Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο

Κοινωνία, Επικοινωνία, Φαντασία και άλλα

Archive for the ‘Τραγούδια της Νάπολης (Moύρολο) και άλλα, στα ελληνικά’ Category

Na Sera E Maggio (Κάποιο βράδυ του Μάη) * Reginella (Ρήγισσά μου) * Tanto per cantare… (Ένα τραγουδάκι χωρίς όνομα)

Μια που ο Μάης εξακολουθεί να έρχεται…

Posted by vnottas στο 25 Απριλίου, 2013

 ¨Κάποιο βράδυ του Μάη¨:  Μια ακόμη παλιά (1937) ναπολιτάνικη καντσονέτα, αυτή τη φορά με μουσική του Giuseppe Cioffi πάνω σε στίχους του Egidio Pisano.

Εδώ η εκδοχή στα ελληνικά που σας έφτιαξα. Παρακάτω το πρωτότυπο κείμενο στη διάλεκτο της Νεάπολης.

παγκάκι2

 Όταν βρίσκεσαι κοντά μου

σου μιλώ, δε με προσέχεις…

Πού κοιτάς αφηρημένη

κι ούτε που μου απαντάς;

Εγώ σ’ έχω στην καρδιά μου

είμαι πάντα  ερωτευμένος,

μ’ άλλον στο μυαλό σου έχεις

και εμένα με ξεχνάς

 

Κάποτε μου πες  ¨ναι¨…

Δεν το θυμάσαι;

Όποιον για σε πεθαίνει, μην σκοτώνεις…

Μου είπες ναι, του Μάη κάποιο βράδυ

και τώρα έχεις κουράγιο

να μη με θες;

 

Πλάνη κρύβει η ματιά σου

όπως σαν με πρωτοείδες

όπως σαν μου πρωτοείπες:

¨Μόνο εσένα θ’ αγαπώ¨.

Κι όρκο μου ’δωσες ριγώντας

από μας να μείνει κάτι

¨Δε ξεχνιέται η πρώτη αγάπη¨,

μα δεν έμεινε ούτε αυτό.

 

Κάποτε μου πες ¨ναι¨…

Δεν το θυμάσαι;

Όποιον για σε πεθαίνει μην σκοτώνεις…

Μου είπες ναι, του Μάη κάποιο βράδυ

Και τώρα έχεις κουράγιο

να μη με θες;

Με τον Ρέντσο Άρμπορε

Η απόδοση στα ελληνικά (από κάτω η ορχήστρα του Τζενάρο Βεντίτο)

Με τον Ρομπέρτο Μούρολο


Με τη Μίνα

Με τον Μάριο ντελ Μόνακο

Νόττας βάρκες

Na Sera E Maggio 

Quanno vien’a ‘appuntamento
guarde ‘o mare, guard»e ffronne,
si te parlo nun rispunne,
staje distratta comm’a che.
Io te tengo dint»o core,
sóngo sempe ‘nnammurato
ma tu, invece, pienze a n’ato
e te staje scurdanno ‘e me…

Quanno se dice: «Sí!»
tiènelo a mente…
Nun s’ha da fá murí
nu core amante…
Tu mme diciste: «Sí!» na sera ‘e maggio…
e mo tiene ‘o curaggio ‘e mme lassá?!

St’uocchie tuoje nun só’ sincere
comm’a quanno mme ‘ncuntraste,
comm’a quanno mme diciste:
«Voglio bene sulo a te…»
E tremmanno mme giuraste,
cu na mano ‘ncopp»o core:
«Nun se scorda ‘o primmo ammore!…»
Mo te staje scurdanno ‘e me…

Quanno se dice: «Sí!»
tiènelo a mente…
Nun s’ha da fá murí
nu core amante…
Tu mme diciste: «Sí!» na sera ‘e maggio…
e mo tiene ‘o curaggio ‘e mme lassá?!

Posted in Τραγούδια της Νάπολης (Moύρολο) και άλλα, στα ελληνικά | Με ετικέτα: , , , , , , , | Leave a Comment »

Ρήγισσά μου

Posted by vnottas στο 21 Φεβρουαρίου, 2013

Να κι ένα κλασσικό ναπολιτάνικο τραγούδι. Από τα πιο όμορφα. Η Reginella (νεαρή βασίλισσα). Γράφτηκε στη ναπολιτάνικη διάλεκτο από τον Libero Bovio και μελοποιήθηκε από τον Gaetano Lama το 1917. Σε αντίθεση με την μεταγενέστερη Reginella Campagnola (που μεταφράστηκε και τραγουδήθηκε στα ελληνικά, τόσο ως ¨Χωριατοπούλα Ρετζινέλα¨, όσο και παραφρασμένη ως ¨Κορόιδο Μουσολίνι¨), η ναπολιτάνικη Ρετζινέλα δεν μου προκύπτει μεταφρασμένη ή προσαρμοσμένη στα ελληνικά. Τουλάχιστον από μια πρώτη διαδικτυακή έρευνα. Σας έφτιαξα  λοιπόν μια προσαρμογή  (υπό τις συνήθεις προϋποθέσεις)…

imaχges

Αλλά πρώτα οι μουσικές εκτελέσεις:

Από τον Roberto Murolo

Από την Gabriela Ferri

Από τον Diego Moreno

Με ακορντεόν

Η εκδοχή στα ελληνικά που σας ετοίμασα

ν

Ρήγισσά μου

Ανοιχτό ήταν το ντεκολτέ σου

και καπέλο με άνθη φορούσες

με αρτίστες παρέα γυρνούσες

και μιλούσες, θαρρώ, γαλλικά.

Μόλις χτες

κατά τύχη σε είδα,

μόλις χτες

σ’ είδα, στα ξαφνικά…

Τι κι αν σ’ αγάπησα πολύ

Τι κι αν μ’ αγάπησες κι εσύ.

Αφηρημένα πια,

καμιά φορά,

σ’ εμένα η σκέψη σου γυρνά.

imageβs

Τότε, ήσουνα η ρήγισσά μου,

συ μου χάριζες γέλιο και δάκρυ

τα φιλιά μας δεν είχανε άκρη,

τ’ άλλα ήταν για μας περιττά.

Κι η καρδερίνα

μ’ εσέ κελαηδούσε,

πως η ρήγισσα

τον ρήγα αγαπά!

Τι κι αν σ’ αγάπησα πολύ

Τι κι αν μ’ αγάπησες κι εσύ.

Αφηρημένα πια,

σποραδικά,

σ’ εμένα η σκέψη σου γυρνά…

imνages

Καρδερίνα, σαν τι περιμένεις;

του κλουβιού σου την πόρτα έχω ανοίξει

πέτρα πίσω έχει η ρήγισσα  ρίξει

φύγε, πέταξε τώρα και συ.

Μια κυρά ψάξε

να βρεις καινούργια

απ’ την  άλλην

να ’ναι πιο αληθινή.

Τι κι αν σ’ αγάπησα πολύ

Τι κι αν μ’ αγάπησες κι εσύ.

Αφηρημένα πια,

καμιά φορά,

σ’ εμένα η σκέψη σου γυρνά…

αρχείο λήψης (1)

Reginella

Te si’ fatta na vesta scullata,
nu cappiello cu ‘e nastre e cu ‘e rrose…
stive ‘mmiez’a tre o quatto sciantose
e parlave francese…è accussí?

Fuje ll’autriere ca t’aggio ‘ncuntrata
fuje ll’autriere a Tuleto, ‘gnorsí…

T’aggio vuluto bene a te!
Tu mm’hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!…

Reginè’, quanno stive cu mico,
nun magnave ca pane e cerase…
Nuje campávamo ‘e vase, e che vase!
Tu cantave e chiagnive pe’ me!

E ‘o cardillo cantava cu tico:
«Reginella ‘o vò’ bene a stu rre!»

T’aggio vuluto bene a te!
Tu mm’hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!…

Oje cardillo, a chi aspiette stasera?
nun ‘o vvide? aggio aperta ‘a cajóla!
Reginella è vulata? e tu vola!
vola e canta…nun chiagnere ccá:

T’hê ‘a truvá na padrona sincera
ch’è cchiù degna ‘e sentirte ‘e cantá…

T’aggio vuluto bene a te!
Tu mm’hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!…

imχages

Posted in Τραγούδια της Νάπολης (Moύρολο) και άλλα, στα ελληνικά | Με ετικέτα: , , , , , , | Leave a Comment »

Ένα τραγουδάκι χωρίς όνομα

Posted by vnottas στο 4 Φεβρουαρίου, 2013

Αυτό είναι ένα τραγουδάκι χωρίς όνομα, έτσι για να τραγουδάμε, για να κάνουμε κάτι. Τίποτα το εξαιρετικό, είναι ένα τραγουδάκι ντόπιο που μπορείς να το πεις ακόμη κι αν δεν έχεις φωνή.

