Το παράπονο κάποιου που κάποτε πίστεψε στην επανάσταση
2001. Η Αρκούδα έχει ήδη στραβοπατήσει και έχει πέσει, η Παγκοσμιοποίηση έχει ήδη προταθεί (στην αρχή στη ζούλα, ύστερα πανηγυρικά), ο νεοφιλελευθερισμός μετατρέπεται σε δόγμα και ο Giorgio Gaber τραγουδάει τους παρακάτω στίχους (εδώ σε μια ελεύθερη απόδοση που σας έφτιαξα).
Η Γενιά μου ηττήθηκε
Δε μου αρέσει η ψεύτικη ευθυμία
και όρεξη δεν έχω πια καμία
για κουβέντες στην ταβέρνα με παρέα.
Με τους νέους δεν έχω υπομονή
ούτε μια στάλα
για κάποιες μόδες, κάποιες ανυπακοές
κάποια επαναστατικά τραγούδια
δε δίνω πια δεκάρα.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »