Περιμένοντας τον (αποκαλυπτικό;) χειμώνα…
Posted by vnottas στο 18 Δεκεμβρίου, 2022
Δύο ποιήματα του ΛΕΥΤΕΡΗ ΜΑΝΩΛΑ
ΘΕΡΙΝΑ ΑΡΤΟΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ
Δύο σπίθες μακρινές, που
γίναν τέσσερις και
κάτι
ξύπνησαν, αρχή εβδομάδας
το ενδιαφέρον του γιου του
Ιππότη
που στράφηκε προς τη μυρουδιά
του φρεσκοκαμένου ρετσινιού
εγκαταλείποντας προσωρινά
τα μακάρια νερά της
Στρογγύλης
περνώντας πρώτα και καλά από
Ντράφι
και με μια πηδηξιά στα
Δαδιά και
Βατερά
δίχως την ξακουστή Φαιστό να
λησμονεί
Ήταν πια καιρός και τα Κρέστενα
να πυρποληθούν !
Στο μεταξύ, ζεστές μπαγκέτες
μοίραζαν, κάθε απόβραδο
στους ανήσυχους τηλεθεατές
Eυτυχώς, μεσοκαλόκαιρο, απολάμβαναν
τις κρύες ατάκες των Αρχηγών
στο τουϊτερ
Έτσι σιγά – σιγά κατάργησαν τα
κλιματιστικά
ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ
Πώς ερχότανε τα πράγματα
και κατά το μούχρωμα
ο δρόμος τον έφερνε
στις νεραντζιές
της Καπετάν Χρονά
Συχνά τον έβλεπε εκεί δίπλα
στο περίπτερο
με πασατέμπο, στο έδαφος
τ’ αστέρια ν’ αντιγράφει
Μέρες τώρα, χανόταν στις
μπολιασμένες citrus sinensis
πορτοκάλια να μαζεύει
κι αποβραδίς το χυμό της
να φροντίζει
Ο παράδεισος έχει κι αυτός
κάποια καπρίτσια.
Σχολιάστε