H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Ρήγισσά μου
Posted by vnottas στο 21 Φεβρουαρίου, 2013
Να κι ένα κλασσικό ναπολιτάνικο τραγούδι. Από τα πιο όμορφα. Η Reginella (νεαρή βασίλισσα). Γράφτηκε στη ναπολιτάνικη διάλεκτο από τον Libero Bovio και μελοποιήθηκε από τον Gaetano Lama το 1917. Σε αντίθεση με την μεταγενέστερη Reginella Campagnola (που μεταφράστηκε και τραγουδήθηκε στα ελληνικά, τόσο ως ¨Χωριατοπούλα Ρετζινέλα¨, όσο και παραφρασμένη ως ¨Κορόιδο Μουσολίνι¨), η ναπολιτάνικη Ρετζινέλα δεν μου προκύπτει μεταφρασμένη ή προσαρμοσμένη στα ελληνικά. Τουλάχιστον από μια πρώτη διαδικτυακή έρευνα. Σας έφτιαξα λοιπόν μια προσαρμογή (υπό τις συνήθεις προϋποθέσεις)…
Αλλά πρώτα οι μουσικές εκτελέσεις:
Από τον Roberto Murolo
Από την Gabriela Ferri
Από τον Diego Moreno
Με ακορντεόν
Η εκδοχή στα ελληνικά που σας ετοίμασα
Ρήγισσά μου
Ανοιχτό ήταν το ντεκολτέ σου
και καπέλο με άνθη φορούσες
με αρτίστες παρέα γυρνούσες
και μιλούσες, θαρρώ, γαλλικά.
Μόλις χτες
κατά τύχη σε είδα,
μόλις χτες
σ’ είδα, στα ξαφνικά…
Τι κι αν σ’ αγάπησα πολύ
Τι κι αν μ’ αγάπησες κι εσύ.
Αφηρημένα πια,
καμιά φορά,
σ’ εμένα η σκέψη σου γυρνά.
Τότε, ήσουνα η ρήγισσά μου,
συ μου χάριζες γέλιο και δάκρυ
τα φιλιά μας δεν είχανε άκρη,
τ’ άλλα ήταν για μας περιττά.
Κι η καρδερίνα
μ’ εσέ κελαηδούσε,
πως η ρήγισσα
τον ρήγα αγαπά!
Τι κι αν σ’ αγάπησα πολύ
Τι κι αν μ’ αγάπησες κι εσύ.
Αφηρημένα πια,
σποραδικά,
σ’ εμένα η σκέψη σου γυρνά…
Καρδερίνα, σαν τι περιμένεις;
του κλουβιού σου την πόρτα έχω ανοίξει
πέτρα πίσω έχει η ρήγισσα ρίξει
φύγε, πέταξε τώρα και συ.
Μια κυρά ψάξε
να βρεις καινούργια
απ’ την άλλην
να ’ναι πιο αληθινή.
Τι κι αν σ’ αγάπησα πολύ
Τι κι αν μ’ αγάπησες κι εσύ.
Αφηρημένα πια,
καμιά φορά,
σ’ εμένα η σκέψη σου γυρνά…
Reginella
Te si’ fatta na vesta scullata,
nu cappiello cu ‘e nastre e cu ‘e rrose…
stive ‘mmiez’a tre o quatto sciantose
e parlave francese…è accussí?
Fuje ll’autriere ca t’aggio ‘ncuntrata
fuje ll’autriere a Tuleto, ‘gnorsí…
T’aggio vuluto bene a te!
Tu mm’hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!…
Reginè’, quanno stive cu mico,
nun magnave ca pane e cerase…
Nuje campávamo ‘e vase, e che vase!
Tu cantave e chiagnive pe’ me!
E ‘o cardillo cantava cu tico:
«Reginella ‘o vò’ bene a stu rre!»
T’aggio vuluto bene a te!
Tu mm’hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!…
Oje cardillo, a chi aspiette stasera?
nun ‘o vvide? aggio aperta ‘a cajóla!
Reginella è vulata? e tu vola!
vola e canta…nun chiagnere ccá:
T’hê ‘a truvá na padrona sincera
ch’è cchiù degna ‘e sentirte ‘e cantá…
T’aggio vuluto bene a te!
Tu mm’hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!…
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε