Κι ο λύκος πλησιάζει…
Posted by vnottas στο 25 Ιουλίου, 2018
(από τον Ηλία Κουτσούκο)
Ο υποδιοικητής των ΜΑΤ στον Ζωολογικό
Σαράντα επτά είναι και ψόγο πάνω του δεν θα βρεις.
Ευθυτενής, ολιγομίλητος και πάντα σοβαρός με βάση
στο ‘μάλιστα’ και στο ‘διατάξτε’ συνεχώς.
Τους άνδρες κατευθύνει πάντα με στρατηγική πετυχημένη
είτε τους φοιτητές να πλαγιοκοπούν
είτε εργάτες να ξυλοκοπούν
είτε τους φουκαράδες συνταξιούχους να ψεκάζουν.
Ξέρει από ‘λελογισμένη’ χρήση χημικών
κι από συλλήψεις δίχως νταβαντούρι.
Το βλέμμα του είναι φευγάτο χρόνια
ανάμεσα σε πέλαγα του μέσα Τίποτα
και του Καθόλου τις απέραντες βουνοκορφές.
Το μόνο του κουσούρι είναι ο Ζωολογικός
όπου πηγαίνει κάθε Τετάρτη απόγευμα
λίγο πριν κλείσει-δυο χρόνια τώρα-
και κατευθύνεται στα 150 τετραγωνικά
που είναι κλεισμένος ένας λύκος.
Κάθεται και τον βλέπει να γυρνάει σαν υπνωτισμένος
γύρω απ τα σύρματα που τον κρατούν αιχμάλωτο
και ενώ η πειθαρχία μέσα του,
του λέει ,πως έτσι είναι το σωστό [καθείς εφ ω ετάχθη]
βγάζει απ τη πίσω τσέπη του ένα κόφτη
και κόβει ένα κομμάτι φράχτη δυο τετραγωνικά
κι ύστερα κάθεται στην άκρη
και περιμένει τι θα κάνει ο λύκος.
Κι ο λύκος πλησιάζει
ρίχνει ένα βλέμμα ‘άσε μας’ στον υποδιοικητή των ΜΑΤ
και επιστρέφει στη φωλιά του.
Κανείς δεν βλέπει μες στο σούρουπο
πως έχουνε γεμίζει δάκρυα
του υποδιοικητή τα μάτια
από τα χημικά που του επέταξε ο λύκος
καθώς του γύρισε τη πλάτη….
Σχολιάστε