Επειδή οι προηγούμενες μέρες ήταν κάπως ζόρικες άφησα για λίγο το Ιστολογοφόρο να πλέει από μόνο του παρασυρμένο από τους ανέμους και έρμαιο των (ασταθών) νόμων του τυχαίου. Τώρα που τα πράματα πάνε να καλυτερέψουν αντιλήφθηκα ότι στην αναμπουμπούλα δεν ανάρτησα ένα ως συνήθως ενδιαφέρον και διασκεδαστικό κείμενο του Βασίλη Μεταλλινού που έφτασε στη Γέφυρα μαζί με την καινούργια χρονιά.
Σήμερα λοιπόν έχουμε Μεταλλινό και
Ιστορίες καραντίνας με espresso lungo και άρωμα Orient express
14 μήνες ταξιδιωτική αγαμησιά και στα εντευκτήρια του μυαλού συνωστίζονται τρελές αναμνήσεις ενός ανεπανάληπτου παρελθόντος…
Ανεπαισθήτως συνειδητοποιώ ότι πέρασαν 47 χρόνια απ’ το πρώτο μεγάλο ταξίδι.
Ιούλιος 1974, εποχή που ο Μάικλ Τζάκσον ήταν ακόμα μαύρος, το ραδιόφωνο στο κυλικείο του ΟΣΕ έπαιζε Terry Jacks το «seasons in the sun», μαθητής 4ης Γυμνασίου δέκα έξι χρόνων, τελών υπό υπαρξιακή σύγχυση, ανυπόφορα διψασμένος για νέες εμπειρίες και με μια κάρτα interrail στη κωλότσεπη, ξεκινούσα με το Οριάν Εξπρές ένα ταξίδι 30 ημερών στην Ευρώπη.