H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Εδώ θέλει ατμόσφαιρα.
Νουάρ.
Σκοτάδι χαραγμένο από χιαστί νεφελωμένους προβολείς.
Μπουκάλια με μονές και διπλές καμπυλότητες.
Τραπεζάκι γωνιακό, γκαρσόνι με κατανόηση εξομολογητή.
Ρεπούμπλικα κατεβασμένη ως τα φρύδια, γιακά ανασηκωμένο, πουκάμισο ξεκούμπωτο.
Μάτια λίγο κοκκινισμένα, φωνή λίγο σπασμένη…
και…
Ναι, πίνω,
συστηματικά,
για να ξεχνώ,
πώς μου κάνεις νερά
Ναι, πίνω,
συστηματικά,
για να ξεχνώ,
όσα μου παν’ στραβά.
Ναι, πίνω
ό, τι κι αν βρω μπροστά
φτάνει να ‘χει αλκοόλ
σε γερά ποσοστά
Ναι, πίνω
κάθε κατακάθι:
της ζήλιας βοηθά
να ξαγκιστρώνω τ’ αγκάθι.
Ειν’ η ζωή διασκεδαστική;
είναι η ζωή πολύτιμη;
έχω μια δυο απορίες.
Αξίζει την ζωή να ζεις;
αξίζει να απατηθείς;
Είναι ερωτηματικά
όπου κανείς δεν απαντά …
Για αυτό
πίνω,
συστηματικά,
για να ξεχνώ
πως η λήξη ειν’ κοντά.
Ναι, πίνω
συστηματικά
και ξεχνώ πως
δεν ειμ΄ έφηβος πια
Ναι, πίνω
κι ας μην το διασκεδάζω
να είμαι πίτα,
να μη με λογαριάζω.
Και, πίνω
μα χωρίς να ξεδίνω
αφού δεν τολμώ,
ένα τέλος να δίνω.
Είναι ο Μπορίς Βιάν
Εδώ μόνος του
Και εδώ επικαλυμμένος εν μέρει από την απόδοση στα ελληνικά που σας έφτιαξα
Το τραγούδι στα γαλλικά
Je bois
Je bois
Systématiquement
Pour oublier
les amis de ma femme
Je bois
Systématiquement
Pour oublier
tous mes emmerdements
Je bois
N’importe quel jaja
Pourvu qu’il fasse
ses douze degrés cinque
Je bois
La pire des vinasses
C’est dégueulasse,
mais ça fait passer l’temps
La vie est-elle tell’ment marrante
La vie est-elle tell’ment vivante
Je pose ces deux questions
La vie vaut-elle d’être vécue
L’amour vaut-il qu’on soit cocu
Je pose ces deux questions
Auxquelles personne ne répond… et
Je bois
Systématiquement
Pour oublier
le prochain jour du terme
Je bois
Systématiquement
Pour oublier
que je n’ai plus vingt ans
Je bois
Dès que j’ai des loisirs
Pour être saoul,
pour ne plus voir ma gueule
Je bois
Sans y prendre plaisir
Pour pas me dire
qu’il faudrait en finir…
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 