…Οπότε σκέφτηκα ακαριαία¨δεν πάει να γαμηθεί η Πανδημία¨…
Posted by vnottas στο 4 Μαρτίου, 2021
Υπάρχουν κενά, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και καινά που μπορούν να αναπληρώσουν και να αποζημιώσουν. Γιαυτό ύστερα από μια περίοδο αθέλητης σιγής αναρτώ ένα νέο, αυθεντικό και ωραίο δημιούργημα του Ηλία. Μιλάει για…
Άλμπατρος (που) πετάνε τα μεσάνυχτα σε χειμωνιάτικο μυαλό
(Ηλίας Κουτσούκος)
Με χίλα πήγαινα μες τ’ όνειρο
φεύγαν βουνοκορφές και πεδιάδες
πόλεις πολιτισμένες, πόλεις άξεστες
με τους νευροδιαβιβαστές να λιώνουνε τα δάκτυλα
πάνω σ’ αόρατα κομπιούτερ
Ρώτησα κάποιον που φαινόταν αρχηγός
«τι κάνετε σ’ αυτήν την αίθουσα;»
σταμάτησε ιδρωμένος και μου φώναξε
«παίζουμε game-βίντεο μες το μυαλό σου βλάκα»
κι ύστερα έδινε οδηγίες σ’ ένα αόρατο μικρόφωνο
«φέρτε πουτάνες αστροφυσικές, φέρτε καχεκτικούς φιλόσοφους,
φέρτε μου κβαντικούς αλγόριθμους»
-μιλάμε για ντοκιμαντέρ ολκής-
με Λιπιτσάρεν άλογα τεράστια που είχαν μάτια πράσινα
δόντια από λύκους Σιβηρίας που δάγκωναν με ευγένεια περισσή
Φλωρεντινά βελούδα
τζαμιά ολόχρυσα Βυζαντινά
και Βούδες σμαραγδένιοι μες στη Βασιλική του Άγιου Πέτρου
να κάθονται νωχελικά δίπλα σε Εσταυρωμένους μελαγχολικούς…
μία Χιονάτη πολεμίστρια μ’ εσώρουχα Victoria–secret
που κουβαλούσε πίσω της, ανασκολοπισμένους νάνους
Άρρωστοι έκαναν πάρτι σε εντατικές
και δίπλα στα κρεβάτια τους να αγκομαχούν γιατροί
ψυχωτικοί που έφτιαχναν χορωδίες
κι έψελναν όλοι ένα τροπάρι με τέλος δίχως τέλος
μια προσευχή που πάει στο διάολο δηλαδή
και τέλος, μέσα στο όλο σκηνικό
ερχόταν προς το μέρος μου
ένα καθίκι έμπορος
-τάχα από θεατρικό Σεξπηρικό –
και με βαριά φωνή μου λέει
«θέλω μια λίβρα από το στήθος σου
για να την βγάλεις δίχως έμφραγμα απόψε »
ενώ ακούω νοσοκόμες να χειροκροτούν
γιατί ξεπέρασα το δήθεν μαύρο νήμα…
Ξύπνησα ιδρωμένος κι ήμουν ζωντανός
Οπότε σκέφτηκα ακαριαία
«δεν πάει να γαμηθεί η Πανδημία…»
Σχολιάστε