Φτάνει η υγεία.

Άμα έχεις υγεία τα έχεις όλα.

Φτάνει η υγεία κι ένα ζευγάρι γερά παπούτσια και μπορείς να γυρίσεις όλο τον κόσμο.

Και με συνοδεύω από μόνος μου.

images (4)

Για να ιδώ την ζωή ωραία

κιθάρα πήρα για παρέα

κι όταν η μέρα φεύγει, πάει

να που η καρδιά μου τραγουδάει.

Μπορεί η φωνή μου να ‘ναι λίγη,

μα αρκεί τα βάσανα να πνίγει

κι αν για την όπερα δεν κάνει

για να ονειρεύομαι μου φτάνει.

 Έτσι… τραγουδώ

μα απ’ την καρδιά το κάθε μου τραγούδι.

Στο όνειρό μου ζω

και να που ξεφυτρώνει ένα λουλούδι.

Λουλούδι πασχαλιάς

που με γυρνά στην πρώτη μου αγάπη,

που τα τραγούδια μου τα αγαπούσε,

αλλά εμένα με περιγελούσε.

αρχείο λήψης

Τραγούδια όμορφα, με πάθος

και νοσταλγία κατά βάθος,

που από εσένα έχουν κάτι

σου τραγουδάω με γινάτι.

Σου τραγουδώ, δεν σου φωνάζω

και τ’ άχτι μου καταλαγιάζω,

μα ο ουρανός σαν σκοτεινιάζει

καμιά, για μένα, δε την νοιάζει…

Κι έτσι… τραγουδώ

Κι  απ’ την καρδιά το κάθε μου τραγούδι

Τα όνειρά μου ζω

και να που ξεφυτρώνει ένα λουλούδι

Λουλούδι πασχαλιάς

που με γυρνά στην πρώτη μου αγάπη

που τα τραγούδια μου τα αγαπούσε

αλλά εμένα με περιγελούσε.

Πρόκειται για το Tanto per cantare,   ένα παλιό (1932) λαϊκό τραγουδάκι της Ρώμης γραμμένο από τους Ettore Petrolini και Alberto Simeoni  εν μέρει στην τοπική διάλεκτο.

Εδώ παρακάτω θα το ακούσετε από

τον Νίνο Μανφρέντι

images (7)

την Γκαμπριέλα Φέρι

images (8)

και τους Ρέντζο Αρμπορε και Λουίτζι Προϊέτι σε ζωντανή ηχογράφηση

images (5)

Εδώ η απόπειρα απόδοσης στα ελληνικά

images (1)

Tanto per cantare…

È una canzone senza titolo,
tanto per cantare, per fare qualcosa.
Non è niente di straordinario,
è roba del paese nostro,
che si può cantare pure senza voce.

Basta la salute,
quando c’è la salute c’è tutto.
Basta la salute e un paio di scarpe nuove
puoi girare tutto il mondo,
e mi accompagno da solo.

images (2)

Per fare la vita meno amara
mi sono comprato questa chitarra,
e quando il sole scende e muore
mi sento un cuore cantatore.

La voce è poca ma intonata,
non serve per fare una serenata,
ma solamente a fare in maniera
di farmi un sogno a prima sera.

Tanto per cantare,
perchè mi sento un formicolio nel cuore,
tanto per sognare,
perchè nel petto mi nasca un fiore.

Fiore di lillà
che mi riporti verso il primo amore,
che sospirava le canzoni mie,
e mi intontiva di bugie.

images (3)

Canzoni belle e appassionate
che Roma mia mi ricordate,
cantate solo per dispetto,
ma con una smania dentro il petto.

Io non vi canto a voce piena,
ma tutta l’anima è serena,
e quando il cielo se scolora
di me nessuna si innamora.

Tanto per cantare,
perchè mi sento un formicolio nel cuore,
tanto per sognare,
perchè nel petto mi nasca un fiore.

Fiore di lillà
che mi riporti verso il primo amore,
che sospirava le canzoni mie,
e mi intontiva di bugie.

Posted in Τραγούδια της Νάπολης (Moύρολο) και άλλα, στα ελληνικά, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΣΤΙΧΟΙ | Με ετικέτα: , , , , , , , , | Leave a Comment »