
Καθώς η θλίψη υπερίπταται, θα ενδώσει -άραγε- ο ποιητής στο φιλοσοφείν ή με κρυφό χαμόγελο θα της κλείσει το μάτι;
Τρία ποιήματα του Λευτέρη Μυλωνά
ΦΤΕΡΩΤΗ ΘΛΙΨΗ
Πού να τόξερα
Πως με ποιητή
Είχα να κάνω
Ροδοσταμιές να φύτευα
Άφθονο ροδόσταμο
Σε χέρια ντελικάτα
Ακούραστα ν’ αποθέτω
Να ξεδιψούν
Πετροχελίδονα
Τριγόνια
Συκοφάγοι
Την ομορφιά να τραγουδούν
Που αναγκαστικά
Αφήνουν …
H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*













































*








