Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο

Κοινωνία, Επικοινωνία, Φαντασία και άλλα

Ποιητικές παραβολές ή  Ο Μαρσύας στο φεστιβάλ άσματος

Posted by vnottas στο 5 Αυγούστου, 2022

 

Ένα ποίημα του Λευτέρη Μανωλά 

       

 

ΚΑΛΠΙΚΗ  ΛΥΡΑ

Είχε νυχτώσει για τα καλά στις

                             Συρακούσες

Φόρτωσαν και φορτώθηκαν

στην παρατημένη διήρη

Η μυρουδιά της θάλασσας

καθάρισε τα ρουθούνια τους

από της φυλακής τη μούχλα

Τα κουπιά δεν σταμάτησαν

το κτύπημα στα σκοτεινά νερά

Με βάρδιες δίχως τελειωμό

Μέχρι να διαπλεύσουν τις στήλες του

                                          Ηρακλή

και από τους διώχτες τους να

                                   ξεφύγουν

..

Τα μερόνυχτα, αιώνες του πριν

Έτσι σαν να ήταν πάντα

Ο ήλιος ξέραινε τις πληγές

Ύπνος δίχως όνειρα να ξελογιάζουν

Στον αφιλόξενο τόπο, πέρασαν

                                     χρόνια

πόδια να σταθούν, γιατάκι να

                                  ξαπλώσουν

.

Από τα χρόνια της άφιλης Ελίζαμπεθ

Έφεραν και ήλθαν μόνοι τους

ράτσες δυνατές και διψασμένες

για χρυσάφι και εκδίκηση

για τις πατρίδες που χάσανε

Με τον καιρό στήσανε λάβαρα κλεμμένα

αποκλήρωσαν, με αίμα, τους ντόπιους από

                                                    γνώμη

Κέντησαν σημαίες, που δεν είχαν

                                  τελειωμό

Κερδίσανε σε δύο Μεγάλες Ανθρωποθυσίες

πρωτεία που άλλοι δε θελήσαν να κρατήσουν.

.

Με το έμπα της χρονιάς του δράκου

ο συνασπισμός όλο και αυγάταινε

                                      ανατολικά

Σημάδι και μέτρο της υπακοής

ήτανε, κάθε τόσο, οι ψήφοι των

                                   Πόλεων

στους Μουσικούς Αγώνες, για τα

άσματα που τους πείθανε να ψηφίσουν

.

Στους φετινούς αγώνες, κατάφεραν το

                                           απρόσμενο

Κέρδισε τον κότινο, απ’ όλα το πιο

                                        άσχημο

Υποταγής, πια, σινιάλο   

Άσμα που τραγούδησε ο ίδιος ο άρχοντας της

                                                   πόλης

ο αυτοαποκαλούμενος Μαρσύας.

Τα δώρα, που βιαστικά του στέλνανε

φωτιά και στάχτη γίνανε

και αντί ο ψευτοΜαρσύας μυαλό να

                                       βάλει

συνέχισε, ξεδιάντροπα, τον

                             Απόλλωνα

να κογιονάρει, προσφέροντας για

                                         θυσία

καλάθι, με κίτρινα ηλιοτρόπια.

Που χάρτινα, χρωματιστά

                           αποδειχτήκαν

 

Ένα Σχόλιο προς “Ποιητικές παραβολές ή  Ο Μαρσύας στο φεστιβάλ άσματος”

  1. Ανώνυμος said

    Πολύ ενδιαφέρον το ποίημα αυτό

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

 
Αρέσει σε %d bloggers: