H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Εγώ, ο Καμπουράκης και το ποίημα-κουίζ
Αναρτήθηκε από τον/την: vnottas στο 9 Ιουλίου, 2007
Γράφω στον Καμπουράκη: ¨Γιώργο, στείλε μου κάτι ακόμη για το ιστολογοφόρο, το πρώτο άρεσε…
Μου απαντάει ο Καμπουράκης: ¨πάρε αυτό¨.
Και κάτι τι αρχίζει να κατεβαίνει στο Αουτλούκ Εξπρές.
Και συνεχίζει να κατεβαίνει.
Και κατεβαίνει ακόμη.
(Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσω ότι το καβουρδιστίρι μου είναι ακόμη σιγανής και περιστοχαστικής τεχνολογίας).
Ο Ατίθασος ζορίζεται, σφίγγεται, αλλά δεν καταφέρνει να ξεφουρνίσει το περιεχόμενο. Στο τέλος μου βγάζει ταμπέλα: ¨αδυνατώ να το κατεβάσω, ο δημιουργός του έχει χρησιμοποιήσει πρόγραμμα που μου προκύπτει μυστηριώδες και άγνωστο¨.
Άλλο ιμέιλ για τον Καμπουράκη:
¨Αυτό δεν έρχεται. Μπούκωσε και το μηχάνημα. Ερωτήμα: Τι ήταν; Αίτημα: Κάνε κάτι…¨
¨Τα έβαλα στη μέγγενη και στο ξαναστέλνω¨, μου απαντάει. ¨Είναι δύο ζωγραφιές μου που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να διακοσμήσεις τον κυβερνοχώρο σου, η δεύτερη είναι ένα fractal δηλαδή η απεικόνιση μιας μαθηματικής συνάρτησης, με αυτοομοιότητα.¨
Ο Ατίθασος αν και υποθέτω ότι (αυτός) τις απεικονήσεις μαθηματικών συναρτήσεων, προπαντός με αυτοομοιότητα, τις παίζει στα δάχτυλα, (αν όχι στο πληκτρολόγιο), βογκάει, μουρμουρίζει, ξανασφίγγεται…
Τζίφος !
¨Και τι άλλο έχεις;¨ ξαναρωτάω το Γιώργη.
¨Ένα μικρό ποίημα¨, μου απαντάει. ¨Από τη συλλογή μου ΄Κούκος μονός΄, που τυπώθηκε και έχει εξαντληθεί¨.
¨Έτσι μπράβο, σκέφτομαι και περιμένω να ανοίξει το επισυναπτόμενο για να το φορτώσω¨.
Αυτή τη φορά ο Ατίθασος κάνει το καθήκον του χωρίς ενστάσεις και νάζια.
Του ρίχνω μια πρώτη ματιά και ξαναγράφω στον Καμπουράκη.
¨Καλά, εσύ από κλασσικό μπήκες στο Πολυτεχνείο;
Εγώ πάντως όχι.
Τα λατινικά μου φτάνουν ίσα ίσα για να παρακολουθήσω μια παρτίδα Ρόμα – Λάτσιο. Για στείλε κανα προσανατολιστικό επεξηγηματικό σημείωμα, να διαφωτίσεις εμένα και τους ιστοαναγνώστες μας.
ΑΒΕ!¨
Έστειλε.
Όχι τα σχόλια που περίμενα, αλλά :
α. Δύο διευθύνσεις στο διαδίκτυο για λατινο -αγγλικές μεταφράσεις http://www.archives.nd.edu/cgi-bin/words.exe και
http://archives.nd.edu/latgramm.htm.
β. Μια ενδεικτική πληροφορία: Όλες οι επί μέρους φράσεις του ποιήματος υπάρχουν στο ΌΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ.
γ. Μια φιλοσοφική αρχή εξειδικευμένη για αυτή την περίπτωση, που, ούτε λίγο ούτε πολύ, λέει ότι: ¨το ταξίδι (είναι εκείνο που) αξίζει¨.
Σε αυτό το σημείο εγώ παραδόθηκα, και αποφάσισα να σας παραδώσω το ποίημα στην ορίτζιναλ εκδοχή, δίχως μεταφράσεις και εισαγωγικά σημειώματα. Βρίσκεται εδώ ακριβώς από κάτω.
Το υποπτεύομαι ενδιαφέρον.
Διαφωτίστε με…
Amor vagabundus
*O* Sidus clarum puellarum,
o porta clausa, fons hortorum
cella custos ungentorum
cella pigmentoria, Ave
Pulchra enim sunt ubera tua
quae paululum supereminent
et tament modice,
nec fluitantia licenter
sed restricta leniter
repressa sed non depressa…
Fons hortorum, de te fabula narratur
Tolle et lege, o corona regni de manu Amor.
Omnis mundi creatura
quasi liber et pictura
nobis est in speculum
Amor, o occuli speculae mundi,
facit quod ipsae res quae amantur,
amanti aliquo modo uriantur
et amor, o valde bona ab initio,
est magis cognitivus quam cognitio
Tipice laberinthus denotam hunc mundum
intranti largus redenti sed nimis artus.
Mundus senescit sine Amor sine mentis verbum
Salva me ab ore leonis tu fons vitae
Sine existentia tua mundus est sicut
civitas sine opibus mensa sine cibis
hortus sine herbis pratum sine floribus
arbor sine foliis, arbor vitae crucifixae
Pulchra enim sunt ubera tua
Pulchra enim sunt femora tua
Pulchra enim sunt occuli tua
iam homo nudus cum nuda iacebat
Amor per mundum discurrit vagabundus.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Dr nONE said
En medio del camino de la vida,
errante me encontré por selva oscura,
en que la recta vía era perdida.
Mr Key said
La via retta non esiste, trattasi di un cerchio senza inizio e fine. Dunque, la possiamo percorrere senza timori o rimorsi, tanto, prima o poi, torneremo al punto di partenza.
Mr. Key