H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Ωδή στην ευτυχισμένη ημέρα
Αναρτήθηκε από τον/την: vnottas στο 16 Οκτωβρίου, 2012
Η Ελένη παντρεύτηκε τον Αλέξιο στο Τσερτάλντο.
Το Τσερτάλντο είναι το χωριό όπου γεννήθηκε ο Βοκκάκιος (παρεμπιπτόντως).
Ο Θάνος ήταν εξάδελφος μάρτυρας.
Ο Δήμαρχος, αντί για άλλα, απάγγειλε Πάμπλο Νερούδα.
Ο Θάνος γοητεύτηκε απ’ τους στίχους.
Ο Θάνος μου τους έστειλε μεταφρασμένους απ’ τον ίδιο, μαζί με το κείμενο στα Ιταλικά και το ισπανό-χιλιανό πρωτότυπο.
Πάμπλο Νερούδα
Ωδή στην ευτυχισμένη ημέρα
Αυτή τη φορά, αφήστε με να ‘μαι ευτυχισμένος,
τίποτε δεν συνέβη σε κανέναν,
δεν είμαι πουθενά συγκεκριμένα,
συνέβη μόνο τ’ ότι είμαι ευτυχισμένος
μέχρι το πιο βαθύ μου φυλλοκάρδι.
Είτε βαδίζω, είτε κοιμάμαι, είτε γράφω,
είμαι ευτυχισμένος, τι να κάνω;
Πιο απροσμέτρητος κι απ’ το χορτάρι στα χωράφια,
το δέρμα μου, δέρμα δέντρου, χαραγμένο
το νερό από κάτω, τα πουλιά από πάνω,
η θάλασσα δαχτυλίδι από τη μέση μου τριγύρω,
η γη από ψωμί και πέτρα
κι ο αέρας τραγουδάει σαν κιθάρα.
Δίπλα μου εσύ, στην άμμο, είσαι άμμος
τραγουδάς κι είσαι τραγούδι,
ο κόσμος σήμερα είναι η ψυχή μου,
τραγούδι και άμμος.
Ο κόσμος είναι σήμερα το στόμα σου.
Αφήστε με μέσα στο στόμα σου και μεσ’ στην άμμο
να ‘μαι ευτυχισμένος,
να ‘μαι ευτυχισμένος γιατί ναι,
γιατί αναπνέω και γιατί αναπνέεις,
να ‘μαι ευτυχισμένος γιατί αγγίζω το γόνατό σου
κι είναι σαν ν’ αγγίζω το γαλάζιο δέρμα τ’ ουρανού
και τη δροσιά του.
Σήμερα αφήστε με να ‘μαι ευτυχισμένος
μαζί με όλους ή με κανέναν
να ‘μαι ευτυχισμένος με το χορτάρι και την άμμο
να ‘μαι ευτυχισμένος με τον αέρα και τη γη
να ‘μαι ευτυχισμένος με σένα, με το στόμα σου
να ‘μαι ευτυχισμένος.
Ode al giorno felice
Questa volta lasciate che sia felice,
non è successo nulla a nessuno,
non sono da nessuna parte,
succede solo che sono felice
fino all’ultimo profondo angolino del cuore.
Camminando, dormendo o scrivendo,
che posso farci, sono felice.
Sono più sterminato dell’erba nelle praterie,
sento la pelle come un albero raggrinzito,
e l’acqua sotto, gli uccelli in cima,
il mare come un anello intorno alla mia vita,
fatta di pane e pietra la terra
l’aria canta come una chitarra.
Tu al mio fianco sulla sabbia, sei sabbia,
tu canti e sei canto.
Il mondo è oggi la mia anima
canto e sabbia, il mondo oggi è la tua bocca,
lasciatemi sulla tua bocca e sulla sabbia
essere felice,
essere felice perché sì,
perché respiro e perché respiri,
essere felice perché tocco il tuo ginocchio
ed è come se toccassi la pelle azzurra del cielo
e la sua freschezza.
Oggi lasciate che sia felice, io e basta,
con o senza tutti, essere felice con l’erba
e la sabbia essere felice con l’aria e la terra,
essere felice con te, con la tua bocca,
essere felice.
Oda al día feliz
ESTA vez dejadme
ser feliz,
nada ha pasado a nadie,
no estoy en parte alguna,
sucede solamente
que soy feliz
por los cuatro costados
del corazón, andando,
durmiendo o escribiendo.
Qué voy a hacerle, soy
feliz.
Soy más innumerable
que el pasto
en las praderas,
siento la piel como un árbol rugoso
y el agua abajo,
los pájaros arriba,
el mar como un anillo
en mi cintura,
hecha de pan y piedra la tierra
el aire canta como una guitarra.
Tú a mi lado en la arena
eres arena,
tú cantas y eres canto,
el mundo
es hoy mi alma,
canto y arena,
el mundo
es hoy tu boca,
dejadme
en tu boca y en la arena
ser feliz,
ser feliz porque si, porque respiro
y porque tú respiras,
ser feliz porque toco
tu rodilla
y es como si tocara
la piel azul del cielo
y su frescura.
Hoy dejadme
a mí solo
ser feliz,
con todos o sin todos,
ser feliz
con el pasto
y la arena,
ser feliz
con el aire y la tierra,
ser feliz,
contigo, con tu boca,
ser feliz.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε