Ένα ποίημα του Λευτέρη Μανωλά
ΠΡΟΒΑ
Τα βράδια τρέχω να
κρυφτώ
πίσω από τους αφρούς των
κυμάτων,
να κρυφοκοιτάξω εκείνους τους
ψαράδες,
πάνω στην επιφάνεια της
χαμογελαστής θάλασσας να
παίζουν χόκεϋ επί πάγου
και αίφνης να μεγαλώνει ο
δίσκος,
να γίνεται ανάποδος κύρτος,
που υποδέχεται γυαλίνες, σαργούς
σκάρους.
Τα χέρια χάνουν τα δάχτυλα
Και σαν κουπιά μου γνέφουν
καληνύχτα.

H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*













































*








