H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
ΜΠΑ!!!
Ο Ανώνυμος Ένας γεννήθηκε πριν μερικά χρόνια από την (όχι πλήρως νομιμοποιημένη) σχέση ανάμεσα στον Βασίλη Νόττα και την Φαντασία του.
Άμα τη γεννέσει, ασχολήθηκε με τη συγγραφή περιπετειώδους μυθιστορίας (Το πολυτεχνείο τρέμει. Ένα μυθιστόρημα πανεπιστημιακής Φαντασίας. Εκδόσεις: ¨Παρά Πέντε¨) χάρη στην οποία ο Ανώνυμος Ένας εντάχθηκε μεταξύ των πλέον διακεκριμένων παντελώς αγνοούμενων συγγραφέων.
Όσο για τον γεννήτορά του, αυτός υπήρξε κατά καιρούς αρχιτέκτονας, κοινωνιολόγος, πανεπιστημιακός, ακόλουθος πρεσβειών, συντάκτης διατριβών, παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών, διερμηνέας (των καιρών που αλλάζουν), πατέρας, προβληματισμένος πολίτης, και διάφορα άλλα.
Πολλά από αυτά συνέβησαν στη γενέθλιο Αττική, άλλα σε χώρες της εγγύς Δύσης και άλλα στη Θεσσαλονίκη όπου ζει εδώ και χρόνια.
Ο Ανώνυμος Ένας, τελών σε προσωρινή κρίση καλοήθους επικοινωνιομανίας, αποφάσισε να προσφέρει στο ιστοκοινό, τόσο δωρεάν, όσο και free (λέξη για την οποία έχουν γνωστή αδυναμία οι μηχανές αναζήτησης), το μυθιστόρημά του «ΜΠΑ!!!». Πρόκειται για ένα καθώς πρέπει δαιμονολογικό, αποκαλυπτικό και φρικώδες μυθιστόρημα, το οποίο διαδραματίζεται όχι μόνο στον Τόπο όπου οι Θεοί παίζουν ζάρια, αλλά και εκεί γύρω.
Το μυθιστόρημα θα δημοσιευτεί εδώ παραπλεύρως σε εβδομαδιαίες συνέχειες (πάνω κάτω, να μην υπερβάλουμε κιόλας) και η ανάγνωσή του επιτρέπεται αποκλειστικά για προσωπική χρήση(?).
ΜΠΑ!!! (Αποδόμηση Τώρα!!!) Περί τίνος πρόκειται…
Ας πούμε ότι στο υπερπέραν, στα σκοτεινά βάθη των ταρτάρων, επικρατεί αναταραχή και εγκυμονούνται δραματικές εξελίξεις.
Ας πούμε πως οι εκσυγχρονισμένοι και αποτελεσματικοί Νεοδαίμονες υπό την ηγεσία του τηλεπικοινωνιακού Μουμουεδώνα, έχουν βαρεθεί να διοικούνται από την παλιά κλίκα των Παραγινομένων παραδοσιακών Διαβόλων και Τριβόλων και ότι είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε πραξικόπημα.
Όμως έχει ανακύψει δυσεπίλυτο πρόβλημα:: η Αρχική Σύμβαση που διέπει το δαιμονικό πεπρωμένο είναι απολύτως σαφής στο εξής σημείο: από Ανταρσίες προβλέπεται μία και μόνο μία. Και αυτή, βέβαια, έχει ήδη γίνει όταν ο Κερασφόρος ο Πρώτος έστρεψε τις Δαιμονοφάλαγγές του κατά των Αποπάνω και έχασε πανηγυρικώς και απαρεγκλίτως.
Ας πούμε επίσης ότι στον κόσμο των θνητών «Χα! Σάπιενς» πέρα βρέχει και τίποτα δε μοιάζει να ενοχλεί τη θριαμβεύουσα αποδομημένη και απορυθμισμένη Μετοχική Δημοκρατία (όπου όλοι οι μέτοχοι έχουν δικαίωμα ψήφου με πιστωτική δημοκάρτα στο διαδίκτυο, οι δε κάτοχοι προνομιούχων μετοχών μπορούν ακόμη και να εκλέγονται) όταν, ξαφνικά και απρόσμενα, στην κοιλιά ενός λόφου ανακαλύπτεται αρχαίο Κτίσμα περιέχον Μήνυμα ικανό να ανατρέψει αρχαίες βεβαιότητες και κατεστημένες ισορροπίες.
Τρεις νεαροί φοιτητές του παραμελημένου Δημόσιου Πανεπιστήμιου αναλαμβάνουν να εξερευνήσουν το Κτίσμα μπλέκοντας έτσι σε συναρπαστικές όσο και επικίνδυνες περιπέτειες, ενώ τρεις παλιοί φίλοι, ένας πρώην πανεπιστημιακός, ένας αποσυρμένος δημοσιογράφος και ένας τέως και νυν αστυνομικός (τώρα με το υψηλό βαθμό του Εθυμίαρχου) θέλοντας να βοηθήσουν τους τρεις νέους, μπλέκουν επίσης κι αυτοί οι ίδιοι.
Στο αξιοπρόσεκτο αυτό χρονικό της Εποχής του Τέλους τίθενται επιπροσθέτως ορισμένα καίρια ερωτήματα, όπως:
* Θα τα καταφέρουν οι Νεοδάμονες, στην φιλόδοξη προσπάθειά τους να αναλάβουν τα ηνία του Εξαποδώ Κόσμου, να αποδείξουν την υψηλή τους αποδοτικότητα επιφέροντας το Τέλος του Σύμπαντος ή θα εξακολουθήσουν να βασανίζουν τον κοσμάκη, με τον γνωστό παραδοσιακό τρόπο, οι Παλαιοφρονούντες Διάβολοι;
* Θα τα καταφέρουν οι ήρωές μας βρουν και να αποκωδικοποιήσουν το Μήνυμα του Κτίσματος ή θα τους εξουδετερώσει η σέχτα των Ευθανάτων που ακριβώς τον καιρό εκείνο αποφασίζει να βάλει σε εφαρμογή τα ψυχοπλακωτικά της σχέδια;
* Και τι ρόλο θα παίξουν σ’ αυτήν την αλλόκοτη ιστορία οι παλαιοδαίμονες Λιμοκτονώχ και Μακιαβέλιος Εξ Ουσίας, ο αιωνόβιος προφήτης Νέστωρ Αέναος, η δαιμόνισσα Σιγκουάπα, ο βετεράνος μεγαλοδημοσιογράφος της Πειθωργάνωσης Φρίξος Μελανιάδης, η Άρχουσα Κύρα, ο επίγειος πράκτωρ Σος Μορς, η σάιμπορ Μαρίκα και το ψηφιακό ποντίκι Ψηφάρπαξ; Αυτά και άλλα πολλά κυρίες και κύριοι στο παρόν χρονικό των Εσχάτων Ημερών. Των Ημερών που ως γνωστόν χαρακτηρίστηκαν από την ενθουσιώδη εμψυχωτική ιαχή:
Αποδόμηση τώρα!!!
Ο Ανώνυμος Ένας αυτό το ατίθασο-γραφικό τέκνο του έντονου (αν και ουδέποτε πλήρως νομιμοποιηθέντος) δεσμού ανάμεσα στον Βασίλη Νόττα και την Φαντασία του, χτυπάει ξανά! Μετά «Το Πολυτεχνείο Τρέμει», ένα μυθιστόρημα πανεπιστημιακής φαντασίας με αστυνομικές αποχρώσεις, ιδού ένα υποδομημένο μεταφυσικό θρίλερ με παρεμπίπτουσες φιλοσοφικές παρεκκλίσεις.
Κάποιοι καλοπροαίρετοι είπαν: Δεν είναι απλώς ένα ακόμη βιβλίο για το Τέλος του Κόσμου Αλλά…
- μια συναρπαστική περιπέτεια φαντασίας
- μια απομυθοποιητική σάτιρα της Παγκοσμιοποίησης
- ένα παιχνίδι με τις ατέλειωτες εκφραστικές δυνατότητες της γλώσσας και της γραφής
- Τύφλα να’χει ο κώδικας Ντα Βίντσι (Μιχαήλ Άγγελος)
Ο Βασίλης Νόττας
με μοναδικό σκοπό την αποκατάσταση της υποκειμενικής αλήθειας παρουσιάζει το επακριβές και αριστουργηματικό χρονικό
των Έσχατων Χρόνων, όπως το κατέγραψε
ο προς το παρόν άγνωστος και εξαιρετέος
Ανώνυμος Ένας
(συνεχίζεται)
Αποσπάσματα στο Ιστολογοφόρο
ΜΠΑ!!! Περιεχόμενα ΜΠΑ!!! Πρόσωπα και καταστάσεις ΜΠΑ !!!(1) ΜΠΑ!!! (2) ΜΠΑ!!! (Μέρος Α) Οι Δαίμονες (3) ΜΠΑ!!! (4) ΜΠΑ!!! (5) ΜΠΑ!!! (6) ΜΠΑ!!! (7) ΜΠΑ!!! (8) ΜΠΑ!!! (9) ΜΠΑ!!! (10)
ΜΠΑ!!! (Μέρος Β) Οι θνητοί (1) ΜΠΑ!!! (Μέρος Β) Οι θνητοί (2) ΜΠΑ!!! (Μέρος Β) Οι θνητοί (3) ΜΠΑ!!! (Μέρος Β) Οι θνητοί (4)
ΜΠΑ!!! (Μέρος Γ) Η εμπλοκή (1) ΜΠΑ!!! (Μέρος Γ) Η εμπλοκή (2)
ΜΠΑ!!! (Μέρος Δ) Το Κτίσμα (1) ΜΠΑ!!! (Μέρος Δ) Το Κτίσμα (2) ΜΠΑ!!! (Μέρος Δ) Το Κτίσμα (3)
Σιγκουάπα ή ένα σχεδόν αυτοτελές απόσπασμα με τα όλα του…
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
katapiesmenos-i/fovismenos-i stin ekdilwsi twn skepsewn-mipws einai lathos- gia auto "anonymus" said
τωρα πως να ξεκινησω?
με μια ερωτηση ισως…ποια?
…ειναι πολλες, δε μπορώ να τις διατυπώσω, φοβαμαι μηπως υπερβαλλω, οποτε τελικα αρνουμαι να θέσω οποιαδήποτε.
μαλλον εχω συγκλονιστει απο το μυθιστόρημά…χωρις καν να το εχω διαβασει. Ε, λοιπον η αίσθηση ολοκλήρωσης που έχω αυτή τη στιγμή , σίγουρα δε θα ξεθυμάνει μέχρι αύριο…οπότε καταρχήν ευχαριστώ για το τόσο όμορφο ερέθισμα
Αν καταφέρατε να γραψετε ενα μυθιστόρημα, που όταν διαβάζει καποιος την υποθεσή του, μπορει να νιώσει οτι εκφράζει ενά κομμάτι του που είχε αναγκή να το εκτονώσει, φαντάζομαι πόσο όμορφα περνάτε στη σχεση σας με την ερωμενη σας, τη φαντασία…ελπιζω οτι καταφερνετε να επικοινωνείτε και με άλλους πέραν αυτής -και αν πειτε κρυφα στον εαυτό σας «οχι», ειναι κατανοητο
…γιατί ο μονος λόγος που γράφω αυτο το σχόλιο ειναι οτι ηθελα να μοιραστω μαζι σας τη σκεψη οτι δυστυχώς, αν καταληγουμε να ανεβαζουμε σχολια στο ιντερνετ(προσωπικα το κανω πρωτη φορα-τις αλλεσ φορες δε τολμησα ουτε καν αυτο),αφου μονο εκει μπορούμε να συναντήσουμε αυτο που νιώθουμε, τοτε μάλλον καλυπτουμε απρόσωπα τα κενα μας, ενω αυτά τα ίδια έχουν προκύψει απο την ελλειψη επικοινωνίας-εδω ειναι τυχεροι όσοι μπορούν να τα εκφράσουν δημιουργικά και ατυχοι οσοι φοβούνται ακομα και να προσπαθήσουν.
…και καπου εκει αρχιζουν τα ονειρα…
μακαρι να ειχαμε το χρονο να μοιραζόμασταν και να ανταλλαζαμε ολοι ανησυχιες, δημιουργίες, εκφρασεις, αμφιβολιες, σκεψεις…οχι επιφανειακα και τυπικα, αλλα κανοντας υπομονή για την πληρη κατανοηση του αλλου.
κριμα που αυτό συμβαίνει μονο με λιγους ανθρωπους, σε συγκεκριμενες στιγμες.
ειναι ενα φρουτο που θα επρεπε να γεύονται ολοι…αλλα η αλλοτρίωσή μας μας καταστρεφει και λεει οχι,μη δινοντας σημασία στο οτι η αυθεντικη επικοινωνια απελευθερωνει -…και τοτε αρχιζουν οι διαχωρισμοι αναμεσα στους «τρελους» και τους «νορμαλ»,γιατι εξαλλου τα συναισθηματα οφειλουν να ειναι «νορμαλ»,συγκρατημένα και σε συγκεκριμενα πλαίσια- ενω καποιους αλλους, η αναγκη δε τους επιτρεπει καν τετοιες πολυτελειες…(και εδω οι απαισιοδοξοι πεφτουν σε ακομα μεγαλυτερη θλίψη καθως ανοιγει μια αλλη μεγαλη κουβεντα-μηπως πρεπει να ειμαστε ικανοποιημένοι μονο με το γεγονός οτι εχουμε την ανεση να προβληματιστούμε λιγο?)
εφυγα πολυ απο το θεμα παντως, και ισως οσα εγραψα δεν ηταν οσα ηθελα να γραψω
απλα πολλες φορες οι υποκειμενικες αληθειες δεν αντεχουν και μπερδευονται ή χαώνονται στη μετα-κοινωνια μας…
παιρνω δυναμη που καποιοι καταφερνουν να την αποδομήσουν σαρκαζοντας την, διασκεδαζοντας τελικα την απαισιοδοξία αλλων-και ισως και τη δική τους!
ΥΓ σχετικα με «το μονο λογο» για τον οποιο εγραψα το σχολιο…καμια σχεση…αλλα δε το σβηνω
υπαρχει αλλος λογος, αλλα…εδω δε τα εχω βρει με τον εαυτο και θα προσπαθησω να το βιασω γραφοντας κατι που στο τελος παλι δε θα ισχυει?
η αντιφαση της αντιφασης
αποδόμηση τωρα!
vnottas said
Αγαπητέ εν τέλει ανώνυμε φίλε
Σε ευχαριστώ για το σημείωμα και τα καλά λόγια των πρώτων αράδων.
Το παρόν ιστολογοφόρο είναι εν μέρει χρηστικό (εξυπηρετεί κάποιες εκπαιδευτικές διαδικασίες), αλλά εμπεριέχει αναμφίβολα (και αδυσώπητα) κάποιες διαδρομές απόδρασης, φυγής και αναζήτησης. Το κείμενό σου μου δημιουργεί την εντύπωση ότι αυτές οι διαδρομές μπορούν να διασταυρωθούν με άλλες, δικαιώνοντας τις ελπίδες ότι ο διαδικτυακός ωκεανός είναι λιγότερο κενός από όσο θα μπορούσε να συνεπάγεται η ηλεκτρονική του φύση.
ΥΓ Όσο αφορά το «ΜΠΑ!», (παλιότερη και άλλου είδους απόπειρα αναζήτησης) μου θύμισες ότι έχω καιρό να δημοσιεύσω τμήματά του, πράγμα που θα κάνω το συντομότερο.