Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο

Κοινωνία, Επικοινωνία, Φαντασία και άλλα

Καθώς δεν είναι πια νωρίς…

Posted by vnottas στο 11 Νοεμβρίου, 2021

Καθώς δεν είναι πια νωρίς, οι κλεψύδρες αρνούνται να αναστραφούν  και ο τελευταίος Αρχειοφύλαξ απολύεται λόγω εκσυγχρονισμού, μόνη ελπίδα απομένει η ξεχασμένη νεράιδα που ξέρει να δίνει και να παίρνει χωρίς να κρατάει ζυγαριά…

Τρία ποιήματα του Λευτέρη Μανωλά. 

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΩΡΙΣ  ΙΙ

 

Καθώς ο χρόνος κύλαγε αθόρυβα

χωρίς την άδεια τους να

                            πάρει

και δίχως τα ίχνη του να

                          αφήσει

Ξαφνικά ανούσιο πια

                         φάνηκε

την κλεψύδρα ν’ αντιστρέψουν

Με το βλέμμα να έχει κιόλας

χαράξει τη διαφυγή τους

Από όλα τα μετρήματα

Εντούτοις, το παρόν έστεκε

                        μπροστά τους

μακρύ, σαν μια συνέχεια

                       ατελής

Ψευδαίσθηση αντανακλάσεων

                           πολλαπλών

μιας λεωφόρου ευκαιριών

που το απροσδιόριστο τέρμα

όριζε αναβολές, για κάθε

                               προορισμό

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Επιστροφή στον Χειμώνα

Posted by vnottas στο 10 Νοεμβρίου, 2021

Ξαναρχίζω τις αναρτήσεις με στίχους ¨αποκαλυπτικούς σε πρώτο πρόσωπο¨ καθώς και άλλους αφιερωμένους σε μια ¨κατά φαντασίαν πόρνη¨ που απαρτίζουν δύο ακόμη ποιήματα τού Νίκου Μοσχοβάκου

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ

Πριν γεννηθώ ήμουν ένα ευτυχισμένο τίποτα

και πιο παλιά ένα ευοίωνο μηδέν.

Μέχρι που βυζαίνοντας με βουλιμία

της μάνας μου το πανάκριβο γάλα

ανακάλυψα του ήλιου το φωτεινό πρόσωπο

της θάλασσας το αδιαπραγμάτευτο γαλάζιο

των βράχων την ακατανίκητη κόψη

την ανεξαγόραστη οσμή των λουλουδιών

των άστρων και της πανσελήνου τους δρόμους

των υδάτων την δροσερή ευφωνία

των βουνών την απάτητη αυτοπεποίθηση

του έρωτα τα στενόμακρα σοκάκια

κι ακόμα των σιωπηλών ονείρων τα χρώματα.

Πλανήθηκα μες των θεών τις δοξασίες

και των ανθρώπων τις ατέλειωτες παλινωδίες

δροσίστηκα των πλατανιών τον ίσκιο

και στις υποσχέσεις των αινιγματικών σύννεφων

ακούμπησα παρήγορα στο μαύρο της νύχτας

ξεχάστηκα κυνηγώντας περισσότερη άνοιξη

παράτολμος στους γκρεμούς της αλήθειας σκαρφάλωσα

υμνώντας τη γενναιοδωρία του λυκόφωτος.

Μέσα στ’ ασημοπράσινα φύλλα της ελιάς

αναζήτησα απομεσήμερα φρόνησης κι ελέγχου

την οδύνη του κεκανονισμένου ταξιδιού

και των χρησμών με φόβισε το μειδίαμα

ακατάπαυστα γράφοντας την ελεγεία της ζωής.

Έτσι έμαθα με την αδιαλλαξία της υπέρβασης

ότι μετά θάνατο ασυζητητί θα καταλήξω

ένα απονενοημένο τίποτα μεγεθυμένο

σε διαστάσεις τερατώδους μηδενός

χωρίς μνήμη και χωρίς προορισμό

στου σύμπαντος τη νηφαλιότητα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Αχ, Μαδαγασκάρη!

Posted by vnottas στο 30 Σεπτεμβρίου, 2021

Κι άλλες ταξιδιωτικές ιστορίες που μόλις έφτασαν από τον φίλο κένταυρο Βασίλη Μεταλλινό

Μαδαγασκάρη,  βρώμικες ιστορίες.

ΠΡΟΣΟΧΗ το κείμενο περιέχει τοποθέτηση σεξιστικών και ρατσιστικών προϊόντων

2018, Ανταναναρίβο

Ο κος Ρονί: Ψηλός, καμπούρης, σκελετοειδής, έτοιμος να πεθάνει. Σακούλες στα μάτια δέρμα ωχρό, μάγουλα ρουφηγμένα, σάπια δόντια και καράφλα εκτεταμένη στην κορυφή του κεφαλιού. Ξενέρωσα βλέποντας τον ετοιμόρροπο ιδιοκτήτη του ρεστοράν-μπαρ. Θαμώνες Γάλλοι, ληγμένα τζόβενα που ροκάνιζαν τις συντάξεις τους με εβένινα μωρά, λεπτά και σφριγιλά, μέσα σε πάφα-πούφα, καψούρα κάργα, τραγούδια του Jean Ferrat και νύχτες πνιγμένες στους ατμούς του Dzama vieux vanilla rum…

Οι πρίγκηπες της κρεπάλης, σε μια πάμφτωχη χώρα μέσα στη διαφθορά, την πορνεία, την απόγνωση και την ανέχεια…. Αποικιοκρατία με φερετζέ ανεξάρτητου κράτους.

Liberte’, egalite’, fraternite’, ρε δε πάτε στο διάλο?

Τηλεόραση συντονισμένη στο France 3, μιά δεύτερη στο FranceTV Sport και στην άκρη του μπαρ «Gazette de Madagascar», «Liberation», «Le monde», μενού ημέρας στρικτεμάν φρανσέ.

«Μεσιέ Ρονί, χθες βράδυ ο φίλος σας ο Σιλβέν απ΄ το καμπαρέ «Le Glacier» μου ‘πε για μια μοτοσυκλέτα του γιού σας που ζει στη Γαλλία και…»

Ο κος Ρονί φώναξε τον μάγειρα, ένα μπούλη με κιλά εκατόν είκοσι, κοντό, σασί για μπόντυ μπίλντερ. Με την κοιλάρα να εξέχει, σβέρκο ταύρου και χέρια-κορμούς δέντρου, με κοιτούσε καχύποπτα με τα μικρά ματάκια του χωμένα μες στο λίπος, ενώ το αφεντικό του έλεγε να με πάει πίσω στην αποθήκη να δω την μοτοσυκλέτα.

Μια ευκαιρία να ταξιδέψω με κανονική μηχανή σ’ αυτό το μεγάλο ταξίδι, αποφεύγοντας κάτι καχεκτικά χρέπια με μηχανές πάπιας…

Απογοήτευση. Μία μαύρη Suzuki 650 χιλιοχτυπημένη, σε κακό χάλι που έδινε την εντύπωση ότι θα διαλυθεί σε πρωτόνια μόλις κατάφερνα να την βάλω μπροστά, ενώ τα alarm άρχισαν να χτυπούν στο βάθος του μυαλού μου.

«Μεσιέ Μπαζίλ, δεν πωλείται, ενοικιάζεται 1600 ευρώ το μήνα… Εδώ όπως γνωρίζεις είναι απίθανο να βρεις μοτοσυκλέτα» γρύλισε ο μεσιέ Ρονί γνέφοντάς μου να πάρω μια μπύρα που γέμιζε πίσω από το μπαρ, μια σοκολατένια οπτασία μ’ ένα φουστάνι που η Τζένιφερ Λόπεζ θα το απέρριπτε ως άκρως αποκαλυπτικό…

«Μη τη λιμπίζεσαι, θα την παντρευτώ σύντομα…» συμπλήρωσε, βλέποντάς με να έχω πάθει αποκόλληση κάτω γνάθου από το θέαμα.

«Mεσιέ Ρονί…» είπα αγκομαχώντας.

Με διέκοψε απότομα ο ετοιμόρροπος, διαβεβαιώνοντάς με ότι προσφέρει τον πρωτότοκο γιό του γι’ ανθρωποθυσία σε περίπτωση που η μοτοσυκλέτα παρουσιάσει το παραμικρό πρόβλημα…

Αν ήμουν καλαμάρι …και μόνο αυτό το προοίμιο θα ήταν αρκετό για να πυροδοτήσει την εκτόξευση μαύρου μελανιού για να εξαφανιστώ, ωστόσο η εμφάνιση μιας μελαψής πιτσιρίκας σερβιτόρας με προδιαγραφές ενοίκου της βίλλας του Χιού Χέφνερ ήταν η αιτία να καθήσω σ΄ένα τραπέζι και να ρουφίξω με βουλιμία την μπύρα μου.

Αυτό το ύπουλο τζόμπι κατάφερε να με διπλαρώσει. Λίγο… η κακούργα η ανάγκη, λίγο κάτι σίγουρες μετοχές που είχε επενδύσει και είχαν εξαφανιστεί στο Τρίγωνο των Βερμούδων  χωρίς ν’ αφήσουν κανένα ίχνος… λίγο το τραπέζι μας που μετά την τέταρτη μπύρα θύμιζε σαλόνι του Play Boy με κάτι απάτητα δεκαεπτάρικα, από εξαίσιες πρώτες ύλες που σέρβιραν mofo-anana, ramazava και lasary, αφήνοντας τις πρακτικές λεπτομέρειες στην άβυσσο των ντεκολτέ τους… με τούμπαρε να το κλείσουμε στα 600.

Κύριοι ένορκοι, κύριε εισαγγελεύ,

οφείλω με κάθε ειλικρίνεια ν’ απολογηθώ, δηλώνοντας μετάνοια και συντριβή ψυχής. Γνωρίζω ότι δίκαια εσείς οι κήνσορες της Ηθικής αγανακτείτε και μόνο για τις σκέψεις εκμετάλλευσης της νεανικής τους σάρκας για να κορέσω το ακόλαστο πάθος μου κλπ κλπ.

Je me declare innocent!!!

Επόμενη μέρα 200 προκαταβολή κι ο παχύδερμος ξεφυσώντας ανελέητα μου παρέδωσε την μοτοσυκλέτα έξω από το guest house «Tana-Jacaranda».

«Πρόσεχέ την σαν τον κώλο σου γιατί ο μεσιέ Ρονί θα στενοχωρηθεί» μούγκρισε κουνώντας μου το χοντρό του δάχτυλο, στολισμένο μ’ ένα δαχτυλίδι σε μέγεθος κακοήθους όγκου σε προχωρημένο στάδιο…

Ακούγοντας το μοτέρ να δουλεύει σαν κουδουνίστρα, ήδη άκουγα τις σειρήνες να βοούν στο μυαλό μου σαν να προειδοποιούν για εχθρικό βομβαρδισμό, εν προκειμένω μπροστά σ’ ένα σίγουρο ταξιδιωτικό ολοκαύτωμα.

Το απόγευμα έχοντας περάσει την Moramanga, σε καμιά δεκαριά χιλιόμετρα προς το Vatomandry  η μοτοσυκλέτα έκανε ένα τσαφ και δεν ξαναπήρε μπρος…

Ταλαιπωρία φουλ. Φόρτωμα της μοτό σε ποδήλατο ρίκσo πίσω στη Moramanga σε συνεργείο με ειδήμονες κατσαβιδάδες. Την λύση την έδωσε αγροτικό φορτηγάκι που την μετέφερε στου μεσιέ Ρονί, μ’ ένα ποσό που κάλυπτε τα έξοδα αποστολής… καθώς και όποιες άλλες δαπάνες μπορεί να έχουν κάνει όλοι οι συγγενείς του οδηγού σε μιά άλλη ζωή.

Έφυγα το βράδυ για Toamasina. Εκεί στάθηκα πιό τυχερός…

Τα ίδια έπαθα και στην Ινδία την πρώτη φορά, τα ίδια και στο Βιετνάμ…

Έτσι «πάει» το ταξίδι όταν δεν είναι προτηγανισμένο…

Συνήθως οι άνθρωποι κάθονται και το σκέφτονται… Κυρίως όμως κάθονται!

«You can’t always get what you want»… τραγουδούσαν οι Stones.

Το τραγουδούσα κι εγώ… στο υπόλοιπο ταξίδι, σε μια κατάσταση διαρκούς σφάλματος και παραμονής στην ψευδαίσθηση και στην αβεβαιότητα, ικανοποιημένος όμως που δεν κάθησα να το σκέφτομαι μέχρι σήμερα…

Cheers!

Posted in ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Για τον Μίκη…

Posted by vnottas στο 18 Σεπτεμβρίου, 2021

Πριν δέκα χρόνια  η κρίση είχε φουντώσει και ο Μίκης Θεοδωράκης είχε ‘ρθεί στη Θεσσαλονίκη για να μιλήσει στην πλατεία Αριστοτέλους. Την παραμονή είχα αναρτήσει στο Ιστολογοφόρο το ακόλουθο σημείωμα

Γιατί θα κατεβώ αύριο στην πλατεία Αριστοτέλους

Posted by vnottas στο 8 Ιουνίου, 2011

Τον Μίκη Θεοδωράκη
τον γνώρισα μέσα από την μουσική του. Ήμουν έφηβος και ρίγησα συνεπαρμένος ακούγοντάς την να πλαισιώνει τους ποιητές του τόπου. Ένοιωθα ότι αυτή η μουσική με ένωνε με ό, τι ευγενέστερο είχε η γενιά μου και με ό, τι καλύτερο είχα να αντλήσω από τους παλιότερους.
Τον τραγούδησα, μαζί με χιλιάδες κόσμο, στις διαδηλώσεις ενάντια στην αποστασία, και, χαμηλόφωνα, μαζί με τους φίλους μου, πρόθυμους να φάνε ξύλο για αυτή την αποκοτιά πριν και κατά τη διάρκεια της χούντας.
Τον γνώρισα προσωπικά στην Φλωρεντία στα χρόνια της δικτατορίας.
Τον μετέφρασα κιόλας στα ιταλικά, σε μια από τις ομιλίες του για την Δημοκρατία στην Ελλάδα, στο Πράτο της Τοσκάνης
Τον έβρισα πατόκορφα όταν ενεπλάκη στο βρόμικο ’89 (έναρξη -μεταξύ άλλων- της νεότερης εκδοχής της τηλεκρατίας στην Ελλάδα),
Τον άκουσα με ενδιαφέρον και σεβασμό να αγγίζει και πάλι, τον τελευταίο καιρό, τις χορδές της ελληνικής ευαισθησίας (που παρ’ όλα ταύτα υπάρχει).
Τα παραπάνω θεωρώ ότι αρκούν για να αιτιολογήσουν γιατί αύριο θα κατεβώ στην Αριστοτέλους.
Κι αν δεν αρκούν, προσθέτω ότι κατεβαίνω για να αντλήσω ελπίδες όχι μόνο από τον Μίκη, αλλά κύρια από τον απλό κόσμο που θα είναι εκεί.

Στο Πράτο. Στα αριστερά του Μίκη ο Βασίλης Νόττας, ο Γιώργος Γάτος και ο Βασίλης Κονιόρδος.

Posted in ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Όταν ο Νεύτων και ο Πραματευτής στοχάζονται…

Posted by vnottas στο 11 Σεπτεμβρίου, 2021

…για περιβαλλοντικές αβεβαιότητες και για επιστημονικούς/τεχνολογικούς ντετερμινισμούς…

Δύο (από τέσσερα) ποιήματα του Νίκου Μοσχοβάκου που μόλις έφτασαν.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Πραματευτής ξηρών καρπών, οινοπνευματωδών

κι έμπορος μπαχαρικών από την Πέργαμο

που τις ελεύθερες ώρες του παίζει μπαγλαμά

και τραγουδά ρεμπέτικα στην αγορά

τελευταία πούλησε τους ίππους του

που τον είχαν ταξιδέψει σ’ όλη τη Μικρά Ασία

κι αγόρασε τρίκυκλο, προκειμένου

«να μην ταλαιπωρεί τα ζώα τα καημένα».

Τώρα αναλογίζεται τις όποιες ευθύνες του

για την επελθούσα κλιματική αλλαγή

που όπως είπαν καταστρέφει τον πλανήτη

κι αδημονεί για το μέλλον της ανθρωπότητας.

*

Ο ΙΣΑΑΚ ΝΕΥΤΩΝ ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ

Στη μια άκρη του σύμπαντος κάθομαι στην τραμπάλα

κι ως αιωρούμαι αθόρυβος στου κόσμου το σκοτάδι

το μυστικό της ύπαρξης, της λογικής ψεγάδι

καραδοκεί στο όραμα και πέφτει στάλα-στάλα.

. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Της θλίψεως υπεριπταμένης…

Posted by vnottas στο 2 Σεπτεμβρίου, 2021

 

Καθώς η θλίψη υπερίπταται,   θα ενδώσει -άραγε- ο ποιητής στο φιλοσοφείν ή με κρυφό χαμόγελο θα της κλείσει το μάτι;

Τρία ποιήματα του Λευτέρη Μυλωνά

 

ΦΤΕΡΩΤΗ ΘΛΙΨΗ

 

Πού να τόξερα

Πως με ποιητή

Είχα να κάνω

Ροδοσταμιές να φύτευα

Άφθονο ροδόσταμο

Σε χέρια ντελικάτα

Ακούραστα ν’ αποθέτω

Να ξεδιψούν

Πετροχελίδονα

Τριγόνια

Συκοφάγοι

Την ομορφιά να τραγουδούν

Που αναγκαστικά

Αφήνουν …

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Σχετικά με την αυταρέσκεια (μιας απολουόμενης θεάς, ενός παθιασμένου τεχνίτη, κι ενός εκκολαπτόμενου πολιτικού)

Posted by vnottas στο 13 Αυγούστου, 2021

Ποιήματα του Νίκου Μοσχοβάκου

 

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΦΘΑΣΕΙ

Απολουομένη η Αφροδίτη
με το νερό να στάζει
απ’ του κορμιού της τις αιχμές
τίναξε τα καστανά μαλλιά της
και κοίταξε απ’ το παραθυράκι του μπάνιου της.
Όλος ο κόσμος σιγόβραζε
μες το κίτρινο καλοκαίρι.
Αναλογίστηκε τη γύμνια της
και γεμάτη ευχαρίστηση
ξεκίνησε να ντύνεται.
Ήθελε πάση θυσία
να προλάβει το τρένο των επτά.
Στον Πλαταμώνα την περίμενε
ο Πήγασος ν’ ανέβουν στον Όλυμπο
για τη σύναξη των θεών.
Έπρεπε να προφθάσει.

*

*
ΔΟΥΛΕΨΑ ΣΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ

Δεύτερος χρόνος που δουλεύω
πάνω στον μηρό του Κολοσσού.
Μ’ έστειλε ο Λύσιππος
να βοηθήσω τον Χάρη
και με καθοδήγησε λεπτομερώς.
Απαλά χτυπώ τη σμίλη
για να φανούν οι φλέβες
στην προσπάθεια στήριξης
χωρίς ν’ αποσιωπείται
η ικανότητα ισορροπίας.
Μέγα πάθος με κατέχει
καθώς μετέχω ολόψυχα
στην ιερή δημιουργία
του αγάλματος του θεού Ήλιου.
Λέγεται πως σε επτά μήνες
ολοκληρώνεται το έργο
και πλοία θα διέρχονται
κάτω απ’ τα πόδια του Κολοσσού.
Κανείς βέβαια δε θα θυμάται
πως τις ωραίες λεπτομέρειες
του αριστερού μηρού
τις δούλεψα νυχθημερόν εγώ
όπως και των γλουτών
τις τέλειες καμπύλες.
Όμως ενδόμυχα καμαρώνω
γιατί την τέχνη μου γνωρίζω
κι έφερα σε πέρας την αποστολή
με τρόπο απαράμιλλο
στο θαύμα αυτό της γλυπτικής.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , , , | Leave a Comment »

Ένα ποίημα για τον Μέμνωνα…

Posted by vnottas στο 2 Αυγούστου, 2021

Ποίημα του Λευτέρη Μυλωνά με αναφορές στην αρχική περίοδο της μεγάλης ασιατικής εκστρατείας  του Αλέξανδρου και κεντρικό ήρωα τον Ρόδιο στρατηγό Μέμνωνα (μισθοφόρο στην υπηρεσία του Δαρείου)

      ΜΕΜΝΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Δεν το εσυνήθιζε, κατά τις εκστρατείες

σε κατάλυμα διακριτό να μένει

και γύρω, οι λογιώ – λογιώ μισθοφόροι να το

                                                       ξέρουν

Προτιμούσε ν’ αγρυπνά, για τα μελλούμενα

των αστεριών, ο ίδιος να τα ερμηνεύει.

Από τον καιρό του Αρτάβαζου, κρυφό, τον

                                                    Μυρσία

υπασπιστή του είχε, από τα προξενιά, που

τούταξε, με μια όμορφη λινδιακιά

που του γλύκαινε τη ζωή και δεν άφησε

                                                 ποτέ του

Στο καθήκον του πιστός, ο μυστικός

θα  κατηφόριζε προς τα κακόφημα της

                                                   Λέσβου

πληροφορίες να συλλέξει. Της περσίδας

μάνας του αρχιναύαρχου, το φυλαχτό

πέρασε στο λαιμό του, πριν ξεπορτίσει

Το βράδυ, μονάχος, ο  στρατηγός θα κοίταζε

                                                    τον κόσμο

Ωστόσο, κάτι τούφεραν να δειπνήσει

δίχως ιδιαίτερες, πρόσεξε, προφυλάξεις

Πριν το ξημέρωμα, ένας σφάχτης

την αναπνοή τούκοψε και ιδρώτας

μούσκεψε τα λιτά στρωσίδια.

Όσο προσπαθούσε, τη μορφή της μαγείρισσας

να φέρει στο νου του, χίλιες άλλες μορφές

ξεφύτρωναν μπροστά του.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | 1 Comment »

Ερωτικό των ανέμων

Posted by vnottas στο 30 Ιουλίου, 2021

Πρόσφατο, από τον Νίκο Μοσχοβάκο.

DSCN1239

ΕΡΩΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ

                                  Στη Françoise και τον Γιάννη

Θέλω πολύ να σου μιλήσω

κι αν τα λόγια μου δεν καταλάβεις

να χυμήξω καταπάνω σου

αγριεμένος πουνέντες που σφυρίζει

να σε παρασύρω στης ασάφειας τον τόπο

για να σηκωθούμε ανεμοστρόβιλος

στου έρωτα τον έβδομο ουρανό

που άλλοτε είναι ανθόκηπος μυρωδάτος

κι άλλοτε ξερός και άνυδρος

σαν την έρημο Ατακάμα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Άπιστες μεταφράσεις: Το φάντο της αιώνιας αθωότητας

Posted by vnottas στο 19 Ιουλίου, 2021

Το φάντο της αιώνιας αθωότητας

Εξερευνώντας τη λαϊκή μουσική σταματάμε σήμερα σε ένα ακόμη φάντο. Πάνω σε παραδοσιακή μελωδία και σε στίχους του ποιητή  Carlos Conde (υπάρχουν κι άλλοι στίχοι με την ίδια πάνω-κάτω μουσική) ο Alfredo Marceneiro τραγουδά: É tão bom ser pequenino (Τι όμορφο να είσαι πιτσιρίκι).

Ο Marceneiro σε παλιά ζωντανή ηχογράφηση

Από τον Rodrigo σε παραδοσιακή μουσική και στίχους του João Linhares Barbosa

Από τον JOÃO MARCOS PARREIRA

…και η ανάγνωση της προσαρμογής στα Ελληνικά

images

Τι όμορφο να είσαι πιτσιρίκι

Τι όμορφο να είσαι πιτσιρίκι
Να ‘χεις μαμά, μπαμπά, γιαγιάδες
Να έχεις πίστη στ’ Αγαθού τη νίκη
και οι Μοίρες να ‘ναι τρυφερές κυράδες

Με κέφι όλα γύρω να τα βλέπεις
Χωρίς αναμονές και αμφισβητήσεις
Και σε μια ώρα μέσα να βιώνεις
όσα δεν δίνουν μιας ζωής περιπλανήσεις

Ιδέα να ’ναι το Καλό, χωρίς καχυποψία
Και να ‘χει ο Κόσμος θαυμαστή ουσία
Πέταξε ’συ με τ’ όνειρου τις πεταλούδες
Κι έχε κοντά σου όσους σ’ αγαπάνε
Κι ακόμη πιο πολύ απ’ όλους
Τη μάνα, τον πατέρα, τους παππούδες.

Να ’χεις στα μάτια σου του Αίσιου τη λάμψη
Μία ματιά σου να χωράει την πλάση
Να ’ναι τα θαύματα εφικτά για σένα
Και τα ξυπνήματά σου ονειρεμένα

Μακριά από τον άγριο τούτο κόσμο
Μείνε για πάντα πιτσιρίκι
Κι αν είν’ αφόρητη η τροχιά της Ειμαρμένης
Ας είσαι ξόρκι που νικά τη φρίκη

Ω άλγος σκοτεινό ω περιπέτεια
Που ήσουν της αστάθειάς μου αιτία
Δωσ’ μου ξανά την παιδική ηλικία
Την έκπληξη, την αμεριμνησία

Πάρε με απ’ τους χρόνους της σκληρότητας
Δώσε μου φως παλιό για να μιλήσω
Δώσε μου και φωνή να τραγουδήσω
Το φάντο της αιώνιας αθωότητας

Γιατί είναι όμορφο να τραγουδάς το φάντο
και να ΄χεις δίπλα αυτούς που σ’ αγαπάνε

* Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in Fados στα ελληνικά, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΣΤΙΧΟΙ | Με ετικέτα: , , | Leave a Comment »

Ξανάρθες – Voltaste

Posted by vnottas στο 8 Ιουλίου, 2021

 

images

Συνεχίζουμε το ταξίδι στη λαϊκή μουσική της Πορτογαλίας   με ένα ακόμη φάντο. Πρόκειται για το Voltaste (Ξανάρθες) του  Joaquim Pimentel (1910 – 2003), ο οποίος θεωρήθηκε βασικός εκπρόσωπος της μουσικής φάντο στην Βραζιλία. Εδώ παρακάτω θα βρείτε:

*μερικές εκτελέσεις του Voltaste,

*τους πρωτότυπους στίχους,

*μια ιντερνετική μετάφραση στα Ιταλικά, 

* καθώς και (ως συνήθως) μία απόπειρα προσαρμογής στα ελληνικά.

αρχείο λήψης (14)

Joaquim Pimentel

 

Εδώ από την  Beatriz da Conceição     

Εδώ από τον Miguel Bandeirinha   

Εδώ από τη Linda Nunes     

Η προσαρμογή στα ελληνικά 

Ξανάρθες

 

Ξανάρθες· είσαι πάλι  κοντά μου

Και να πού ’ρχονται πίσω

όλα πάλι ραγδαία

Ξανάρθες· δεν θα ν’ άδεια η ζωή μου

Αν και πόσο μου ‘χεις λείψει εσύ

δεν έχεις ιδέα

* Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in Fados στα ελληνικά, ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΣΤΙΧΟΙ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Τι ωραία!

Posted by vnottas στο 2 Ιουλίου, 2021

 

Ο Ηλίας Κουτσούκος (αναλογίζεται για λογαριασμό μας)

images (25)

Τι ωραία…

 

Να οδηγούσα μεσάνυχτα τρακτέρ μεγάλο

στης Λάρισας τον κάμπο σε ένα χωράφι ίσιο

πάνε-έλα δυο χιλιόμετρα μέχρι τα ξημερώματα

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | 1 Comment »

Άπιστες μεταφράσεις: Ο θρύλος και η μουσική της Γιορόνα

Posted by vnottas στο 22 Ιουνίου, 2021

Πάμε τώρα να συναντήσουμε νεράιδες της Λατινικής Αμερικής.

Νεράιδες που συνοδεύονται από έξοχες λαϊκές μουσικές και δημώδεις στίχους άγνωστων ραψωδών.

Σήμερα θα εστιάσουμε στη Γιορόνα,  μελαγχολικό ξωτικό και μυθική ηρωίδα του Μεξικού καθώς και άλλων λατινοαμερικανικών χωρών.

Εδώ παρακάτω θα βρείτε τη μπαλάντα της Γιορόνας από ισπανόφωνους τραγουδιστές, καθώς και την προσπάθεια απόδοσης στα ελληνικά ορισμένων  στίχων.

Πρώτα όμως μερικές εισαγωγικές παρατηρήσεις:

* Η Γιορόνα μοιάζει με τη Μήδεια. Έχει υποστεί αδικίες και προσβολές και απαντά θανατώνοντας τα παιδιά της και αυτοκτονώντας

* Η Γιορόνα είναι μάγισσα  / ξωτικό / φάντασμα. Περιφέρεται θρηνώντας, προκαλώντας φόβο, τρόμο, αλλά και μια ανελέητη έλξη στα αρσενικά.

* Η Γιορόνα είναι πανέμορφη και ερωτεύσιμη.

* Οι στίχοι διαφέρουν  από τόπο σε τόπο και συνήθως ποικίλουν και στις διαφορετικές  εκτελέσεις. Εδώ μεταφέρω ενδεικτικά μερικές επιλεγμένες στροφές.

*Δεν μιλώ τη γλώσσα του Θερβάντες, αλλά ανακάλυψα εκδοχές των στίχων σε πιο προσιτά γλωσσικά ιδιώματα. Έτσι είπα να φτιάξω μια  ακόμη (όχι κατ’ ανάγκην απολύτως πιστή)  προσαρμογή στα Ελληνικά.

* Μεταμφιεσμένα αντίγραφα της Γιορόνας μπορείτε να συναντήσετε στους λατινοαμερικανικούς δρόμους την ημέρα την αφιερωμένη στους Μακαρίτες.

Τέλος, σας υπενθυμίζω πως στο Ιστολογοφόρο υπάρχει ακόμη ένα κείμενο αφιερωμένο σε λατινοαμερικανίδα δαιμόνισσα: την Σιγκουάπα. Το κείμενο, απόσπασμα του μυθιστορήματος ¨ΜΠΑ¨, μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Η Γιορόνα από τις μεξικάνικες κιθάρες των Julio Humala και Anastasia Sonaranda 

*

Η Γιορόνα από την Chavela Vargas 

*

Η Γιορόνα από τον Andrew Larrañaga (Cover)  

*

Η απόδοση στα Ελληνικά 

*

Εκείνη που κλαίει

Αλίμονό μου Γιορόνα Γιορόνα

Γιορόνα γαλάζια γοργόνα

Αλίμονό μου Γιορόνα Γιορόνα

Γιορόνα στ’ ουρανού το χρώμα

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ - ΣΤΙΧΟΙ | Με ετικέτα: , , , | Leave a Comment »

Συνέβη κι αυτό…

Posted by vnottas στο 20 Ιουνίου, 2021

 

Κύλικες

Ο εκδοτικός οίκος Ι. Σιδέρης συμμετέχει στον διαγωνισμό βιβλίου των καταστημάτων ¨Public 2021¨ (βιβλία που πρωτοκυκλοφόρησαν το 2020) και συγκεκριμένα στην κατηγορία  Ελληνικό Μυθιστόρημα με το  ¨Κύλικες και δόρατα¨ του Βασίλη Νόττα.  Για την επιλογή των δημοφιλέστερων ψηφίζει το κοινό ως τις 2 Ιουλίου.  Περισσότερες λεπτομέρειες  εδώ, εδώ κι εδώ.

Posted in ΚΥΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΟΡΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ, ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Νίκες που απαιτούν Επιστροφή

Posted by vnottas στο 16 Ιουνίου, 2021

‘Ένα ποίημα του Λευτέρη Μανωλά

     ΠΛΕΥΣΗ ΠΡΥΜΝΗΣ

images (2)

                                  Αίφνης ο ουρανός σκοτείνιασε

                                  βασίλεψε, μετέωρος, ο ήλιος

                                  οι καπνοί ένα με τα σύννεφα

                                  ακούνητοι από τη φρίκη

                                  ανήμπορες της Κασσάνδρας οι

                                                                 κατάρες

                                  τις θύελλες των λόγων της να

                                                               σηκώσουν

                                  και μάταια μετανοών ο

                                                                 Αίας

                                  δίχως πνοή στα στήθη

                                  το ξόανο της κακιωμένης

                                                             Αθηνάς

                                  έσπρωχνε να ορθώσει.

                                

                                  Ασήκωτα  από τα λάφυρα

                                  και τον τρόμο, τα πόδια των

                                                               Αχαιών.

                                  και των καραβιών τους

                                  οι  καμμένες πλώρες•

                                  σημάδι, για τα βέλη

                                  αδύνατης επιστροφής

                                  που τώρα ανάγκη την είχαν.

αρχείο λήψης (3)

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | 1 Comment »

Οι εξετάσεις δεν τελειώνουν ποτέ…

Posted by vnottas στο 16 Ιουνίου, 2021

 

Να κι ένα ευχάριστο έκτακτο παράρτημα του Ιστολογοφόρου: Χτες, στις πανελλαδικές δόθηκε ως θέμα στα παιδιά που εξετάζονταν στα νέα ελληνικά ένα ποίημα του φίλου Νίκου Μοσχοβάκου. Συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή ¨Απριλίου ξανθίσματα¨ Μελάνι, Αθήνα 2016.

αρχείο λήψης

 

Νίκος Μοσχοβάκος

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΥΡΣΑ

 

Άλλη μια φορά

πάλι από την αρχή

στη γραμμή εκκίνησης.

Μια ακόμη κούρσα ταχύτητας

μήπως κι επιτέλους

κόψω το νήμα.

Οι δικαιολογίες μου τέλειωσαν πια

μια οι αφέτες που βιάστηκαν

ύστερα η απρόοπτη θλάση

την άλλη η υγρή ατμόσφαιρα

κι άλλοτε η κακή μου φόρμα.

*

Τώρα όμως από την αρχή

χωρίς φθορές

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Τα Πρέπει και ο Σιωπηλός Εφιάλτης

Posted by vnottas στο 31 Μαΐου, 2021

 

Από τον Λευτέρη Μανωλά (1): Σκέψεις εκ των τελείως υστέρων

 

                                             ΠΡΕΠΕΙ

                                      Από τα πρέπει, σαν ήρθες

                                       δεν σου κακοφάνηκε

                                       το πρώτο  της νοσοκόμας

                                       ύστερα βροχή τα πρέπει

                                       της μαμάς

                                       της δασκάλας

                                       του αφεντικού

                                       του πολιτικού

                                       του στερνού γιατρού

                                       του νεκροθάφτη.

                                       Έπρεπε να είχες αντισταθεί

                                       σκέφτηκες, σαν έφευγες

                                                                   για εκεί

                                       κι’ αφού, πια, είχες κληροδοτήσει

                                       τα ίδια πρέπει.

                                      Ίσως, σκέφτηκες,  δεν έπρεπε

                                       ν’ αφήσεις τέτοια διαθήκη.

.

             975_n

Από τον Λευτέρη Μανωλά (2): Για τον έτερο εκ των δύο Εφιαλτών (όχι τον πασίγνωστο τραχίνιο προδότη, αλλά τον λιγότερο γνωστό ηγέτη των Αθηναίων δημοκρατικών).

.

ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ

                                 Στον

                      Χρήστο Γ. Ρήγα

 

Άγρυπνοι ξέμεναν οι αρεοπαγίτες

ψάχνοντας ταιριαστό ιδιώνυμο

για το γιο του Σοφωνίδη,

μα τίποτε δε σκίαζε

την πτώχια και την ηθική του

                                 ανδρός. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , , | 2 Σχόλια »

Όταν η επανάσταση αποδυναμώθηκε, οι ενδόμυχοι πόνοι κατοχυρώθηκαν και οι εαυτοί μου κλήθηκαν σε έκτακτη σύσκεψη

Posted by vnottas στο 29 Μαΐου, 2021

Ποιήματα του Νίκου Μοσχοβάκου

 

img7_30

ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΝΕΤΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

Ήμουν παρών.

Η αναιδής Σαρλότ Κορντέ

βύθισε το εγχειρίδιό της

πολλές φορές στο σώμα του Μαρά.

Την άκουσα να του φωνάζει

– Να! Για να μάθεις κτήνος.

Εκείνος λουόμενος

με τη γύμνια tου προφανή

της αποκρίθηκε έκπληκτος Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Ρυτίδες…

Posted by vnottas στο 10 Μαΐου, 2021

Ποίημα που έστειλε στο Ιστολογοφόρο ο Λευτέρης Μανωλάς. Λίγο -πολύ πάνω στο ίδιο θέμα θα βρείτε μεταφρασμένους στίχους του Μπρασένς εδώ και  εδώ

4aa3ae0e89649d6fc831d62d79920a18 

 Σε ποιες θάλασσες

                                                  αλιεύουν βεβαιότητες

                                                  σε ποιες πυρές τις ψήνουν

                                                  για να σκληρύνουν;

                                                         Από το ποίημα του Απ. Παλιεράκη

                                                       «Εκ του πόνου δύο Επετείων του Ιούλη»

*

ΞΕΦΥΛΛΙΣΜΑ  ΡΥΤΙΔΩΝ

Του περασμένου χρόνου η

                          αβροχία

δεν μάρανε της φοινικιάς τα φύλλα

                                      μονάχα

Μα κι εκείνη, του προσώπου σου  την

                                       ομορφιά

που οι ρυτίδες πρόωρα το κυριεύσαν

.

Πίσω από τη μια, τα δάκρυα

της έλλειψης, μιας αγκαλιάς

                             κρυβόταν

Στη διπλανή, το απρόοπτο χάσιμο

της ανέμελης συναναστροφής, τα

                                   χαμόγελα

.Synefia

Πώς να ομολογήσεις, για εκείνη την Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Iστορίες καραντίνας…με click away no2

Posted by vnottas στο 9 Μαΐου, 2021

Από τις περιπέτειες του Βασίλη Μεταλλινού στην Ινδία (συνέχεια)

I‘m going where the sun keeps shining

Through the pouring rain

Going where the weather suits my clothes (Harry Nilsson)

Gov3 (2)

Συγκλονισμένος ακόμα από την ευριπίδεια τραγωδία πώλησης της μοτοσυκλέτας μου, αποφασίζω να φύγω το βράδυ με το τραίνο νοτιοδυτικά για χαλάρωση και διαλογισμό στις παραλίες της Kerala. Ο αγοραστής μας «πέταξε» τρικάβαλο με την μηχανή στον σιδηροδρομικό σταθμό. Χαθήκαμε μέσα στο πλήθος.

 Άμα δεν κλείσεις εισιτήριο μέρες πριν, δεν το βγάζεις με τίποτα.  Στο γκισέ ο ταμίας μετά την τρίτη απόπειρά μου να τον δωροδοκήσω και βλέποντας την τρομερή ουρά πίσω μου κι έναν γερμανό με φάτσα σαν μουρταδέλα να διαμαρτύρεται …άρχισε να μεταβάλλεται σε χαρακτήρα του Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Βγήκα έξω απογοητευμένος με φρόνημα περντέ πιλάφ…

Ξαφνικά Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , , | 1 Comment »

Posted by vnottas στο 8 Μαΐου, 2021

Τρία ποιήματα από τον Νίκο Μοσχοβάκο

ΑΛΛΑΓΗ

Ήλθε ο άλλος καιρός!!

Αυτός που όλοι προσδοκούσαμε.

Όμως κάτι άλλαξε

μου φαίνεται κάτι άλλαξε…

Βραδιάζει μελαγχολικά…

FALS4108

 

ΥΠΕΡΟΠΤΗΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ

 

Καβάλα στον ίππο της ωραιόχαιτης αμετροέπειας

καλπάζω χωρίς αναστολές και δισταγμούς

με της αλαζονείας το λάβαρο ν’ ανεμίζει

και της ιταμότητας το χαμόγελο στο πρόσωπο.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ, ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Πως να πουλήσετε τη μοτοσυκλέτα σας στην Ινδία…

Posted by vnottas στο 27 Μαρτίου, 2021

INDIA 3

Οι επισκέπτες του παρόντος ιστότοπου τον Βασίλη Μεταλλινό τον ξέρετε. Αν όχι μπορείτε να τον πληκτρολογήσετε (ως ονοματεπώνυμο) εδώ αριστερά στην ¨αναζήτηση¨ και θα βρείτε κείμενά του που δημοσιεύτηκαν παλιότερα στο Ιστολογοφόρο. Σας υπενθυμίζω ότι πρόκειται για φίλο αρχιτέκτονα, κένταυρο, μοναχικό δίκυκλο ταξιδευτή, καθώς και πνευματώδη καταγραφέα εμπειριών. Οι φωτογραφίες είναι επίσης δικές του. Σήμερα λοιπόν έχουμε και λέμε:

INDIA, ιστορίες καραντίνας με click away

Everybody’s talking at me
I don’t hear a word they’re saying
Only the echoes of my mind… (Harry Nilsson)

.

Δεκέμβριος, 2017. Φεύγω  από το Madurai ξημερώματα  προς νοτιοδυτικά γενικώς, για να βρώ την ΝΗ 44. Με βροχή. Στόχος η Βομβάη. Σε μιά βδομάδα η φωνή της Τουρκάλας:  «Ladiesand gentlemen, welcome onboard Flight TK6540, please fasten your seatbelts » και τα λοιπά και τα λοιπά…

Εικοστή έβδομη μέρα στο Tamil Nadu κι αρχίζω τον δρόμο της επιστροφής, γιατί ως γνωστόν οι γυναίκες και τα οστρακοειδή αντέχουν  μια συγκεκριμένη χρονική διάρκεια στην αναμονή… Μετά γίνονται δηλητήριο!

Οδηγώ  στον ανοιχτό δρόμο μέσα στo πρωινό κυκλοφοριακό χάος , χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από οποιονδήποτε άνθρωπο με γνωρίζει κι αποκομμένος από οτιδήποτε μου δίνει μια αίσθηση ταυτότητας.

Είκοσι επτά μέρες περιπλανώμενος,  χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, χωρίς να γνωρίζω τι με σπρώχνει, να συνεχίζω. Για ν’ αγγίξω την ταυτότητα των λαών? Μήπως από δίψα για έξαψη και περιπέτεια?  Ή επειδή έχω μεγαλώσει και θέλω να καταλάβω κάτι …πριν να ‘ναι πολύ αργά?  Όχι …μη το βαρύνουμε το πράγμα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , , | Leave a Comment »

Εξαφανίστηκε Θεός

Posted by vnottas στο 25 Μαρτίου, 2021

 

Έχει φτάσει η Άνοιξη (αναπόφευκτα, παρά το θεσσαλονικιώτικο κρύο –κι αυτό υποθέτω είναι σημαντικό) κι έχει επίσης φτάσει νέο υλικό από φίλους. Σήμερα αναρτώ ένα από τα ποιήματα του Νίκου. Μιλάει για θεούς και επαναστάτες. Περισσότερα εντός των προσεχών ημερών.  

Νίκος Μοσχοβάκος

ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΟΥ

 

Την περασμένη Παρασκευή

εξαφανίστηκε αρχαίος Θεός

μετρίου αναστήματος

εξαιρετικής ομορφιάς

ηλικίας χιλιάδων ετών

με ξανθά σγουρά μαλλιά

κι οφθαλμούς βραχώδεις, απρόσιτους

ολύμπιας ηρεμίας κι υπομονής

με χαμόγελο μόνιμα αινιγματικό.

Στο δεξί του χέρι

φορούσε Μάρτη μεταξωτό

κι είχε τατουάζ με τις μορφές του Προμηθέα και του Σπάρτακου

ενώ στον αριστερό βραχίονα είχε την εικόνα του Τσε Γκεβάρα. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Απαγορευτικό εξόδου

Posted by vnottas στο 9 Μαρτίου, 2021

Από τον Λευτέρη Μανωλά

images (2)

ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΕΞΟΔΟΥ

Η μουσική των λόγων σου με

                           συνεπήρε

Κι ως την ακολούθησα

Έχασα τα λογικά μου Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: | 1 Comment »

Τίποτα δε πάει χαμένο

Posted by vnottas στο 8 Μαρτίου, 2021

Ο Νίκος (Μοσχοβάκος) σε γοτθικά κέφια…

images (22)

 

ΛΙΠΑΣΜΑ ΑΝΘΟΚΟΜΩΝ

Στη λάσπη του εγκεφάλου μου

φαιά και λευκή ουσία ανακατεύονται

ενώ εντός της βατράχια μνήμες κοάζουν

κι αναπολήσεις βδέλλες αγωνίζονται

σε σάρκα χρόνου να προσκολληθούν

για να ρουφήξουν αίμα με την ψευδαίσθηση

ότι τίποτα δεν χάθηκε αναπόφευκτα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: | Leave a Comment »

Τι μπορείτε να κλέψετε από τους φίλους σας

Posted by vnottas στο 7 Μαρτίου, 2021

Ο Ηλίας Κουτσούκος εποίησε  

αρχείο λήψης (21)

Κλέφτης φίλων

Χρόνια τώρα εκγυμνάζομαι στη κλοπή φίλων.

Τους παίρνω όνειρα από τον ύπνο τους

αρπάζω φράσεις από την πίσω τσέπη του κεφαλιού τους

-από έναν αγαπημένο μου κυρίως-

 βούτηξα το φανό του-που είχε σβήσει από χρόνια

-πριν του ξαναβάλει φωτιά

και το γόνατο μιας Κλαίρης που αγαπούσε… Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: | 1 Comment »

…Οπότε σκέφτηκα ακαριαία¨δεν πάει να γαμηθεί η Πανδημία¨…

Posted by vnottas στο 4 Μαρτίου, 2021

Υπάρχουν κενά, αλλά ευτυχώς υπάρχουν και καινά που μπορούν να αναπληρώσουν και να αποζημιώσουν. Γιαυτό ύστερα από μια περίοδο αθέλητης σιγής αναρτώ ένα νέο, αυθεντικό και ωραίο δημιούργημα του Ηλία. Μιλάει για…

Άλμπατρος (που) πετάνε τα μεσάνυχτα σε χειμωνιάτικο μυαλό

(Ηλίας Κουτσούκος)

images (18) 

Με χίλα πήγαινα μες τ’ όνειρο

φεύγαν βουνοκορφές και πεδιάδες

πόλεις πολιτισμένες, πόλεις άξεστες

με τους νευροδιαβιβαστές να λιώνουνε τα δάκτυλα

πάνω σ’ αόρατα κομπιούτερ Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Έκαστος και η αυτού βάσανος

Posted by vnottas στο 12 Φεβρουαρίου, 2021

αρχείο λήψης (7)

Τον καιρό εκείνο, τότε που όπου κι αν κοίταγες, μπροστά ή πίσω, οι τόποι είχαν μπλεχτεί και ακινητοποιηθεί ενώ οι χρόνοι ανακατεύονταν ασταμάτητα, δύο τύποι τράβηξαν την προσοχή δύο ποιητών. Τον ένα τύπο, στρατηλάτη που ονειρευόταν με την τεχνική της ¨άσκησης επί χάρτου¨, τον εντόπισε ο Νίκος (Μοσχοβάκος) τον άλλο, έμπορο που αναλογιζόταν ισολογίζοντας, τον ανακάλυψε ο Λευτέρης (Μανωλάς).

Ιδού οι περιγραφές:

ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ (Μοσχοβάκος)

Σ’ αυτήν την πολιορκία

δεν θα κάνω χρήση

του πολιορκητικού μου κριού.

Έχω άλλα όπλα πιο απρόβλεπτα

για να κατακτήσω το κάστρο.

Εξάλλου δεν επιθυμώ

τη συντριβή του αντιπάλου

μόνο την υποταγή του θέλω

ν’ αποδεχθεί τους όρους μου

κι έπειτα θα τύχει της επιείκειάς μου

αφού θ’ αρχίσει σιγά-σιγά να κατανοεί

πως ήταν απρόσφορο

να μου αντισταθεί. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

Μετά αποδείξεως παραλαβής

Posted by vnottas στο 4 Φεβρουαρίου, 2021

Ποιήματα από τον Νίκο Μοσχοβάκο και τον Λευτέρη Μανωλά. Στις αγκύλες λέξεις παρουσίασης.

engine

[Σκηνικό: ΕΝΩ]    Η ΠΟΛΙΣ ΕΚΟΙΜΑΤΟ    (Μανωλάς)

Η μέρα αποσύρθηκε

                    βιαστικά

Σαν τα αποδημητικά

με τις πρώτες δροσούλες

Τα δάκρυα δεν εδίστασαν

                  να παγώσουν

Ο πέπλος της νυκτιάς

                      ασήκωτος

Όλα τα κουκούλωνε

Όλα τα τύφλωνε

Όλα τα κούφαινε

Η νύχτα ξέχασε να υφαίνει

                              όνειρα

Το ξημέρωμα βρήκε την ημέρα

                           στο σκοτάδι

Τις στίβες από λευκές Βεβαιώσεις

Κατ’ Εξαίρεση Μετακίνησης

ο Γαρμπής απρόσμενα

                           σκόρπισε

Στις λεωφόρους, στα σοκάκια

έκοβε βόλτες, μοναχά

                        η σιωπή….

*   

                                                Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | Leave a Comment »

«στα εντευκτήρια του μυαλού συνωστίζονται τρελές αναμνήσεις ενός ανεπανάληπτου παρελθόντος…»

Posted by vnottas στο 31 Ιανουαρίου, 2021

Επειδή οι προηγούμενες μέρες ήταν κάπως ζόρικες άφησα για λίγο το Ιστολογοφόρο να πλέει από μόνο του παρασυρμένο από τους ανέμους και έρμαιο των (ασταθών) νόμων του τυχαίου. Τώρα που τα πράματα πάνε να καλυτερέψουν αντιλήφθηκα ότι στην αναμπουμπούλα δεν ανάρτησα ένα ως συνήθως ενδιαφέρον και διασκεδαστικό κείμενο του Βασίλη Μεταλλινού που έφτασε στη Γέφυρα μαζί με την καινούργια χρονιά.

Σήμερα λοιπόν έχουμε Μεταλλινό και  

 Ιστορίες καραντίνας με espresso lungo και άρωμα Orient express

The-History-of-the-Venice-Simplon-Orient-Express-1024x576

14 μήνες ταξιδιωτική αγαμησιά και στα εντευκτήρια του μυαλού συνωστίζονται τρελές αναμνήσεις ενός ανεπανάληπτου παρελθόντος…

Ανεπαισθήτως συνειδητοποιώ ότι πέρασαν 47 χρόνια απ’ το πρώτο μεγάλο ταξίδι.

Ιούλιος 1974, εποχή που ο Μάικλ Τζάκσον ήταν ακόμα μαύρος, το ραδιόφωνο στο κυλικείο του ΟΣΕ έπαιζε Terry Jacks  το «seasons in the sun», μαθητής 4ης Γυμνασίου δέκα έξι χρόνων, τελών υπό υπαρξιακή σύγχυση, ανυπόφορα διψασμένος για νέες εμπειρίες και με μια κάρτα interrail στη κωλότσεπη, ξεκινούσα με το Οριάν Εξπρές ένα ταξίδι 30 ημερών στην Ευρώπη.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ, ΤΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ | Με ετικέτα: , , | 1 Comment »