H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Δεν είναι ότι δεν το πρόσεξα, αλλά είχα άλλα στο κεφάλι μου κι έτσι δεν έκανα εγκαίρως τις συνήθεις επετειακές αναρτήσεις. Πρόκειται περί των γενεθλίων του Ιστολογοφόρου, που συμβαίνουν, τακτικά και ως είθισται, στο τέλος (εικοσιπέντε) του μήνα Μάη, φέτος για έκτη φορά.
Τώρα τα πράγματα ξαναμπαίνουν λίγο πολύ στ’ αυλάκι κι έτσι, έστω με καθυστέρηση, ανακηρύσσω επισήμως το Ιστολογοφόρο έξι ετών (κι ενός μηνός -πάνω κάτω), ενώ ψάχνω να βρω κάτι να πω επ’ αυτού.
Οι κοινοί τόποι, όπως και να το κάνουμε είναι οι πιο δοκιμασμένοι: Να είμαστε καλά, να έχουμε το χρειαζούμενο κουράγιο, οι αποδράσεις μας να μην είναι αυτοχειριακές, αλλά να ξε-φεύγουμε μόνο όσο χρειάζεται για να αντλήσουμε ελπίδα, και να δούμε τα προβλήματα από λίγο πιο μακριά. Λέω τώρα…
Χωρίς ιδιαίτερες μελλοντολογικές απαιτήσεις, μπορώ να σας προϊδεάσω για κάποιες αλλαγές στην πορεία του σκάφους, που είναι ήδη ορατές. Ετούτη τη χρονιά το Ιστολογοφόρο θα απομακρυνθεί από τα διδακτικά- εκπαιδευτικά πελάγη, στο βαθμό που ο καραβοκύρης δεν θα είναι πια ενεργό μέλος του διδακτικού σώματος και δε θα χρειάζεται να ειδοποιεί για εξετάσεις, να επεξηγεί ασκήσεις και εργασίες και να ανταλλάσσει σχετικά μηνύματα με τους φοιτητές.
Θα στρίψουμε, αν και ακόμη δε ξέρω να σας πω ακριβώς προς τα που.
Ίσως να έχουμε λίγο περισσότερη εικονογράφηση, σε ειδικές σελίδες, ίσως θα έχουμε περισσότερη μουσική. Σίγουρα πάντως, το ιστολογοφόρο θα κινείται κυρίως από τα λόγια που θα πνέουν στα ιστία του.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 