H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Καημός ή Αχ, Ηλία μου, αχ…
Posted by vnottas στο 29 Αυγούστου, 2014
Αχ……..
Ηλίας Κουτσούκος
Αχ αυτή η μαύρη πέτρα μέσα μου
που γύρω της γυρνούν-γυρνούν
όλοι οι μουσουλμάνοι του μυαλού μου…
Αχ το μπλε φουστανάκι σου
όταν στους αστραγάλους σου πέφτει υποταγμένο
Αχ τα ρυτιδιασμένα χέρια απ τους χρόνους
σαν χαλασμένο απ τον καιρό ακορντεόν
Αχ οι σελίδες που διαβάζεις και δεν σου τελειώνουν
Αχ το διαδίκτυο που μες στο δίχτυ του σε μπλέκει
ενώ δεκάδες χρόνια μόνος είσαι
Αχ η καινή Διαθήκη πόσα κενά σου αφήνει
Αχ πως μετράς τα αχ με μια προπαίδεια που δεν αρκεί
όλο αφαιρέσεις που προσθέτουνε μηδέν
Αχ τα στήθη σου που γαμούν την άνοιξη
όταν θέλουν να αντισταθούν στον μαύρο άνεμο
Αχ το ενδεικτικό σου όλο ‘λίαν καλώς’ χωρίς αντίκρισμα
Αχ το μυαλό σου όταν φτιάχνει εφιάλτες
ή όταν πλάθει όνειρα ανεκπλήρωτα…
Αχ οι χερσαίες δυνάμεις που κατακτούν
κι η αεροπορία που ύπουλα χτυπά
το ναυτικό που υποχωρεί
μέσα σε προπετάσματα καπνού…
Αχ η αδήλωτη εργασία κι ο έρωτας δίχως ένσημα
η βαρετή λύση της εξίσωσης κι η έρευνα για τον καρκίνο
που συνέχεια συνεχίζεται, συνεχίζεται, συνέχεια…
Αχ η μητέρα σου που σε προσέχει
κι ο πατέρας σου όταν αντιπαθεί τον αρραβωνιαστικό σου…
Αχ η μαρμελάδα από φράουλα
το κοτόπουλο με σάλτσα και το μαύρο ψωμί
Αχ τα παιδάκια στα φανάρια
κι ο φακός χωρίς μπαταρία στη διακοπή ρεύματος
Αχ τα μέσα έξω σου και τα έξω σου μέσα…
Αχ η Δημοκρατία που ξεψυχά
κι ο δικτάτορας που κοιτάζει τον καθρέπτη του
να γράφει ‘έσο έτοιμος’…
Αχ η Κοκκινοσκουφίτσα που δεν αγάπησε το λύκο
Αχ οι βλαμμένοι κυνηγοί
και τα χελιδόνια που φεύγουν
αχ αχ αχ
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε