
Τον καιρό εκείνο, τότε που όπου κι αν κοίταγες, μπροστά ή πίσω, οι τόποι είχαν μπλεχτεί και ακινητοποιηθεί ενώ οι χρόνοι ανακατεύονταν ασταμάτητα, δύο τύποι τράβηξαν την προσοχή δύο ποιητών. Τον ένα τύπο, στρατηλάτη που ονειρευόταν με την τεχνική της ¨άσκησης επί χάρτου¨, τον εντόπισε ο Νίκος (Μοσχοβάκος) τον άλλο, έμπορο που αναλογιζόταν ισολογίζοντας, τον ανακάλυψε ο Λευτέρης (Μανωλάς).
Ιδού οι περιγραφές:
ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ (Μοσχοβάκος)
Σ’ αυτήν την πολιορκία
δεν θα κάνω χρήση
του πολιορκητικού μου κριού.
Έχω άλλα όπλα πιο απρόβλεπτα
για να κατακτήσω το κάστρο.
Εξάλλου δεν επιθυμώ
τη συντριβή του αντιπάλου
μόνο την υποταγή του θέλω
ν’ αποδεχθεί τους όρους μου
κι έπειτα θα τύχει της επιείκειάς μου
αφού θ’ αρχίσει σιγά-σιγά να κατανοεί
πως ήταν απρόσφορο
να μου αντισταθεί. Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*













































*









