H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Βίρα τις άγκυρες!
Αναρτήθηκε από τον/την: vnottas στο 28 Οκτωβρίου, 2008
Περιπλανήθηκε για κάμποσους μήνες ακυβέρνητο, το ιστολογοφόρο.
Από τη μία είχα να τελειώσω κάτι έξτρα γραψίματα, από την άλλη υπήρχαν προβλήματα πλεύσης λόγω της χαμηλής ταχύτητας της πανεπιστημιακής μου σύνδεσης.
Τα γραψίματα αφορούσαν το κείμενο ¨Από τον Άμβωνα στην Οθόνη¨ (ένα μικρό εισαγωγικό κομμάτι αυτού του κειμένου υπάρχει ήδη στο αμπάρι του ιστολογοφόρου), που απόκτησε την τελική του μορφή και πήρε το δρόμο για έκδοση.
Τώρα ο τίτλος έγινε ¨Από τον Βωμό και τον Άμβωνα στην Οθόνη¨, το θεωρητικό του μέρος διευρύνθηκε και προστέθηκε μια διεξοδικότερη παρουσίαση της πρώτης περιόδου της ανθρώπινης επικοινωνίας (περίοδος της προφορικότητας), όταν δεν είχε ακόμα επινοηθεί η γραφή ως σκληρή μνήμη, οι γνώσεις μπορούσαν να καταγραφούν μόνο στην εύθραυστη οργανική μνήμη του εγκεφάλου, και το πάνω χέρι σε θέματα επικοινωνίας είχαν οι κοινοί πρόγονοι των επιστημόνων, των καλλιτεχνών, των ιερέων, (αλλά και των δημοσιογράφων), οι προϊστορικοί μάγοι.
Εκείνοι που γράφουν, ελπίζω να με καταλάβουν. Η πορεία της συγγραφής, είτε πρόκειται για δοκίμιο είτε για μυθιστορία, έχει μια πρώτη δύσκολη ανηφόρα με αναζήτηση, αμφιβολίες, διορθώσεις πορείας, πισωγυρίσματα, και μετά, από ένα σημείο κι ύστερα, ρέει ομαλά μέχρι το στράγγισμα. Άμα καταφέρεις να μπεις σε τούτη τη κατηφορική (με την καλή έννοια) φάση, δε πρέπει να την αφήσεις να σου ξεφύγει με τίποτα. Έτσι, αυτούς του τελευταίους μήνες, στο ιστολογοφόρο, μπήκαν μόνο οι αναγκαίες τρέχουσες ανακοινώσεις, ¨οδηγίες για τους ναυτιλομένους¨ (μαζί μου) στο Τμήμα.
Έπειτα, υπήρχε και το πρόβλημα με τις ταχύτητες ροής. Στο πανεπιστήμιο η σύνδεση είναι άμεση και τα 100 Kbps φτάνουν για να ελέγξεις μια αξιοπρεπή πλεύση. Αλλά το ιστολογοφόρο δε το θεωρώ δουλειά και επομένως είναι ελλιμενισμένο στο γραφείο του σπιτιού μου. Εδώ οι ταχύτητες είναι ακόμη πιο μικρές, αλλά, μέχρι πρόσφατα, οι αναμονές κατά τους χειρισμούς ήταν λίγο πολύ ανεκτές. Όμως, από την αρχή του καλοκαιριού, η ταχύτητα ροής έπεσε κι άλλο. Ούτε τα ιμέιλ δε σήκωνε πια ο Ανυστερόβουλος (υπολογιστής μου). Έφτανε ένα μήνυμα λίγο πιο βαρύ σε μπιτ (μπιτ βαρύ) για να μπλοκάρει και τα υπόλοιπα και να με απομονώσει.
Πριν αρχίσω να μισώ όσους μου έστελναν φωτογραφίες και βιντεάκια, είπα να δελεαστώ από τις προσφορές για σταθερή τηλεφωνία με γρήγορο ιντερνετ. Εκεί γίνεται χαμός, το ξέρετε. Ρώτησα πρώτα το γιο μου, που είναι ο επίσημος σύμβουλός μου σε θέματα εφαρμοσμένης επικοινωνίας, και μετά άλλους ¨εκσυγχρονισμένους¨ συνομήλικους. Μέχρι να πάρω τη (σωστή;) απόφαση μπήκαμε για καλά στο φθινόπωρο.
Στο μεταξύ το ιστολογοφόρο πήγαινε ανέμελο πέρα δώθε, μάζευε στην τύχη κάτι αποπροσανατολισμένους περαστικούς με τους πιο απίθανους προορισμούς, σίγουρα κάποιους φοιτητές μου (που απεχθάνονται τις γραπτές ανακοινώσεις που αναρτώ στην πινακίδα έξω από το γραφείο μου στο πανεπιστήμιο) και κινδύνευε να πιάσει πάτο ή και να εξωκείλει στην πρώτη επικοινωνιακή καταιγίδα.
Ωστόσο, το γράψιμο τελείωσε, η ικανοποιητική ταχύτητα αποκτήθηκε, οι πρώτες άνετες βόλτες στα γειτονικά ιστολόγια επίσης (πρέπει να ενημερώσω τους συνδέσμους, το ξέρω).
Και μια που στο γύρο γίνονται πράγματα, θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Βίρα τις Άγκυρες!
Φιλικά
Βασίλης Νόττας
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
silia said
Χάρηκα πολύ μ’ αυτά , που διάβασα εδώ , σ’ αυτό το ποστ .
Όχι για το ότι ταλαιπωρήθηκες , αλλά για το ότι ξαναβγήκες … στην «πιάτσα».
vnottas said
Αννα Σίλια χάρηκα που ήσουν εσύ που ξεκόλλησες τη στασιμότητα των εισερχόμενων μηνυμάτων μου. Επωφελούμαι για να σε συγχαρώ για τα (γατίσια) αυτοπαρατηρητικά κείμενα, καθώς και για εκείνο για τη Βιστωνίδα – Στο επαναλληλογραφείν