Ούτε δρομέας είμαι ούτε άλτης
Posted by vnottas στο 18 Ιουλίου, 2014
Ποίημα του Νίκου Μοσχοβάκου
Πυγολαμπίδες άναψαν στο βάθος
φωτίστηκε το διάσελο κι οι βράχοι
δείχνουν το μονοπάτι χωρίς λάθος
το είδανε οι Πέρσες κι απ’ τη ράχη
το όρος άρχισαν να κατεβαίνουν
Ζητώ τα ανταλλάγματα επί τόπου
της προδοσίας κι όσα μου συμβαίνουν
δεν τα χωράει το μυαλό τ’ ανθρώπου
Τύψεις και φίδια ζώνουν τη ζωή μου
και μα τω Δία νιώθω πικραμένος
μια και δε γνώριζα προηγουμένως
τον πλούτο δεν τον χόρτασε η ψύχη μου
Ούτε δρομέας είμαι ούτε άλτης
το όνομά μου θα σας μείνει: Εφιάλτης
Σχολιάστε