H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Μια παλιά θύμηση και μια Ιστορία στο κρεβάτι
Posted by vnottas στο 30 Μαρτίου, 2018
Και αυτή την φορά έφτασαν στα χέρια μου σχεδόν ταυτόχρονα. Ένα πρόσφατο ¨ονειρικό¨ του Ηλία και ένα από το παλιό σεντούκι με τις αναμνήσεις του Νίκου. Ιδού λοιπόν τα δύο ποιήματα.
(Νίκος Μοσχοβάκος)
ΕΔΕΣΣΑ 1980
Να ‘μαι πάλι εδώ.
Άλλαξαν όλα τόσο πολύ
ή κρύφτηκαν στη συννεφιά του χρόνου;
Μου φαίνεται σα να ψήλωσες.
Δος μου τους δρόμους σου
να τους περπατήσω πάλι
χωρίς την αγωνία του θαλαμοφύλακα.
Θέλω να ξαναδώ τα πρόσωπα των κοριτσιών
κάτω από τα κλινοσκεπάσματα της μνήμης
να αισθανθώ αχόρταγα
την ηδονική γεύση των κερασιών σου.
Ίδια όπως άλλοτε η ροή των νερών
μέσα στις φλέβες των καναλιών
που εκεί στην άκρη γίνονται καταρράκτες
και προλέγουν βρυχώμενοι
τους χρησμούς του μέλλοντος.
Κρατιέμαι από τον βραχίονα του νόστου
ανασαίνω κάτω από φωτεινές επιγραφές
που τρεμοσβήνουν.
Άλλαξες τόσο λοιπόν ή μου φαίνεται;
Αναζητώ μ’ επιμονή το κάτι
το επίθυρο χεράκι στο παλιατζίδικο
για να κρούσω σήμερα την θύρα σου.
Σφίγγω τις λαδωμένες χούφτες του ταβερνιάρη
που απόμειναν άθικτες από την καταστροφή
και μειδιώ, χαμογελώ ικανοποιημένος ίσως
καθώς ακόμα ανακαλύπτω
με αρχαιολογική συνέπεια
περιοχές του όμορφου τότε
τις αναπλάθω προσεχτικά
και μ’ ερωτική αυθαιρεσία
τις κάνω δικές μου πάλι.
*
(Ηλίας Κουτσούκος)
Ενύπνιο του Γεωργίου Καραΐσκου
Περνούσαν τα φουσάτα μες στον ύπνο μου
‘θα μας λιανίσουν στρατηγέ’ , φώναζαν αξιωματικοί
Τους λέω, τι θα μας λιανίσουν
αφού μέσα σε ύπνο είμαστε
και το πρωί καθένας θα τραβήξει στη δουλειά του
κάποιοι θα πάρουν το λεωφορείο
και κάποιοι το μετρό
.
ήμουν σε λόφο πάνω και γελούσα
τους έδειχνα ότι τους είχα αποκάτω μου
σύννεφο πήγαιναν οι μπαταριές
μία απ αυτές με βρήκε στα γεννητικά
ξύπνησα γιατί τρόμαξα απ το αίμα
που είχε γεμίσει τα σεντόνια
και βλέπω δίπλα μου
ήσυχα να κοιμάται η γυναίκα μου
άλλη φορά δεν θα ξαναδιαβάσω ιστορία στο κρεβάτι…
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε