Μήνυμα: Απίθανε Αδέσποτε Σκύλε, αναδημοσιεύω το ποίημά σου ¨Χίλιες Φορές¨ (ελαφρά εξαρθρωμένο, αλλά –αναγνωστική αδεία- μου ‘ρθε να το αναγνώσω έτσι).
Αφού έχει ειπωθεί χίλιες φορές
πως
όλα έχουν ειπωθεί χίλιες φορές
και
τα λόγια μας συμπίπτουν και οι καρδούλες μας γουργουρίζουν
σαν
οχετοί
και
τα ξένα τραγούδια μάς φαρμακώνουν μεθοδικά
αρχίστε τις πλεκτάνες,
τα σενάρια,
το γυμνισμό.
Αγριάδες εσείς που τρυπάτε την άσφαλτο
και
ρόγες βυζιού που ξεφτιλίζεται
-μπλουζάκια-
με τον τρόπο της λεηλασίας
όπως και ’γω
που δεν έχω θεό, προσευχή ν’ απευθύνω,
όσια κι ιερά
να κουρνιάξω την τρυφεράδα μου
που
όταν βρει τρύπα λυσσάει.
Περισσότερος Σκύλος Αδέσποτος εδώ
ΥΓ Δείτε, εδώ δίπλα, και το ποίημα του Νίκου ¨Η εκδίκηση¨ (ή μάλλον καλύτερα το μεταφέρω αμέσως εδώ από κάτω) . Μιλάει κι αυτό για λέξεις που φθείρονται. Εγώ θα τα ανακάτευα, όχι ως μεταμοντέρνο σύμφυρμα, αλλά ως εναλλασσόμενο λόγο για τα λόγια, τη δύναμη και τη μοίρα τους
Η εκδίκηση
Τώρα που τάπαν όλα οι ποιητές
εσύ τι θα γράψεις ;
μου αντέτεινε
η άπτερος Νίκη της Σαμοθράκης.
Κι εγώ την αποκεφάλισα.