θεός που έχει εκλείψει,
και ο Θάνατος που σας διεκδικεί,
δεν είναι η Ιστορία που έχει ενσκήψει
και που εκατόμβες πάλι απαιτεί,
μα Εκείνη και η Άλλη και Αυτή,
μορφές και σώματα από χθόνιο δνόφο,
της λάσπης κορυφώσεις εν ζωή.
Αρσενικά θλιμμένα μου, σας νιώθω.
Και λέω την πάσα αλήθεια δίχως τύψη,
– η Σάρκα είναι αυτό που στιχουργεί –
οι θηλυκές – αυτό σας έχει λείψει
και πάντα θα σας τρώει, αρσενικοί,
εκείνο που κανένας δεν μπορεί
μα που ο καθένας θέλει μες στον ζόφο –
μ’όλες τις θηλυκές να κοιμηθεί.
Αρσενικά θλιμμένα μου, σας νιώθω.
Η Σάρκα τον εαυτό της ιστορεί –
πώς δέρνεστε και γδέρνεστε απ’ τον πόθο
και πώς το ατσάλι λιώνει απ’ το κερί.
Αρσενικά θλιμμένα μου, σας νιώθω.
(*) Δνόφος και Γνόφος=Βαθύ σκοτάδι
Σχολιάστε