H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Αγάπη, αν θες, η σχέση μας να γίνει
στ’ αλήθεια δε χρειάζονται πολλά
φτάνει η Αφροδίτη να εγκρίνει
κι αρκεί ο Έρως να μη μας ξεχνά
να φεύγει και αλλού να τριγυρνά
*
Μα είναι μέρες που ο Έρως άλλα θέλει
και άλλες που τις μύγες κυνηγά
που στομωμένα τού ‘μειναν τα βέλη
είναι φορές που ο Έρως μας ξεχνά
κι αδιάφορος το δρόμο του τραβά.
*
Τώρα σ’ άλλους χαζούς ψάχνει τη λεία
άλλους στοχεύει σώνει και καλά
με τις σαΐτες και τα άλλα του εργαλεία
είναι φορές που ο Έρως μας ξεχνά
μας γράφει, μοναχούς μας παρατά.
*
Χωρίς αυτόν ν’ αρχίσω με τη μία
-είπα- εκεί στης χλόης την δροσιά
Χάνεις την αρετή εσύ -όχι την ψυχραιμία,
είναι φορές που ο Έρως προσπερνά
χωρίς να αφήσει ίχνη πουθενά.
*
Μου επέτρεψες να σου τα κάνω όλα,
μα ήταν τα φυλλοκάρδια σου κλειστά
δεν λάμψανε φωτιές στα φλογοβόλα
είναι φορές που ο Έρως μας ξεχνά
καημούς ν’ ανάψει σ’ άλλους προτιμά.
*
Ξεφύλλισα ξανά τη μαργαρίτα
ήρθε δέκα φορές ¨δε μ’ αγαπά¨
το ειδύλλιό μας γνώρισε την ήττα
είναι φορές που ο Έρως ξεγελά
φουρκίζεται και μας παραπλανά.
*
Στο δρόμο αν τη βρείτε, επιτυχία
σας εύχομαι αδέλφια και χαρά
κι αν έχασα εγώ την ευκαιρία,
ο άστοχος ο Έρως να ‘ν καλά
που φεύγει και που μας περιγελά.
Μία ανάγνωση
Εδώ παραπάνω μια προσπάθεια απόδοσης στα ελληνικά του τραγουδιού για τον μικρό θεό Έρωτα, όπως τον περιγράφει ο Μπρασένς στο ¨Cupidon s’en fout¨. Με τον ¨μικρό Έρωτα¨ φτάνουμε στα 39 τραγούδια του τροβαδούρου που ως τώρα προσπάθησα να προσαρμόσω στη γλώσσα μας με τρόπο ώστε να μπορούν λίγο πολύ να τραγουδηθούν (στο μπάνιο -για τα υπόλοιπα τραγούδια κλικ στις ¨κατηγορίες¨, εδώ δεξιά). Οι ¨αναγνώσεις¨ γίνονται πάντα με επίκληση στο ¨συμπάθιο¨ και μόνο για να επαληθευθεί αν όντως οι συλλαβές της απόδοσης χωράνε στη μελωδία.
Εδώ με τον Georges Brassens
Εδώ στα Ρωσικά
Cupidon s’en fout
Pour changer en amour notre amourette,
Il s’en serait pas fallu de beaucoup,
Mais, ce jour là, Vénus était distraite,
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Des jours où il joue les mouches du coche.
Où elles sont émoussées dans le bout,
Les flèches courtoises qu’il nous décoche,
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Se consacrant à d’autres imbéciles,
Il n’eu pas l’heur de s’occuper de nous,
Avec son arc et tous ses ustensiles,
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
On a tenté sans lui d’ouvrir la fête,
Sur l’herbe tendre, on s’est roulés, mais vous
Avez perdu la vertu, pas la tête,
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Si vous m’avez donné toute licence,
Le coeur, hélas, n’était pas dans le coup;
Le feu sacré brillait par son absence,
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
On effeuilla vingt fois la marguerite,
Elle tomba vingt fois sur «pas du tout».
Et notre pauvre idylle a fait faillite,
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Quand vous irez au bois conter fleurette,
Jeunes galants, le ciel soit avec vous.
Je n’eus pas cette chance et le regrette,
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Il est des jours où Cupidon s’en fout.
Μία ακόμη ανάγνωση
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 