Ο Γουλιέλμος Τέλος και τ’ ανοιξιάτικα αγριολούλουδα
Posted by vnottas στο 1 Απριλίου, 2017
(γράφει ο Νίκος Μοσχοβάκος – και μια που σήμερα είναι Μία τ’ Απρίλη, Νίκο χρόνια πολλά)
ΑΣ ΗΤΑΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
Μπροστά πηγαίνει με το τόξο επ’ ώμου
αγέρωχος ο Γουλιέλμος Τέλος
πίσω του ακολουθεί περιχαρής
ο μικρούλης γιος του
με κομμάτια μήλου
στα ξανθά του μαλλιά.
Από δω κι από κει
στον κεντρικό δρόμο
τους παρακολουθούν έντρομοι
ψυχαναλυτές, ζωγράφοι, ποιητές
έτοιμοι να τους κατασπαράξουν
μόλις συνέλθουν από το ξάφνιασμα.
Τ’ απρόοπτα κατά κανόνα
άλλους τους αιφνιδιάζουν
κι άλλους τους εκστασιάζουν.
Δεν θα υπήρχε καμιά διαφορά βέβαια
αν αντί μήλου, ο στόχος
ήταν πορτοκάλι, πρέπει να πούμε.
ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ
Με λουλούδια ανοιξιάτικα
θα σου κεντήσω τη μνήμη
και μ’ ήχους φτερουγίσματος
θα ξαναγυρίσω από παλιά
για να γεμίσω τη μοναξιά σου
γαλάζιο τ’ ουρανού και της θάλασσας μπλε.
Θα ξαναπερνάω κάτω απ’ το παράθυρό σου
κι εσύ πίσω από τις κουρτίνες
θα κλαις όπως όταν σου κέντησα τη μνήμη
με λουλούδια ανοιξιάτικα.
Σχολιάστε