Η μπαλάντα της πόλης που πονάει. Μονόλογος οκτώ: Η νεκροκεφαλή
Posted by vnottas στο 18 Μαρτίου, 2017
Η ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ
Άναψε την κονσόλα, νεαρέ
και μάθε πώς να σέρνεσαι
αν θέλεις κάποτε να γίνεις
φίδι χωρίς σκιά και ξύπνιο
σαν κι εμένα.
Εγώ είμαι το ψάρι το μικρό
το πιο ιοβόλο.
Εγώ εγκαίρως έμαθα
πώς στο σκοτάδι να δαγκώνω.
Στις τσέπες μου δεν κουβαλάω πια
φωτογραφίες
βρισιές δε γράφω πια στους τοίχους
ούτ’ ερωτόλογα.
Μ’ αρέσουνε οι νικητές
και οι ανοιχτοχέρηδες.
Μ’ αρέσει η Αποκάλυψη
αλλά με φωτισμό σωστό
και με σινιέ κουστούμια.
Να διακινώ μ’ αρέσει
και να καταναλώνω.
Μ’ αρέσει -αν μου επιτρέπετε
έτσι να εκφραστώ-
αυτό που σ’ όλους σήμερα
¨του θανατά¨ αρέσει.
Αγόρασε το πράμα μου
παρ’ το, είτ’ είσαι γέρος
είτε ακόμη είσαι νιος
είτε πατέρας είτε γιος,
αυτή είναι η μόνη μουσική
ολομερής που παίζει
σ’ οθόνες και ραδιόφωνα.
Και πες μου, τι νομίζεις πως
τα βιβλία θα μπορούσαν να βοηθήσουν
όταν θα είσαι πάνω στην καρέκλα
την ηλεκτρική;
Οι έσχατοι ουκ έσονται οι πρώτοι
παρά ψοφάνε απ’ το κρύο ξαπλωμένοι
πάνω στις μαντεμένιες σχάρες
των υπονόμων
κι η νύχτα απ’ το τοπίο τους διαγράφει
σα να ‘ταν βάρκες που φουντάρανε στον πάτο.
Μη δίνεις βάση στις κραυγές
κι έλα να σε κεράσω.
Ξέρω μια Πολωνέζα που μπορεί
να σου ρουφήξει την καρδιά.
Και ξέρω κι ένα χάπι
που τα μυαλά στα ψήνει
έτσι μετά, μπορείς και να τα φας.
O Raiden μπορεί να καθαρίσει
πάνω από εκατό εχθρούς
πατώντας τα σωστά κουμπιά.
Κάτω, στο σκοτεινό σοκάκι
έχω αμάξι αεροδυναμικό
βγαλμένο από τα κόμικς,
χρώμα πράσινος δράκος
που ανέμελος φουμάρει ένα πούρο.
Έλα, σε περιμένω στο ημίφως.
Το σβήσιμο είναι
η υψηλή μου τέχνη.
Θα ‘θελα να πεθάνω ακόμη νέος
μα για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα
να ξανανιώσω
γι αυτό με υπομονή θα περιμένω
η έσχατη κραυγή να ακουστεί
και θα ‘ναι η δική μου, όχι του κόσμου.
[Με τον μονόλογο της Νεκροκεφαλής ολοκληρώνεται το πρώτο μέρος -primo movimento το λέει ο Στέφανο Μπένι- του ¨Μπλουζ σε 16¨. Όπως είδατε, γοητεύτηκα, κόλλησα και μετέφρασα περισσότερους μονόλογους από όσους είχα προαναγγείλει. Υπάρχει ωστόσο άλλο τόσο ¨μπλουζ¨, όπου οι ήρωες ξαναμονολογούν. Ίσως τους δούμε μαζί στο προσεχές μέλλον. Τώρα λέω να επιστρέψω στους (παραμελημένους) ήρωες του ιστορικού μυθιστορήματος].
Σχολιάστε