Έκαστος και η αυτού βάσανος
Posted by vnottas στο 12 Φεβρουαρίου, 2021
Τον καιρό εκείνο, τότε που όπου κι αν κοίταγες, μπροστά ή πίσω, οι τόποι είχαν μπλεχτεί και ακινητοποιηθεί ενώ οι χρόνοι ανακατεύονταν ασταμάτητα, δύο τύποι τράβηξαν την προσοχή δύο ποιητών. Τον ένα τύπο, στρατηλάτη που ονειρευόταν με την τεχνική της ¨άσκησης επί χάρτου¨, τον εντόπισε ο Νίκος (Μοσχοβάκος) τον άλλο, έμπορο που αναλογιζόταν ισολογίζοντας, τον ανακάλυψε ο Λευτέρης (Μανωλάς).
Ιδού οι περιγραφές:
ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ (Μοσχοβάκος)
Σ’ αυτήν την πολιορκία
δεν θα κάνω χρήση
του πολιορκητικού μου κριού.
Έχω άλλα όπλα πιο απρόβλεπτα
για να κατακτήσω το κάστρο.
Εξάλλου δεν επιθυμώ
τη συντριβή του αντιπάλου
μόνο την υποταγή του θέλω
ν’ αποδεχθεί τους όρους μου
κι έπειτα θα τύχει της επιείκειάς μου
αφού θ’ αρχίσει σιγά-σιγά να κατανοεί
πως ήταν απρόσφορο
να μου αντισταθεί.
Ελπίζω ήδη να κατάλαβε
πόσο επιβεβλημένη ήταν
η παραδοχή της υπεροχής μου,
σκεπτόταν συνέχεια ο Δημήτριος ο Πολιορκητής
το βράδυ πριν αποκοιμηθεί.
Όλα τα υπόλοιπα
εξελίχθηκαν σαν να ονειρευόταν.
***
ΑΔΟΛΗ ΑΠΟΥΣΙΑ (Μανωλάς)
Στη μικρή Λυδία
Αμέριμνος ο Σέλευκος
έμπορος τώρα ξακουστός
Το γένι του καλλώπιζε
Αχόρταγα κοιτάζοντας
Από τα υψίπεδα της Τύρου
τις ομορφιές της Al Mina
Νοιώθοντας ένα μούδιασμα
Όχι μοναχά που ασυνόδευτα
θ’ άφηνε
λόγω του απανταχού θανατικού
Αλλά κι από τον ολοήμερο κάματο
από το φόρτωμα της φρέσκιας σοδειάς
πορφύρας
Μην υποψιαζόμενος πως
Αυτό το φορτίο για τους
Φιλίππους
το τελευταίο θάταν
Δίχως ακόμα να πιστέψει
Πως αληθινή ήταν
πράγματι
Του παλιού του φίλου Σαούλ
Η πρόσκληση σε βάπτιση στον ποταμό
Ζυγάκτη
Να μην του φεύγει από το μυαλό
Πως σαν απειλή τούχε φανεί
να πέφτει στο τραπέζι
Ωστόσο, εν τω μεταξύ η
Λυδία
Είχε συντάξει σύντομη
Επιστολή που τούλεγε
Πως άλλο χρώμα από
Την Τύρο δεν θα
χρειασθεί ξανά, γιατί αυτό
ναι, ήταν πορφυρό
Μα όχι, γνήσια πορφύρα…
Σχολιάστε