H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Χτες πήρα τηλέφωνο τον Νίκο να του ευχηθώ για την γιορτή του. Την γιορτή που κάθε έξι του Δεκέμβρη κάνει αναφορά (με την διευρυμένη έννοια) σε ¨νικητές¨, σε ¨λαούς¨, σε ¨θαλασσοπόρους¨ και στον Άγιο που ανέλαβε να τους προστατεύει.
Η μια κουβέντα έφερε την άλλη και έτσι βρεθήκαμε να τα λέμε για στίχους και στροφές, για ειρμούς και συνειρμούς και άλλα παρόμοια ευαίσθητα και δυσεξήγητα. Θυμηθήκαμε κι έναν παλιότερο έμμετρο διάλογο τοποθετημένο πλέον στο αμπάρι του Ιστολογοφόρου. Αφορούσε στις προσωπίδες που εν τέλει φοριούνται με (ποικίλη) υστεροβουλία σε διάφορους πρωταγωνιστές των καιρών που αλλάζουν. Προσωπίδες συχνά απειλητικές εμπνευσμένες από ανακατασκευασμένους δαίμονες, ανασυρμένους από τις χείριστες εποχές.
Σήμερα, του αγίου Νικολάου ημέρα επόμενη, έψαξα στις πλέουσες αποθήκες και βρήκα το όμορφο συνεπαίρνον ποίημα του Νίκου. Γινόταν μνεία στον Νέρωνα. Το αναρτώ ξανά μαζί με μια δικιά μου συνειρμική σημείωση
Ο Νίκος (Μοσχοβάκος) μου έστειλε το ποίημα που ακολουθεί
ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΠΟΥΝ ΝΕΡΩΝΑ
Κάψε την πόλη λοιπόν
μη φοβάσαι δεν θα σε πουν Νέρωνα
από αγάπη για τη ζωή κάψε την πόλη
πυρπόλησε τα εκμαγεία μίσους
τις τράπεζες βδέλλας πυρπόλησε
τους στενούς δρόμους αγχόνες ονείρων
τις μεγάλες λεωφόρους κάψε
και τα χαμαιτυπεία παραχάραξης πίστης.
***
Με την δάδα της αγωνίας χωρίς ματαιοδοξία
βάλε φωτιά στους οίκους συναλλαγής
στα κέντρα πλειστηριασμών οδύνης
στα πορνεία υποσχέσεων πλαστής ηδονής
στα πολυκαταστήματα τζόγου και συνήθειας
στα προμελετημένα δελτία προγνώσεως καιρού.
***
Μη σταματάς δεν θα σε πουν Νέρωνα
από αγάπη κάψε την πόλη
πυρπόλησέ την με σπαραγμό
κι ας σκορπιστούν τα αποκαΐδια της
σ’ όλου του σύμπαντος το εύρος
ας φτάσουν μέχρι τις χαράδρες της σελήνης.
Κάτω από την τέφρα της πόλης
ας κοιμηθούν για λίγο ακόμη τα όνειρα.
Όχι! δεν θα σε πουν Νέρωνα.
*
Τον ευχαρίστησα και του έστειλα το ακόλουθο συνειρμικό σημείωμα:
*
Συνειρμικό
Και αν σε πούνε Νέρωνα, τι έγινε;
Έτσι κι αλλιώς
αλλάζουν οι καιροί και φεύγουνε
κάποτε οι βεβαρημένοι θ’ αναδυθούν
και οι φελλοί θα καταποντιστούν στα άπατα.
*
Θα ‘ρθει ξανά η μέρα που θα χρειαστεί
να γίνουν εμπρηστές οι ποιητές
και πυροδότες,
τότε τον Νέρωνα απ’ τον βούρκο θα ανασύρουνε
ίσως του δώσουν λίγο χρόνο ν’ απολογηθεί
–ίσως και όχι, γιατί τότε
θα κρίνουν κάτι τέτοιο περιττό και αδόκιμο.
*
Υπέρ αυτού θα υπάρχουν πλέον επιγράμματα
θα ‘χουν γραφτεί διατριβές, συγγράμματα
και πάνελ κι εκπομπές που εμβαθύνουν
της επιφάνειας την άτρητη στιλπνότητα.
*
Στις λέσχες των αναγνωστών επιλεγμένα μέλη
των λέξεων το βάρος θα ζυγίζουνε
και θα κοσμούν τα αποφθέγματα του Νέρωνα
με πλήθος εμβριθών υποσημειώσεων
και, βέβαια, με λάμψεις καινοφανών αστερίσκων
*
Γι αυτό
(αλλά και γι άλλα που θα μου ‘ρθουνε αργότερα)
σου λέω:
Και να σε πούνε Νέρωνα τι έγινε;
ΒΝ
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 