H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Ο Cecco Angiolieri υπήρξε ένας ενδιαφέρων τύπος, ποιητής και ιππότης, που έζησε στην Τοσκάνη (Σιένα, από το 1260 ως περίπου το 1312) την ίδια πάνω κάτω εποχή με τον Δάντη. Το σονέτο του ¨Αν ήμουν φωτιά¨ τραγουδάει εδώ ο Fabrizio de Andre. Έκανα μια πρώτη προσπάθεια απόδοσης του κειμένου στα ελληνικά, αλλά για καλό και για κακό σας παραθέτω και το πρωτότυπο. Σε ήχο:
α) το τραγούδι του Φαμπρίτσιο,
*
β) μια σπάνια απαγγελία από τον Βιτόριο Γκάσμαν Εδώ
γ) μία ανάγνωση στα ελληνικά.
S’i fosse fuoco
S’i fosse fuoco, arderei ‘l mondo;
s’i fosse vento, lo tempestarei;
s’i fosse acqua, i’ l’annegherei;
s’i fosse Dio, mandereil’ en profondo;
s’i fosse papa, allor serei giocondo,
ché tutti cristiani imbrigarei;
s’i fosse ‘mperator, ben lo farei;
a tutti tagliarei lo capo a tondo.
S’i fosse morte, andarei a mi’ padre;
s’i fosse vita, non starei con lui;
similemente faria da mi’ madre.
Si fosse Cecco com’i’ sono e fui,
torrei le donne giovani e leggiadre:
le zoppe e vecchie lasserei altrui.
Φωτιά αν ήμουν
Φωτιά αν ήμουν, θα ’καιγα την Πλάση,
νερό αν ήμουν θα ’πνιγα τη Γη
κι αν ήμουν άνεμος με ίδια οργή,
Θεούς κι ανθρώπους θα ’στελνα στη Χάση
Αν ήμουν Πάπας, τότε θα ’χα κέφια
και θα κορόιδευα όλους τους πιστούς
και βασιλιάς αν ήμουνα αδέλφια
κεφάλια θα ’χα κόψει σε αρκετούς.
Χαμός αν ήμουν, πρώτα τον πατέρα
θα είχα πάει να επισκεφτώ,
το ίδιο θα ’κανα και στη μητέρα
που με ξεφούρνισε στον κόσμο αυτό.
Αλλά αφού ’μαι αυτός (κι αυτός θα μείνω)
τις νιες και όμορφες μονάχα κυνηγώ
και γριές και άσχημες στους άλλους τις αφήνω.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 