Άπιστες μεταφράσεις: putain de toi!
Posted by vnottas στο 11 Ιανουαρίου, 2022
Σε εκδοχή Τζαζ
Ah ah ah ah putain de toi
Ήταν τότε που εγώ / ζούσα πάνω στο φεγγάρι
Τις επίγειες χαρές / τις είχα απαρνηθεί
Σκάρωνα Ωδές / και με περισσό καμάρι
Βοήθαγα τις γάτες / που ’χανε χαθεί
Αχ βαχ, εγώ ο φουκαράς!
Αχ βαχ, εσύ σωστός μπελάς!
Μπόρα νυχτερινή / και μου γρατζουνάν την πόρτα
Λέω θα ΄ναι καμιά γάτα / χαμένη στη βροχή
Μα τούτη τη φορά / δεν είναι όπως πρώτα
αυτή τη φορά, / ήσουνα εσύ
Αχ βαχ, εγώ μπιτ αγαθός
Αχ βαχ, εσύ μπελάς σωστός
Με τα μάτια σχιστά, / πράσινα σαν βλασταράκια
Μού ’βαλες τη ροζ πατούσα / πάνω στην καρδιά
Ευτυχώς που δεν είχες / στα χείλη σου μουστάκια
Κι η αρετή σου, εν τέλει, / δεν ήταν βαριά
Αχ βαχ, εγώ ο μπαγλαμάς
Αχ βαχ, εσύ σωστός μπελάς
Σκόρπισες όσα νόμιζα / πως ήτανε δικά μου
Κι άναψες πυρκαγιά / σε μια μποέμικη ζωή
Μα για μένα, τα γατιά, / τ’ άνθη, τα ποιήματά μου
Ήλιος και βροχή / ήσουν μόνο εσύ
Αχ βαχ, εγώ ο μπιτ χαζός
Αχ βαχ, εσύ μπελάς σωστός
Όμως να που οι καιροί / μας πιάνουν εξαπίνης
Και τον έρωτά όχι, / δεν τον παραπλανάς
Εσύ τους στίχους μου τους καις, / τα άνθη μου τα φτύνεις
Και τις γάτες μου / τις κατατυραννάς
Αχ βαχ, εγώ ο μπουνταλάς
Αχ βαχ, εσύ σωστός μπελάς
Το χειρότερο όμως / αξιολύπητη καριόλα:
Το κελάρι μου πως είναι / άδειο όταν νόμισες
Δίχως ίχνος ντροπής / και για μια μόνο μπριζόλα
Στο κρεβάτι του χασάπη / μετακόμισες
Αχ βαχ, εγώ ο μπιτ ζαβός
Αχ βαχ, εσύ μπελάς σωστός
Πέρασες πια τα όρια / και γι αυτό θα πω αντίο
Και στις ψευτοαγάπες / και στις αυταπάτες μου
Πάω πίσω στο φεγγάρι / μαζί με τα κέρατά μου
Και τους στίχους και τα άνθη / και τις γάτες μου
Αχ βαχ, εγώ αρχι-χαλβάς
Αχ βαχ, εσύ κακός μπελάς
Ακόμη ένα τραγούδι (από τα ¨ελευθερόστομα¨) του Ζορζ Μπρασένς και ακόμη μια (ως συνήθως) ¨άπιστη¨ μετάφραση στα Ελληνικά. Δυο τρία πράγματα σχετικά με τα ελευθερόστομα τραγούδια και τις άπιστες μεταφράσεις μπορείτε να βρείτε σε παλιότερες ανάλογες αναρτήσεις πχ εδώ
ή και εδώ.
Από τον Μπρασένς
Από τον Ρενό
Μία ανάγνωση της προσαρμογής στα Ελληνικά
Ah ah ah ah putain de toi
En ce temps-là, je vivais dans la lune
Les bonheurs d’ici-bas m’étaient tous défendus
Je semais des violettes et chantais pour des prunes
Et tendais la patte aux chats perdus
Ah ah ah ah putain de toi
Ah ah ah ah ah ah pauvre de moi
Un soir de pluie v’là qu’on gratte à ma porte
Je m’empresse d’ouvrir, sans doute un nouveau chat
Nom de dieu l’beau félin que l’orage m’apporte
C’était toi, c’était toi, c’était toi
Les yeux fendus et couleur pistache
T’as posé sur mon coeur ta patte de velours
Fort heureus’ment pour moi t’avais pas de moustache
Et ta vertu ne pesait pas trop lourd
Au quatre coins de ma vie de bohème
T’as prom’né, t’as prom’né le feu de tes vingt ans
Et pour moi, pour mes chats, pour mes fleurs, mes poèmes
C’était toi la pluie et le beau temps
Mais le temps passe et fauche à l’aveuglette
Notre amour mûrissait à peine que déjà
Tu brûlais mes chansons, crachais sur mes viollettes
Et faisais des misères à mes chats
Le comble enfin, misérable salope
Comme il n’restait plus rien dans le garde-manger
T’as couru sans vergogne, et pour une escalope
Te jeter dans le lit du boucher
C’était fini, t’avais passé les bornes
Et, r’nonçant aux amours frivoles d’ici-bas
J’suis r’monté dans la lune en emportant mes cornes
Mes chansons, et mes fleurs, et mes chats
Σχολιάστε