Πρώτο ταξίδι, κάποτε…
Posted by vnottas στο 18 Δεκεμβρίου, 2021
Ένα ποίημα του Λευτέρη Μυλωνά
ΑSIYE HANUM
Δίπλα στους καφέδες
απλώσανε τις μνήμες τους, στο τραπέζι
χίλιες δυο εκείνες και ολοζώντανες,
τέσσερις φίλοι αυτοί και μαραμένοι
Σαν Ιωαννίτες με σκουτάρια,
να τις μερέψουν
.
Εικόνα, άσβεστη, ολόδροσης χρυσομαλλούσας
που με τάματα κρυφά,
αλλόθρησκη η ίδια,
στον Άϊ Φανούρη με βοήθεια του, να τα καταφέρει
υποθήκες και ενέχυρα
των γονιών της να ξεχρεώσει
.
Ίδιες ιστορίες, μιας γενιάς
αγόρια, να ξενιτεύονται
κορίτσια, ό,τι τους γράψει το κοντράτο
.
Ωστόσο, για να ξεπληρώσει
τη λεηλασία του άγουρου κορμιού της
τάξιμο έκανε, τους πρωτόπειρους να δέχεται
την ημέρα του ρεπό της, με βίζιτα μισή
προτού βασιλέψει ο ήλιος,
δίχως παραβάν
.
Να τους καλωσορίζει με μεταξωτά σαλβάρια
και ζεστή – ζεστή αλεσφακιά
για κουράγιο στην αγωνία τους.
.
Βουτιά στις ίδιες μνήμες
Παρόμοιο, πρώτο ταξίδι σε μια θάλασσα ζεστή
δίχως το κύμα της,
να βλέπεις το γλυκό κουταλιού, για τα συχαρίκια
αφάγωτο να μένει,
για να μην τους πάρει την πρωτόγνωρη γλυκάδα…
.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΣ
Σχολιάστε