H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Ένα τραγουδάκι χωρίς όνομα
Posted by vnottas στο 4 Φεβρουαρίου, 2013
Αυτό είναι ένα τραγουδάκι χωρίς όνομα, έτσι για να τραγουδάμε, για να κάνουμε κάτι. Τίποτα το εξαιρετικό, είναι ένα τραγουδάκι ντόπιο που μπορείς να το πεις ακόμη κι αν δεν έχεις φωνή.
Φτάνει η υγεία.
Άμα έχεις υγεία τα έχεις όλα.
Φτάνει η υγεία κι ένα ζευγάρι γερά παπούτσια και μπορείς να γυρίσεις όλο τον κόσμο.
Και με συνοδεύω από μόνος μου.
Για να ιδώ την ζωή ωραία
κιθάρα πήρα για παρέα
κι όταν η μέρα φεύγει, πάει
να που η καρδιά μου τραγουδάει.
Μπορεί η φωνή μου να ‘ναι λίγη,
μα αρκεί τα βάσανα να πνίγει
κι αν για την όπερα δεν κάνει
για να ονειρεύομαι μου φτάνει.
Έτσι… τραγουδώ
μα απ’ την καρδιά το κάθε μου τραγούδι.
Στο όνειρό μου ζω
και να που ξεφυτρώνει ένα λουλούδι.
Λουλούδι πασχαλιάς
που με γυρνά στην πρώτη μου αγάπη,
που τα τραγούδια μου τα αγαπούσε,
αλλά εμένα με περιγελούσε.
Τραγούδια όμορφα, με πάθος
και νοσταλγία κατά βάθος,
που από εσένα έχουν κάτι
σου τραγουδάω με γινάτι.
Σου τραγουδώ, δεν σου φωνάζω
και τ’ άχτι μου καταλαγιάζω,
μα ο ουρανός σαν σκοτεινιάζει
καμιά, για μένα, δε την νοιάζει…
Κι έτσι… τραγουδώ
Κι απ’ την καρδιά το κάθε μου τραγούδι
Τα όνειρά μου ζω
και να που ξεφυτρώνει ένα λουλούδι
Λουλούδι πασχαλιάς
που με γυρνά στην πρώτη μου αγάπη
που τα τραγούδια μου τα αγαπούσε
αλλά εμένα με περιγελούσε.
Πρόκειται για το Tanto per cantare, ένα παλιό (1932) λαϊκό τραγουδάκι της Ρώμης γραμμένο από τους Ettore Petrolini και Alberto Simeoni εν μέρει στην τοπική διάλεκτο.
Εδώ παρακάτω θα το ακούσετε από
τον Νίνο Μανφρέντι
την Γκαμπριέλα Φέρι
και τους Ρέντζο Αρμπορε και Λουίτζι Προϊέτι σε ζωντανή ηχογράφηση
Εδώ η απόπειρα απόδοσης στα ελληνικά
Tanto per cantare…
È una canzone senza titolo,
tanto per cantare, per fare qualcosa.
Non è niente di straordinario,
è roba del paese nostro,
che si può cantare pure senza voce.
Basta la salute,
quando c’è la salute c’è tutto.
Basta la salute e un paio di scarpe nuove
puoi girare tutto il mondo,
e mi accompagno da solo.
Per fare la vita meno amara
mi sono comprato questa chitarra,
e quando il sole scende e muore
mi sento un cuore cantatore.
La voce è poca ma intonata,
non serve per fare una serenata,
ma solamente a fare in maniera
di farmi un sogno a prima sera.
Tanto per cantare,
perchè mi sento un formicolio nel cuore,
tanto per sognare,
perchè nel petto mi nasca un fiore.
Fiore di lillà
che mi riporti verso il primo amore,
che sospirava le canzoni mie,
e mi intontiva di bugie.
Canzoni belle e appassionate
che Roma mia mi ricordate,
cantate solo per dispetto,
ma con una smania dentro il petto.
Io non vi canto a voce piena,
ma tutta l’anima è serena,
e quando il cielo se scolora
di me nessuna si innamora.
Tanto per cantare,
perchè mi sento un formicolio nel cuore,
tanto per sognare,
perchè nel petto mi nasca un fiore.
Fiore di lillà
che mi riporti verso il primo amore,
che sospirava le canzoni mie,
e mi intontiva di bugie.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε