Νίκος Μοσχοβάκος. Ραφινάτος, ευαίσθητος, επιγραμματικός

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ
Βρέθηκα κάποτε σ’ ένα δίλημμα
τζιτζίκι για τσακάλι να γενώ.
Διστακτικός κι αναποφάσιστος
στην ευκαιρία που μου δινόταν
άργησα πολύ ν’ απαντήσω.
Τόσο, που έχασα το ενδεχόμενο
ν’ αλλάξω ρότα στη ζωή μου.
Μ’ ωραίες δικαιολογίες
όμως παρηγορήθηκα.
Ούτε θα τραγουδώ μέχρι θανάτου
ούτε θα ξεδιψώ μ’ αίμα αθώων.
Τα συλλογίζομαι αυτά τώρα
την ώρα που προσπαθώ
να κουβαλήσω έναν μελιτζανόσπορο
μέχρι την υπόγεια φωλιά μου
για νάχω να περάσω
τις βροχερές μέρες του χειμώνα
με τα μυρμηγκάκια μου.
Παίρνω κουράγιο
και πορεύομαι ικανοποιημένος
μειδιώντας από ευχαρίστηση
που παρέμεινα ένα εργατικό μυρμήγκι.
H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*













































*








