Αυτοβιογραφικό
Posted by vnottas στο 2 Απριλίου, 2016
Ο Νίκος ξεκίνησε χτες σε ανιχνευτική αποστολή στην νέα δεκαετία της γενιάς μας. Τον πήρα τηλέφωνο για να του ευχηθώ χρόνια καλά και αίσια έκβαση της αποστολής. Ακολουθούμε πλήρεις εμπιστοσύνης.
(Ανάμεσα στις σελίδες του Νίκου, μπροστά μου, υπάρχει και το ακόλουθο παλιότερο ποίημά του που συνταιριάζει και που νομίζω ότι δεν έχω αναρτήσει).
(Γράφει ο Νίκος Μοσχοβάκος)
Αυτοβιογραφικό
Μία Δευτέρα του 1946
πρωταπριλιά ήταν
έλαβα θέση κι εγώ
στην αφετηρία εκκίνησης
της λύσης του αινίγματος.
Πέρασαν τα χρόνια
κι ακόμα πορεύομαι αμήχανος
γεμάτος απορίες
καθώς οι ανισόπεδες διαβάσεις
δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο
το περίπλοκο εγχείρημα.
Ξέρω μόνο πως αποφασίζουν άλλοι
για την τύχη μου
ίσως κι εγώ για κάποιους απ’ αυτούς.
Γνωρίζω ακόμα πως ο καθένας
τελικά είναι ακριβός και μόνος.
Τέλος έμαθα πως τα μυστικά
δεν κρύβονται στους ίσκιους
αλλά συνήθως στο ξετσίπωτο φως.
Γεννήθηκα εδώ
στα χαλάσματα που γράφω τώρα
και ταλανίζομαι από το μύθο
της αιώνιας αλήθειας.
Τα βυσσινί μάτια της βοκαμβίλιας
του κήπου μου
γεμάτα από ήλιο
απλώς μου επιβεβαιώνουν
καθώς λιγοστεύει ο χρόνος μου
πως το αίνιγμα του κόσμου
είναι αξεδιάλυτο
γι αυτό συναρπαστικό κι ωραίο
όπως ακριβώς της πρωταπριλιάς του 1946
που πήρα θέση στη γραμμή εκκίνησης.
Σχολιάστε