Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο

Κοινωνία, Επικοινωνία, Φαντασία και άλλα

  • Βόλτα στο ιστολογοφόρο με μουσική του Μάουρο Τζουλιάνι

  • Περισσότερα για το ιστορικό μυθιστόρημα "Κύλικες και Δόρατα": Κλικ στην εικόνα

  • Δημοφιλή άρθρα και σελίδες

  • Οι καιροί που αλλάζουν...

  • Κυκλοφόρησε:

  • Εκδότης: Ι. Σιδέρης ISBN: 978-960-08-0850-6 Σελίδες: 646 Σχήμα: 17×24 Συγγραφέας: Β. Νόττας

  • *

  • ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΦΙΛΩΝ

  • LIBRI RECENTI DI AMICI

  • Κυκλοφόρησε από τις εκδ. Παπαζήση η νέα ποιητική συλλογή του Λευτέρη Μανωλά

  • Ποιήματα και ποιητικά κείμενα από τον Ηλία Κουτσούκο.

  • * Η νέα συλλογή ποιημάτων του Νίκου Μοσχοβάκου.

  • * Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Τηλέμαχου Χυτήρη ¨Ημερολόγιο μιας επιστροφής¨ από τις εκδόσεις ¨Μελάνι¨ .

  • * ¨Απριλίου ξανθίσματα¨. Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Μοσχοβάκου, από τις εκδόσεις Μελάνι.

  • Αισθάνθηκε μια δαγκωνιά στη μνήμη. Ήταν το παρελθόν που σαν αδέσποτο σκυλί είχε επιτεθεί στο είναι του. Οι σταγόνες αίμα που έσταξαν κοκκίνισαν τις εικόνες. *** Η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Μυλόπουλου ¨Τέλος της Περιπλάνησης¨. Από τις εκδόσεις ¨Γαβριηλίδης¨

  • *** Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ¨Μελάνι¨ η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Μοσχοβάκου ¨Αιφνίδια και διαρκή¨

  • Ο Θηβαίος στρατηγός Επαμεινώνδας οξυδερκής καθώς ήταν αλλά και θαρραλέος επινόησε πως έπρεπε να διορθώσει την ιστορία χωρίς αναβολές. Ασυμβίβαστος εκστράτευσε κατά της Σπάρτης με τον δαίμονα της υπερβολής κάτι σαν σαράκι να τρώει τα σωθικά του κι επέτυχε ν’ αλλάξει τον ρου τ’ αρχαίου κόσμου. Το πλήρωσε βέβαια στην Μαντίνεια πανάκριβα με τη ζωή του όμως διόρθωσε έστω για μια στιγμή την ανιαρή ιστορία. Δεν ήταν δα και λίγο αυτό. *****

  • Γράφει ο Ηλίας Κουτσούκος

  • ***** Γραφει ο Gianfranco Bettin

  • ***** Γράφει ο Νίκος Μοσχοβάκος

  • Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ Τώρα που τάπαν όλα οι ποιητές εσύ τι θα γράψεις ; μου αντέτεινε η άπτερος Νίκη της Σαμοθράκης. Κι εγώ την αποκεφάλισα.

  • [Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Πορτρέτο του Νίκου - Λάδι] Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ Πάντοτε μούδιναν την συμβουλή να γίνω τέλειος. Έτσι μίσησα την τελειότητα κι επιδόθηκα στην λατρεία των ατελειών. Έχω λοιπόν πολλά να κάνω αναζητώντας μέσα από ελλείψεις τον εαυτό μου σε πείσμα των τελειομανών που επαναπαύονται στον μοναδικό δρόμο τους με την σιγουριά του αλάθητου. Εγώ πορεύομαι μες τις αμφιβολίες και τον κίνδυνο του ατελέσφορου στόχου ποτέ παροπλισμένος αφού πάντα μάχομαι. *****

  • [Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Γενάρης 2015] Tα πνευματικά δικαιώματα όλων των εικόνων και των μουσικών που αναδημοσιεύονται εδώ ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς τους.

  • Σχόλια

    suriforshee1988's avatarsuriforshee1988 στη Οι κορασίδες και οι παραχ…
    Άγνωστο's avatarΑνώνυμος στη Οι χαρταετοί θα επιστρέψουν κα…
    Άγνωστο's avatarΑνώνυμος στη Σκηνές από τη δεκαετία του…
    Jude's avatarJude στη Ευτυχισμένους έρωτες δεν …
    Άγνωστο's avatarΑνώνυμος στη Ποιητικές παραβολές ή  Ο…
  • Βιβλία και άλλα κείμενα

    Κοινωνία, επικοινωνία, εξουσία: Από τον Βωμό και τον Άμβωνα στην οθόνη. Η περίοδος της προφορικότητας και οι επικοινωνητές της. Μια κοινωνιολογική προσέγγιση στην ιστορία της επικοινωνίας και των μέσων. Εκδότης: Ι. Σιδέρης. Συγγραφέας: Βασίλης Νόττας. Σειρά: Δημοσιογραφία και ΜΜΕ. Έτος έκδοσης: 2009 . ISBN: 960-08-0468-0. Τόπος Έκδοσης: Αθήνα Αριθμός Σελίδων: 302 Διαστάσεις: 24χ17 Πρόλογος: Κώστας Βεργόπουλος. Αποσπάσματα στο Ιστολογοφόρο: κλίκ στην εικόνα

  • Συλλογή κειμένων: ΜΜΕ, κοινωνία και πολιτική. Ρόλος και λειτουργία στη σύγχρονη Ελλάδα. Επιμέλεια: Χ. Φραγκονικολόπουλος Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, 2005 Αριθμός σελίδων 846. ISBN 960-08-0353-6, Κείμενο Β. Νόττας: ¨Επικοινωνιακή και πολιτική εξουσία τον καιρό της επέλασης των ιδιωτών¨ (σελ. 49). Κείμενο στο Ιστολογοφόρο: κλικ στην εικόνα.

  • Β΄Έκδοση. Εκδόσεις Ι. Σιδέρης. NovelBooks. Έτος έκδοσης: 2012. Αριθμός σελίδων: 610. Κωδικός ISBN: 9609989640. Εισαγωγικό σημείωμα στη 2η έκδοση: Γιώργος Σκαμπαρδώνης. Αποσπάσματα στο Ιστολογοφόρο: κλικ στην εικόνα του εξώφυλλου.

  • Vivere pericolosamente Ανθολογία διηγημάτων: 26 ιστορίες από την Ιταλία. Εκδόσεις: Αντίκτυπος. Αθήνα: 2005 Σελίδες: 342. Κείμενο Β. Νόττας: ¨Το διαβατήριο¨. Ανάρτηση στο Ιστολογοφόρο: Κλικ στην εικόνα του εξώφυλλου

  • ΚΡΥΑ ΒΡΥΣΗ Κοινωνική και Οικιστική εξέλιξη: ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ.- Συγγραφείς: Βασίλης Νόττας, Πάνος Σταθακόπουλος. Δήμος Κρύας Βρύσης Εκδόσεις Δεδούση. Σελίδες: 154 Θεσσαλονίκη 1998.

  • Εκδότης: Αρχέτυπο. Συγγραφέας: ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΟΤΤΑΣ. Κατηγορίες: Φανταστική Λογοτεχνία. ISBN 978-960-7928-83-2. Ημερομηνία έκδοσης: 01/01/2002. Αριθμός σελίδων: 512. Αναρτήσεις στο Ιστολογοφορο: κλίκ στην εικόνα του εξώφυλλου.

  • Η «κατασκευή» της πραγματικότητας και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αθήνα 1998. Πρακτικά διεθνούς συνεδρίου που οργανώθηκε από το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συλλογικό έργο. Έκδοσεις: Αλεξάνδρεια. Διαστάσεις: 24Χ17. Σελίδες: 634. Κείμενο Β. Νόττας: Κοινωνιολογικες παρατηρησεις πανω στην οπτικοακουστικη αναπαρασταση της συγχρονης ελληνικης πραγματικοτητας. Κείμενο στο Ιστολογοφόρο: κλικ στην εικόνα

  • Α΄Έκδοση Εκδότης ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ Θέμα ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ/ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ Συγγραφέας: Βασίλης Νόττας (Ανώνυμος Ένας)

  • Ενα κείμενο στο βιβλίο του Κώστα Μπλιάτκα ¨Εισαγωγή στο τηλεοπτικό ρεπορτάζ" . Εκδόσεις ¨Ιανός¨ με τίτλο ¨Αξιοπιστία και οπτικό ρεπορτάζ¨

  • Περιοδικό ¨Εξώπολις¨ Τεύχος 12-13. Κείμενο με τίτλο ¨Το ραδιόφωνο των ονείρων. Ένα δοκίμιο περί ήχων φτιαγμένο με επτά εικόνες¨. Στο Ιστολογοφόρο: κλικ στην εικόνα.

  • Συμμετοχή σε λογοτεχνικό παιχνίδι σχετικό με τον (υποτιθέμενο) συγγραφέα Άρθουρ Τζοφ Άρενς. Δημοσιευμένο στο περιοδικό ¨Απαγορευμένος πλανήτης" τεύχος 6 (εκδόσεις ¨Παραπέντε¨). Για το πλήρες κείμενο κλικ στην εικόνα.

  • ¨Το Δεντρο¨ Τεύχος: 17-18 . Βασίλης Νοττας: Συζήτηση για τον κοινωνικό χώρο της Θεσσαλονίκης.

  • Διδακτορική Διατριβή ¨Δημόσια μέσα μαζικής επικοινωνίας και συμμετοχική Πολεοδομία¨. Σελίδες:788. Ψηφιοποιημένη στη βιβλιοθήκη του Παντείου

  • *
  • Συγγραφικά φίλων

    Ποιήματα και ποιητικά κείμενα του Νίκου Μοσχοβάκου (κλικ στην εικόνα)

  • Ποιήματα και ποιητικά κείμενα του Ηλία Κουτσούκου (κλικ στην εικόνα)

  • Μοτο-ταξιδιωτικά από τον Βασίλη Μεταλλινό (κλικ στην εικόνα)

  • Κάποιες απόψεις και άρθρα…

    Η γυναίκα τανάλια * Όταν ο Χάρι Πότερ συνάντησε τα λόμπι * Ο μικρός ήρωας * Πώς έκοψα το κάπνισμα και άλλα

  • …και ένα θεατρικό κείμενο: Ο Λυσίστρατος

    Παρωδία σε επτά σκηνές (κλικ στην εικόνα)

  • Περιπέτειες καρδιάς

    Για τα σχετικά κείμενα, κλικ στην εικόνα

  • Περιπέτειες συγγραφής

    Σημειώσεις για την ερασιτεχνική συγγραφή

Archive for the ‘Άπιστες Μεταφράσεις’ Category

Φίλησέ τους όλους…

Αναρτήθηκε από τον/την: vnottas στο 19 Νοεμβρίου, 2025

.

Το Embrasse-les tous από τον Ζορζ Μπρασένς

 .

Η προσπάθεια απόδοσης στα Ελληνικά

.

Για να βρεις κάποιον που να μη σε ξέρει

Να ξυπνήσεις πρέπει πριν το μεσημέρι

Μια που σ’ όλους τη μουσούδα τρίβεις, μα μετά

Στρίβεις αλά γαλλικά.

Την Πόρτα σου ανοιχτή θα βρούνε όλοι στην παρέα

Για να απολαύσουν των προσόντων σου τη θέα

Δεν ξανάγινε, σου λέω, τέτοια κοσμοσυρροή

Σ΄ ολόκληρη τη γη.

.

Απ’ τον Σταύρο ως τον Παύλο

Κι από τον Μάκη ως τον Διονύση

Φίλησέ τους όλους, φίλησέ  τους όλους

Ξέρει ο θεός ποιον θα κρατήσει

Και ξανά πυροβόλησέ τους

Και ξανά γοήτεψέ τους

Έως από μας κι ο πιο σκληρός

κλείσει τα μάτια εντελώς.

.

Ψηλούς, κοντούς και ό,τι άλλο φτιάχνει η Φύση

Φίλησέ τους όλους, ο θεός γνωρίζει, ποιον εν τέλει θα κρατήσει

Ώσπου ο Έρως καταπλεύσει

Η αντίστασή μας καταρρεύσει

Κι έτσι ως κι ο πιο καμαρωτός

ζητήσει χάρη

γονατιστός

¨Ομως, επί τέλους, θα εμφανιστεί

το φιλί που θαύματα μπορεί

Το φιλί εκείνο που θα ευστοχήσει

Κι εσύ θα αναρτήσεις μια επιγραφή

στην πόρτα που δεν θα ‘ναι πια

(για όλους) ανοιχτή:

¨Κλειστό μέχρι το τέλος των καιρών¨

(Ήρθε η εποχή των -αληθινά- ερωτευμένων εραστών)

(Υστερόγραφο:)

Τότε παρόλα τα στραβά σου 

Τα τσιλιμπουρδίσματα σου

Τα ξεπορτίσματά σου τα κρυφά,

Χάρη Εσύ θα πάρεις τελικά.

Γιατί όταν οι γυναίκες αγαπούν

Μπορούν να ξαναβαφτιστούν

Και ξεμυτίζουν απ‘ τα αυγά

Με ολοκαίνουργη καρδιά

Embrasse-les tousΑ

Les paroles de la chanson

Tu n’es pas de cell’s qui meur’nt où ell’s s’attachent,
Tu frottes ta joue à toutes les moustaches,
Faut s’ lever de bon matin pour voir un ingénu
Qui n’ t’ait pas connu’,
Entré’ libre à n’importe qui dans ta ronde, 
Cœur d’artichaut, tu donne’ un’ feuille à tout l’ monde,
Jamais, de mémoire d’homm’, moulin n’avait été
Autant fréquenté.
.
De Pierre à Paul, en passant par Jule’ et Félicien,
Embrasse-les tous, Embrasse-les tous,
Dieu reconnaîtra le sien!
Passe-les tous par tes armes,
Passe-les tous par tes charmes,
Jusqu’à c’ que l’un d’eux, les bras en croix,
Tourne de l’œil dans tes bras,
.

Des grands aux p’tits en allant jusqu’aux Lilliputiens,
Embrasse-les tous, Embrasse-les tous, 
Dieu reconnaîtra le sien
Jusqu’à ce qu’amour s’ensuive,
Qu’à son cœur une plai’ vive,
Le plus touché d’entre nous
Demande grâce à genoux.
.
En attendant le baiser qui fera mouche,
Le baiser qu’on garde pour la bonne bouche,
En attendant de trouver, parmi tous ces galants,
Le vrai merle blanc,
En attendant qu’ le p’tit bonheur ne t’apporte
Celui derrière qui tu condamneras ta porte
En marquant dessus «Fermé jusqu’à la fin des jours
Pour cause d’amour «…

.
De Pierre à Paul, en passant par Jule’ et Félicien,
Embrasse-les tous, Embrasse-les tous,
Dieu reconnaîtra le sien!
Passe-les tous par tes armes,
Passe-les tous par tes charmes,
Jusqu’à c’que l’un d’eux, les bras en croix,
Tourne de l’œil dans tes bras,
Des grands aux p’tits en allant jusqu’aux Lilliputiens,
Embrasse-les tous, Embrasse-les tous,
Dieu reconnaîtra le sien!
.
Alors toutes tes fredaines,
Guilledous et prétentaines,
Tes écarts, tes grands écarts,
Te seront pardonnés, car
Les fill’s quand ça dit «je t’aime»,
C’est comme un second baptême,
Ça leur donne un cœur tout neuf,
Comme au sortir de son œuf.

Ακολουθεί η προσαρμογή των στίχων του τραγουδιού Embrasse-les tous στην Ιταλική γλώσσα (με τρόπο ώστε να μπορεί να ταιριάξει με τις νότες του Μπρασένς). Το κείμενο γράφτηκε από τον Giuseppe Greco και ανιχνεύτηκε  στο διαδίκτυο.

Tu non sei propensa ad essere fedele

Gli uomini ti fanno gola come il miele

Serve un lanternino per

Trovar qualcuno che

Non ti conosca

La tua porta è sempre aperta nel quartiere

tu passi dal ladro al carabiniere

A memoria d’uoma mai

comizio fu per noi

così affollato

…Da Marcantonio arrivando fino a Nicolai

Bacia tutti dai

Bacia tutti dai

Dio sa di chi sono i guai

Màtali con le tue armi

Solo tu sai cosa dargli

Fino a che tra le tue braccia poi

Crolli qualcuno di noi

Giganti o nani

Persino i Lillipuziani

Bacia tutti dai

Bacia tutti dai

Dio sa di chi sono i guai

Fino a quando amor dolente

Colga un cuore impertinente

E il più debole quaggiù

Chieda la grazia a Gesù

Aspettando che il tuo senso di libìdo

Venga vinto da una freccia di Cupido

Aspettando notte e dì

Un cavaliere che

Diventi il tuo re

Aspettando col tuo far da gatta morta

Quello per cui tu sigillerai la porta

Con la scritta incisa in or

Qui è chiuso per amor

Oggi e per sempre

…Da Marcantonio arrivando fino a Nicolai

Bacia tutti dai

Bacia tutti dai

Dio sa di chi sono i guai

Màtali con le tue armi

Solo tu sai cosa dargli

Fino a che tra le tue braccia poi

Crolli qualcuno di noi

Giganti o nani

Persino i Lillipuziani

Bacia tutti dai

Bacia tutti dai

Dio sa di chi sono i guai

Allor tutte le tue ebrezze

Scandalose frivolezze

Le tue scappatelle già

Qualcuno perdonerà

Quando è tanto innamorata

una donna indiavolata

Non è più quella che fu

E non tradisce mai più

Posted in Άπιστες Μεταφράσεις, Μπρασένς στα ελληνικά ΙV, Μπρασένς στα ελληνικά V, Μπρασένς: Προσαρμογές τραγουδιών, ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ | Leave a Comment »

Brassens – Η κουρεμένη

Αναρτήθηκε από τον/την: vnottas στο 10 Οκτωβρίου, 2025

.

 
 
Είπα: Ας  ξεκινήσουμε μια ακόμη βόλτα με το Ιστολογοφόρο. Και σκέφτηκα  ότι ο απόπλους μπορεί να συνοδευτεί μια χαρά με την απόπειρα προσαρμογής στη γλώσσα μας ενός ακόμη τραγουδιού του Ζόρζ Μπρασένς. Ανέσυρα λοιπόν στην τύχη ένα και μου έλαχε   ¨Η κουρεμένη¨
Προφανώςχρειάζονται μερικές (σύντομες) διευκρινίσεις:
α)οι στίχοι αναφέρονται στην περίοδο αμέσως μετά την λήξη του δεύτερου μεγάλου πολέμου, όταν οι νικητές έπρεπε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της τιμωρίας των δοσιλόγων: προδότες. συνεργάτες του εχθρού,  μαυραγορίτες, και λοιποί. Πολλοί δικάστηκαν και τιμωρήθηκαν. Μερικοί απ’ αυτούς, βέβαια, πήραν από μόνοι τους την πρωτοβουλία και μπήκαν (αυτομάτως) στην υπηρεσία των νέων εξουσιών.
β)‘Αλλά υπήρξε και μια κατηγορία που υπέστη  τη λαϊκή οργή στις λιγότερο γενναίες στιγμές της: οι πόρνες, και γενικότερα οι γυναίκες εκείνες που ¨τα φτιάξανε¨ με  τους ¨Γερμαναράδες¨.
Για αυτές, υπήρξε εξευτελισμός και κούρεμα.
γ) Ο ήρωας των στίχων του τραγουδιού (ο Μπρασένς, που είχε δραπετεύσει από στρατόπεδο αναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία και από τότε έως την απελευθέρωση κρυβόταν στο Παρίσι) πέφτει πάνω σε μαζεμένο και αγριεμένο κόσμο.  Στόχος τους μια κατηγορούμενη γυναίκα που ικετεύει να την αφήσουν.
Στον Μπρασένς δεν αρέσουν αυτά που ¨βλέπει…
.
Μία ανάγνωση  
 
 

 

Η ΚΟΥΡΕΜΕΝΗ

Περπατώ, και τι βλέπω…;

.

Η όμορφη που τα ‘χε / με τον Γερμαναρά

[με τον Γερμαναρά]

Να που της κόβουν τώρα /σύριζα τα μαλλιά

[όλα της τα μαλλιά…]

.

Αυτή που τα ¨Ιχ λίμπε ντιχ¨  / μονάχα προτιμούσε

[μονάχα προτιμούσε],

έτυχε κι επί κεφαλής/ κότσο -ποστίς¨ φορούσε

[chignon – ποστίς φορούσε]

.

Να σου και οι ¨ξεβράκωτοι¨ / με φρυγικά σκουφιά

[με φρυγικά σκουφιά]

φέραν κι έναν μπαρμπέρη / που κούρευε σκυλιά

[που κούρευε σκυλιά…]

.

Άραγε …

Θά ‘πρεπε άραγε κι εγώ / να ανακατευτώ;

[να ανακατευτώ;]

για της κυράς την χαίτη  / λόγο καλό να πω;

[να πω λόγο καλό;]

.

Όμως κομπλάρω κι ούτε που / μπορώ να κουνηθώ

[μπορώ να κουνηθώ]

ούτε    τους τριχοκόφτες να μην τους φοβηθώ

[να μην τους φοβηθώ]

.

…Και σαν την καταντήσαν / σαν βούρτσα ξεραμένη

[Χτένα ξεδοντιασμένη]

Κι από τις μπούκλες πια / καμιά δεν απομένει

[καμιά δεν απομένει]…

Τότε…

Κότσο  και τσιμπιδάκι / βλέπω  χάμω πεσμένα

[ βλέπω  χάμω πεσμένα]

Και λέω πως είναι κρίμα,  / να πάν κι αυτά χαμένα

[να πάν κι αυτά χαμένα]

.

Σκύβω, πιάνω τον κότσο / και τον  ανασηκώνω

[και τον  ανασηκώνω]

με έπαρση στο πέτο μου / πάνω τον καρφιτσώνω

[πάνω τον καρφιτσώνω]

.

Μα των σινιόν οι κόφτες, / γυρίζουν, με κοιτάνε

[γυρίζουν, με κοιτάνε] 

Βλέπουν ¨τουπέ¨ πως έχω, / κι ύποπτο με περνάνε

[κι ύποπτο με περνάνε]

.

Σκέφτομαι…

Για την πατρίδα μου αφού / δεν έχω πια αξία

[δεν πιάνω  ούτε μία ]

χωρίς μετάλλιο τιμής, χωρίς πολέμου  μνεία…

[δίχως πολέμου  μνεία]

.

…Εν τούτοις…

Δεν υποφέρω πια γι αυτό / γιατί εν κατακλείδι

[διότι εν κατακλείδι ]

Έχω πια την κονκάρδα μου,! / το νέο μου στολίδι!!!

[το νέο μου στολίδι].

.

LA TONDUE

.

La belle qui couchait avec le roi de Prusse,

Avec le roi de Prusse,

À qui l’on a tondu le crâne rasibus,

Le crâne rasibus,

.

Son penchant prononcé pour les «ich liebe dich «,

Pour les «ich liebe dich «,

Lui valut de porter quelques cheveux postiches,

Quelques cheveux postiches.

.

Les braves sans-culottes, et les bonnets phrygiens,

Et les bonnets phrygiens,

1Ont livré sa crinière à un tondeur de chiens,

À un tondeur de chiens.

.

J’aurais dû prendre un peu parti pour sa toison,

Parti pour sa toison,

J’aurais dû dire un mot pour sauver son chignon,

Pour sauver son chignon,

.

Mais je n’ai pas bougé du fond de ma torpeur,

Du fond de ma torpeur.

Les coupeurs de cheveux en quatre m’ont fait peur,

En quatre m’ont fait peur.

.

Quand, pire qu’une brosse, elle eut été tondue,

Elle eut été tondue,

J’ai dit : » C’est malheureux, ces accroch’-coeur perdus,

Ces accroch’-coeur perdus. «

.

Et, ramassant l’un d’eux qui traînait dans l’ornière,

Qui traînait dans l’ornière,

Je l’ai, comme une fleur, mis à ma boutonnière,

Mis à ma boutonnière.

.

En me voyant partir arborant mon toupet,

Arborant mon toupet,

Tous ces coupeurs de natt’s m’ont pris pour un suspect,

M’ont pris pour un suspect.

.

Comme de la patrie je ne mérite guère,

Je ne mérite guère,

J’ai pas la Croix d’Honneur, j’ai pas la Croix de Guerre,

J’ai pas la Croix de Guerre,

.

Et je n’en souffre pas avec trop de rigueur,

Avec trop de rigueur.

J’ai ma rosette à moi : c’est un accroche-coeur,

C’est un accroche-coeur.

Posted in Άπιστες Μεταφράσεις, Μπρασένς στα ελληνικά V, Μπρασένς: Προσαρμογές τραγουδιών, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΣΤΙΧΟΙ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Το τραγούδι του αέναου ταξιδευτή

Αναρτήθηκε από τον/την: vnottas στο 11 Οκτωβρίου, 2024

.

Το Ιστολογοφόρο πλέει προς τις θάλασσες του Νότου και διασταυρώνεται με στίχους και μελωδίες της Λατινικής Αμερικής. Ξαναρχίζουμε λοιπόν το παιχνίδι των ¨άπιστων μεταφράσεων¨ προσπαθώντας να αποδώσουμε – ει δυνατόν – το πνεύμα κάποιων τραγουδιών στα ελληνικά.

Σήμερα Facundo Cabral: Δεν είμαι από εδώ ούτε από εκεί…

.No soy de aquí, ni soy de allá

.

Σημείωση. Υπάρχουν πολλές εκτελέσεις του τραγουδιού, καθώς και πολλές παραλλαγές των  στίχων, Εδώ έχουν επιλεγεί μόνον μερικές.

Μια ανάγνωση της  απόδοσης στα ελληνικά 

.

Ούτε από ‘δω ούτε από κει…

Μ’ αρέσει ο Ήλιος και τα περιστέρια

Οι κακές κυρίες με τα ωραία χέρια

               Σαν ρίχνουν φράχτες και σαλτάρουν στα μπαλκόνια                  

Κι όταν  δακρύζουν – δίχως να μιλούν

.

Μ’ αρέσει το΄καλό κρασί και τα λουλούδια

Τ’ άγρια κουνέλια και τα όμορφα τραγούδια

Τα κύματα που ξέρουν να φτιάχνουν μουσική

Και της Ντολόρες η φωνή,

.

Δεν είμαι από δω ουτ’  από κει

Δεν τα ‘χω με τον Χρόνο που περνά

Καταγωγή μου έχω όλη τη γη

Και έμβλημά μου την Χαρά.

  .

                                             Στην άμμο  θέλω τις νυχτιές να ξαπλώνω         

Με τη Μαρία ως τ΄ αστέρια να σκαρφαλώνω 

με το ποδήλατό μου ολημερίς να τριγυρνάω

Την Μανουέλα να ακολουθώ

.

Δεν είμαι από δω, μητ’  από κει

ο πανδαμάτωρ Χρόνος δεν μ’ απασχολεί

Καταγωγή μου έχω όλη τη γη

Ταυτότητά μου την Χαρά.

.

Πάω τον Ήλιο, την Αλίκη, τα πουλιά

Ένα πούρο  καλό και τα κακά παιδιά

Σε τοίχους και εξώστες που ακροβατούν

Όσες δακρύζουν δίχως να μιλούν.

Ή ακόμη:

Μ’ αρέσει η παρέα με τα κλεφτρόνια

Κι όσοι μιλούν για αγάπη, κι όχι για  διχόνοια

Τα πόδια μου, μ’ αρέσει, η θάλασσα να βρέχει

Και τα τραγούδια να ’ν στα γαλλικά

No soy de aquí, ni soy de allá

Me gusta el sol y la mujer cuando llora
Las golondrinas y las malas señoras
Saltar balcones y abrir las ventanas
Y las muchachas en abril

Me gusta el vino tanto como las flores
Y los amantes, pero no los señores
Me encanta ser amigo de los ladrones
Y las canciones en francés

No soy de aquí, ni soy de allá
No tengo edad, ni porvenir
Y ser feliz es mi color
De identidad
No soy de aquí, ni soy de allá
No tengo edad, ni porvenir
Y ser feliz es mi color
De identidad

Me gusta estar tirado siempre en la arena
Y en bicicleta perseguir a Manuela
Y todo el tiempo para ver las estrellas
Con la María en el trigal

No soy de aquí, ni soy de allá
No tengo edad, ni porvenir
Y ser feliz es mi color
De identidad
No soy de aquí, ni soy de allá
No tengo edad, ni porvenir
Y ser feliz es mi color
De identidad

Posted in Άπιστες Μεταφράσεις, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΣΤΙΧΟΙ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »