Αργώ αλλά δε λησμονώ (τελείως)
Αναρτήθηκε από τον/την: vnottas στο 27 Οκτωβρίου, 2007
Για τους διαδικτυακούς φίλους
Άννα Σήλια: Μετά την αμοιβαία ανταλλαγή ευχαριστιών, (που όπως λέει και ο ¨Ανώνυμος¨ παρακάτω, είναι καλό πράγμα), πώς να το πω; Ας πώ ότι μετά το μήνυμά σου, ¨εύχαρις¨ (του ευχάριτος – με την έννοια του χαρούμενος) ¨στω¨ (μη λεξικογραφημένη λέξη που την επινόησα τώρα και που θα μπορούσε να προσληφθεί ως το πρώτο ενικό του γνωστού ¨στώμεν καλώς¨ -έστω κι αν αυτό το τελευταίο ελέχθη επ’ ευκαιρία δαιμονικών συμβάντων).
ΑΒΑΚ: Αγγελε, πού στην ευχή το’χω χώσει αυτό το ανορθόγραφο, που το ψάχνω και δε το βρίσκω;
Ναυσικά: Καλώς όρισες στο ιστολογοφόρο.
Β.Ν.
H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*













































*









stella said
τρομερή επινοητικότητα στο λόγο! εκπλήσσομαι πραγματικά κάθε φορά που διαβάζω κάποιο κείμενο σε αυτό το blog από τη χρήση των λέξεων (καμιά φορά καινούργιων)και το χιούμορ!