Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο

Κοινωνία, Επικοινωνία, Φαντασία και άλλα

Archive for Αύγουστος 2021

Σχετικά με την αυταρέσκεια (μιας απολουόμενης θεάς, ενός παθιασμένου τεχνίτη, κι ενός εκκολαπτόμενου πολιτικού)

Posted by vnottas στο 13 Αυγούστου, 2021

Ποιήματα του Νίκου Μοσχοβάκου

 

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΦΘΑΣΕΙ

Απολουομένη η Αφροδίτη
με το νερό να στάζει
απ’ του κορμιού της τις αιχμές
τίναξε τα καστανά μαλλιά της
και κοίταξε απ’ το παραθυράκι του μπάνιου της.
Όλος ο κόσμος σιγόβραζε
μες το κίτρινο καλοκαίρι.
Αναλογίστηκε τη γύμνια της
και γεμάτη ευχαρίστηση
ξεκίνησε να ντύνεται.
Ήθελε πάση θυσία
να προλάβει το τρένο των επτά.
Στον Πλαταμώνα την περίμενε
ο Πήγασος ν’ ανέβουν στον Όλυμπο
για τη σύναξη των θεών.
Έπρεπε να προφθάσει.

*

*
ΔΟΥΛΕΨΑ ΣΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ

Δεύτερος χρόνος που δουλεύω
πάνω στον μηρό του Κολοσσού.
Μ’ έστειλε ο Λύσιππος
να βοηθήσω τον Χάρη
και με καθοδήγησε λεπτομερώς.
Απαλά χτυπώ τη σμίλη
για να φανούν οι φλέβες
στην προσπάθεια στήριξης
χωρίς ν’ αποσιωπείται
η ικανότητα ισορροπίας.
Μέγα πάθος με κατέχει
καθώς μετέχω ολόψυχα
στην ιερή δημιουργία
του αγάλματος του θεού Ήλιου.
Λέγεται πως σε επτά μήνες
ολοκληρώνεται το έργο
και πλοία θα διέρχονται
κάτω απ’ τα πόδια του Κολοσσού.
Κανείς βέβαια δε θα θυμάται
πως τις ωραίες λεπτομέρειες
του αριστερού μηρού
τις δούλεψα νυχθημερόν εγώ
όπως και των γλουτών
τις τέλειες καμπύλες.
Όμως ενδόμυχα καμαρώνω
γιατί την τέχνη μου γνωρίζω
κι έφερα σε πέρας την αποστολή
με τρόπο απαράμιλλο
στο θαύμα αυτό της γλυπτικής.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , , , | Leave a Comment »

Ένα ποίημα για τον Μέμνωνα…

Posted by vnottas στο 2 Αυγούστου, 2021

Ποίημα του Λευτέρη Μυλωνά με αναφορές στην αρχική περίοδο της μεγάλης ασιατικής εκστρατείας  του Αλέξανδρου και κεντρικό ήρωα τον Ρόδιο στρατηγό Μέμνωνα (μισθοφόρο στην υπηρεσία του Δαρείου)

      ΜΕΜΝΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Δεν το εσυνήθιζε, κατά τις εκστρατείες

σε κατάλυμα διακριτό να μένει

και γύρω, οι λογιώ – λογιώ μισθοφόροι να το

                                                       ξέρουν

Προτιμούσε ν’ αγρυπνά, για τα μελλούμενα

των αστεριών, ο ίδιος να τα ερμηνεύει.

Από τον καιρό του Αρτάβαζου, κρυφό, τον

                                                    Μυρσία

υπασπιστή του είχε, από τα προξενιά, που

τούταξε, με μια όμορφη λινδιακιά

που του γλύκαινε τη ζωή και δεν άφησε

                                                 ποτέ του

Στο καθήκον του πιστός, ο μυστικός

θα  κατηφόριζε προς τα κακόφημα της

                                                   Λέσβου

πληροφορίες να συλλέξει. Της περσίδας

μάνας του αρχιναύαρχου, το φυλαχτό

πέρασε στο λαιμό του, πριν ξεπορτίσει

Το βράδυ, μονάχος, ο  στρατηγός θα κοίταζε

                                                    τον κόσμο

Ωστόσο, κάτι τούφεραν να δειπνήσει

δίχως ιδιαίτερες, πρόσεξε, προφυλάξεις

Πριν το ξημέρωμα, ένας σφάχτης

την αναπνοή τούκοψε και ιδρώτας

μούσκεψε τα λιτά στρωσίδια.

Όσο προσπαθούσε, τη μορφή της μαγείρισσας

να φέρει στο νου του, χίλιες άλλες μορφές

ξεφύτρωναν μπροστά του.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , | 1 Comment »