H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Εδώ παρακάτω σας έχω ένα ερωτικά αγανακτισμένο, τυραννιστικά σαγηνεμένο και σίγουρα πολυτραγουδισμένο, δημιούργημα του Μπρασένς, με μουσική σε δύο εκδοχές: η πρώτη απλή κι απελπισμένη (αλά Μπρασένς φυσικά), η δεύτερη απλή και στριφογυριστή. Στη πρώτη το ρεφρέν είναι μια φράση μόνο:
Με τραβολόγαγε από την καρδιά
…από της καρδιάς μου την άκρη
Στη δεύτερη η επωδός αποτελεί μια παρομοίωση που εμπεριέχει ανθό, αγελαδίτσα και, βέβαια, σούρσιμο/τραβολόγημα και εγώ, για να βγει παραστατικότερα η απόδοση, πρόσθεσα και μια σουσουράδα, παραμένοντας, ελπίζω, στο κλίμα.
Λουλουδάκι (κρυμμένο σε πετσί αγελάδας)
Ερωτευμένος δεν υπήρξε στη Γη
όσο εγώ, πιασμένος στην παγίδα,
μα μοναχός μου άνοιξα την πληγή
τα δυο της στήθη από κοντά σαν είδα
Ανθός κρυμμένος σε πετσί αγελάδας,
αγελαδίτσα που το παίζει ανθός,
χάρη και νάζι πού ‘χει σουσουράδας
και πίσω της σε σέρνει ολοταχώς.
*
Η Φύση της χάρισε θέλγητρα χίλια
φωτιά σ’ ανάβουν μόλις την αγγίξεις
κι εγώ που με έτρωγε λιγάκι κι η ζήλια
διαρκώς ζητούσα αγάπης αποδείξεις.
Ανθός κρυμμένος μέσα σε αγελάδα,
αγελαδίτσα που το παίζει ανθός,
που σου κουνιέται σα τη σουσουράδα
και πίσω της σε σέρνει, δυστυχώς!
Όχι πως είχε κουκούτσι μυαλό
πνεύμα δεν είχε, μοναχά καπρίτσια
μα, είπα, στον έρωτα δεν είναι λογικό
σοφίες να απαιτείς από τα κορίτσια.
Ανθός κρυμμένος σε πετσί αγελάδας,
αγελαδίτσα που το παίζει ανθός,
χάρη και νάζι πού ‘χει σουσουράδας
και πίσω της σε σέρνει ολοταχώς.
*
Ως που μια μέρα άνοιξε τα φτερά,
μακριά μου εχάθη αφήνοντάς με μόνο
κι όλα τα βότανα και τα γιατρικά
δεν φτάνουν να μου γιάνουνε τον πόνο.
Πολύ την αγάπησα, αλλά τώρα πια
τη συγχωρώ, δεν της κρατώ κακία,
που έχει διαλύσει τη φτωχή μου καρδιά
κι άλλη αγάπη δε χωράει καμία.
Ανθός κρυμμένος μέσα σε αγελάδα,
αγελαδίτσα που το παίζει ανθός,
που σου κουνιέται σα τη σουσουράδα
και πίσω της σε σέρνει, δυστυχώς!
Σε ήχο: O Brassens στην πρώτη εκδοχή:
*
Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η Αγελαδίτσα
*
Εδώ η ανάγνωση της προσαρμογής στα ελληνικά που σας έφτιαξα
Η ¨αγελαδίτσα¨ (όμορφο λουλουδάκι) στα αραβικά:
*
…και στη γλώσσα των Κρεολών στης Καραϊβικής
*
Στη διάλεκτο των Λομβαρδών (Μιλανέζικα) από τον Νάννι Σβάμπα
*
…και στα ιταλικά από τον Σάλβο Λο Γκάλμπο
*
ή, αν προτιμάτε, στα ισπανικά:
*
ή από υπαίθρια χορωδία:
Une jolie fleur dans une peau de vache
Jamais sur terre il n’y eut d’amoureux
Plus aveugle que moi dans tous les âges
Mais faut dire que je m’était creuvé les yeux
En regardant de trop près son corsage.
Une jolie fleur dans une peau de vache
Une jolie vache déguisée en fleur
Qui fait la belle et qui vous attache
Puis, qui vous mène par le bout du coeur.
Le ciel l’avait pourvue des mille appas
Qui vous font prendre feu dès qu’on y touche
L’en avait tant que je ne savais pas
Ne savais plus où donner de la bouche.
Une jolie fleur dans une peau de vache
Une jolie vache déguisée en fleur
Qui fait la belle et qui vous attache
Puis, qui vous mène par le bout du coeur.
Elle n’avait pas de tête, elle n’avait pas
L’esprit beaucoup plus grand qu’un dé à coudre
Mais pour l’amour on ne demande pas
Aux fille d’avoir inventé la poudre.
Une jolie fleur dans une peau de vache
Une jolie vache déguisée en fleur
Qui fait la belle et qui vous attache
Puis, qui vous mène par le bout du coeur.
Puis un jour elle a pris la clef des champs
En me laissant à l’âme un mal funeste
Et toutes les herbes de la Saint-Jean
N’ont pas pu me guérir de cette peste.
Je lui en ai bien voulu mais à présent
J’ai plus de rancune et mon coeur lui pardonne
D’avoir mis mon coeur à feu et à sang
Pour qu’il ne puisse plus servir à personne.
Une jolie fleur dans une peau de vache
Une jolie vache déguisée en fleur
Qui fait la belle et qui vous attache
Puis, qui vous mène par le bout du coeur.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
