H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Απολογισμοί…
Posted by vnottas στο 13 Σεπτεμβρίου, 2018
(ένα ποίημα από τον Ξενοφώντα Μαυραγάνη)
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΦΤΟΥΡΗΣΕ
Τίποτα δε φτούρησε αυτό το καλοκαίρι.
Κι ας έλαβε όλα τα ενδεικνυόμενα
ή υποδεικνυόμενα μέτρα.
Κι οι ντοματιές του εξεμέτρησαν το ζην προώρως,
Κι όλα τα λαχανικά του, ακόμα κι οι ανυπότακτες
καυτερές πιπεριές, τα τσίλι που λένε οι ξενόγλωσσοι,
παρέμειναν ατροφικές.
Τα απίδια και τα σταφύλια του,
αφέθηκαν στο έλεος των ανέμων
και των πετεινών του ουρανού, ,
που χωρίς να σπέρνουν ή να θερίζουν,
κατά πως λέει το Ευαγγέλιο
βρίσκουν να τρώνε από το χέρι του θεού,
που σκορπά απλόχερα το μόχθο των άλλων.
Ακόμα κι οι θεράποντές του,
συμβουλές του έδιναν. Όχι ελπίδες.
Που άλλωστε δεν μπορεί να διαχειριστεί
Έχοντας σίγουρο
το τέλος της δημιουργίας,
Αυτής που όλοι δοξάζουν και υμνολογούν,
Σιωπώντας αιδημόνως , όταν αδυνατούν
να εξηγήσουν το τέλος της.
Κι αυτό το καλοκαίρι,
Που φεύγει ρέοντας μεσ’ απ’ τα δάχτυλά του,
σαν ψιλή άμμος
δεν του έφτασε ούτε για ένα στίχο.
Ούτε τα υπερώριμα απίδια του
δεν πρόλαβε να μαζέψει,
Που χάθηκαν κι αυτά μέσα στον
Αμέτρητο, άπειρο, ασύλληπτο
Χρόνο, που δεν του ανήκει πια.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε