H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Μυθιστόρημα υπό εκπόνηση. Ιντερμέδιο ΙΙΙ. Η επιστολή προς τη Θαΐδα
Posted by vnottas στο 28 Φεβρουαρίου, 2016
Σας παραθέτω την επιστολή/ απάντηση του Εύελπι προς την Θαΐδα. Δεν ξέρω αν θα παραμείνει στην τελική διάρθρωση του μυθιστορήματος, μια που δε λέει πολλά νέα πράγματα. Όμως, αφού εδώ παρακολουθείτε τα παρασκήνια της συγγραφής, δικαιούστε και υλικό που ίσως τελικά μείνει απ΄έξω.
Από τον Εύελπι τον Μεγαρέα προς την Θαίδα
Όμορφη, ακαταμάχητη Θαΐδα
Αρχίζω την παρούσα γραφή ευχαριστώντας σε. Τα όσα αναφέρεις στην επιστολή σου είναι χρήσιμα και θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τους χαμερπείς που συνωμοτούν εναντίον μας, στην ουσία ενάντια στον βασιλέα που ηγείται της εκστρατείας των Ελλήνων. Όμως περισσότερο συγκινούμαι που πήρες την πρωτοβουλία να με ενημερώσεις.
Οι καιροί είναι αυτοί που είναι, με εξάρσεις και δυσκολίες, με άλματα και παραστρατήματα, με ενθουσιασμούς και συνωμοσίες, αλλά όλα γίνονται πιο ανθρώπινα, πιο ανεκτά, ίσως ακόμη και μια ιδέα σαγηνευτικά, όταν συνοδεύονται από ένα χαμόγελο, έναν καλό λόγο, ή μια σκέψη φροντίδας που να προέρχεται από την εκλεκτότερη της Αφροδίτης: εσένα.
Γράφεις ότι ίσως το ενδιαφέρον σου με ξενίσει. Δεν είναι ακριβές. Δεν παραξενεύτηκα απλώς. Ένοιωσα έναν ξαφνικό στρόβιλο συναισθημάτων. Θα σου εξομολογηθώ ότι δεν είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι έτσι. Η πρώτη φορά ήταν στην αποβάθρα του λιμανιού του Πειραιά, πριν τέσσερα χρόνια, όταν συνειδητοποίησα ότι η μυθική Θαΐδα θα ήταν, για εβδομάδες, συνταξιδιώτισσά μου στην πλεύση προς την Ανατολή .
Ξέρεις ότι φρόντισα να είμαι κοντά σου, δίπλα σου, όσο πιο διακριτικά επέτρεπε αυτό το δύσκολο ταξίδι προς το άγνωστο. Έτσι σε γνώρισα λίγο καλύτερα και διαπίστωσα ότι ο μύθος σε αδικεί και ότι στην πραγματικότητα είσαι πιο γλυκιά, πιο προσιτή, πιο πνευματώδης, πιο χαρωπή και αισιόδοξη από όσο θα μπορούσα να υποθέσω όταν, στα αθηναϊκά περιστύλια, σε θαύμαζα από μακριά.
Να σου εξομολογηθώ και κάτι άλλο. Ήξερα ότι αντιπαθείς τους λογορροϊκούς που παρουσιάζονται ως λόγιοι, και κομπορρημονούν ως δήθεν κάτοχοι κάποιας απρόσιτης σοφίας, τους αποκαλούμενους ¨σοφίζοντες¨ ή και ¨σοφιστές¨, και φοβόμουν ότι μπορεί, λόγω των αρμοδιοτήτων μου στην εκστρατεία, να με θεωρείς έναν από αυτούς. Έτσι παρά το ότι, όπως ξέρεις, τα καθήκοντά μου μού επιβάλλουν να ενδιαφέρομαι για το τι συμβαίνει στα μετόπισθεν της προέλασης, για ένα μεγάλο διάστημα δίστασα να σε πλησιάσω ιδιαίτερα.
Θα σου πω ακόμη, και μ’ αυτό θα ολοκληρώσω την επιστολή μου, ότι επιθυμώ να σε δω και να μιλήσω μαζί σου για ένα σωρό θέματα, αμέσως μόλις επιστρέψω στο προελαύνον σώμα της εκστρατείας, πράγμα που ελπίζω ότι θα συμβεί σύντομα.
Είθε οι θεοί να σε αγαπούν όσο οι θαυμαστές σου, ανάμεσα στους οποίους να ξέρεις ότι βρίσκεται, ενθερμότερος όλων,
ο Εύελπις του Ευρύνου ο εκ Μεγάρων.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε