Τέσσερα πρόσφατα ποιήματα του Νίκου Μοσχοβάκου
ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΡΕΚΟΡ

Στάθηκε στη βαλβίδα αγέρωχος
έτοιμος να ρίξει τη σφύρα
μακριά όσο κανείς άλλος
έτοιμος να δικαιώσει τον χορηγό του
αποφασισμένος για νέο παγκόσμιο ρεκόρ.
Ένιωθε τα μπράτσα του γρανιτένια
το αίμα του πυρέσσον
να διαρρέει τις φλέβες του
με τις οδηγίες του προπονητή του φάρμακο
πεμπτουσία της προσδοκώμενης επιτυχίας.
Σήκωσε το βλέμμα του στον ουρανό
στριφογύρισε με χάρη χορευτή
αισθάνθηκε τη μέση του εύρυθμη
κι όταν ολοκλήρωσε τον παλμό
εξαπέλυσε τη σελήνη – σφύρα
ενώ μ’ άναρθρες κραυγές λαρυγγισμούς
συνόδευσε την πτήση της πάνω απ’ τον στίβο
και ναι! Επιτέλους προσγειώθηκε
κι άφησε τα ίχνη της στο έδαφος.
Στις κερκίδες παραληρούν τα πλήθη
καθώς ο εκφωνητής αναγγέλλει
την καταμέτρηση της βολής
ενώ οι αντίπαλοί του με κακεντρεχείς σκέψεις
αναγνωρίζουν ότι η συνταγή της πεμπτουσίας
είναι όχι μόνο αλάθητος αλλά και ασφαλής.
Νέο παγκόσμιο ρεκόρ η επίδοσή του
ο χορηγός δεν θα τον εγκαταλείψει
οι ομοεθνείς του θεατές νιώθουν περηφάνια
κι έπαρση αδιαφιλονίκητη.
Ολόχρυσο μετάλλιο κοσμεί τώρα το στήθος του
σαν ένδοξος ολυμπιονίκης, καμαρώνει
κι ο άξιος προπονητής του χαμογελά
γιατί καλώς γνωρίζει να εντοπίζει
και να τροφοδοτεί τους αθλητές του
με την αλάθητη πεμπτουσία νίκης.
Στους ψιθύρους και τ’ αποκαλυπτικά σχόλια
κλείνει τ’ αυτιά του ερμητικά.
Άστους να λένε, άστους να συκοφαντούν
ψιθυρίζει ενώ σημαίες κυματίζουν
και σκεπάζουν την πλαστότητα του φωτός
και του κατορθώματος την ανομολόγητη πηγή
αμαρτία θανάσιμη, ευρέως διαδεδομένη.
*

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »