…για περιβαλλοντικές αβεβαιότητες και για επιστημονικούς/τεχνολογικούς ντετερμινισμούς…
Δύο (από τέσσερα) ποιήματα του Νίκου Μοσχοβάκου που μόλις έφτασαν.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Πραματευτής ξηρών καρπών, οινοπνευματωδών
κι έμπορος μπαχαρικών από την Πέργαμο
που τις ελεύθερες ώρες του παίζει μπαγλαμά
και τραγουδά ρεμπέτικα στην αγορά
τελευταία πούλησε τους ίππους του
που τον είχαν ταξιδέψει σ’ όλη τη Μικρά Ασία
κι αγόρασε τρίκυκλο, προκειμένου
«να μην ταλαιπωρεί τα ζώα τα καημένα».
Τώρα αναλογίζεται τις όποιες ευθύνες του
για την επελθούσα κλιματική αλλαγή
που όπως είπαν καταστρέφει τον πλανήτη
κι αδημονεί για το μέλλον της ανθρωπότητας.
*

Ο ΙΣΑΑΚ ΝΕΥΤΩΝ ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ
Στη μια άκρη του σύμπαντος κάθομαι στην τραμπάλα
κι ως αιωρούμαι αθόρυβος στου κόσμου το σκοτάδι
το μυστικό της ύπαρξης, της λογικής ψεγάδι
καραδοκεί στο όραμα και πέφτει στάλα-στάλα.
H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*













































*








