Posted by vnottas στο 8 Μαΐου, 2021
Τρία ποιήματα από τον Νίκο Μοσχοβάκο
ΑΛΛΑΓΗ
Ήλθε ο άλλος καιρός!!
Αυτός που όλοι προσδοκούσαμε.
Όμως κάτι άλλαξε
μου φαίνεται κάτι άλλαξε…
Βραδιάζει μελαγχολικά…
ΥΠΕΡΟΠΤΗΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ
Καβάλα στον ίππο της ωραιόχαιτης αμετροέπειας
καλπάζω χωρίς αναστολές και δισταγμούς
με της αλαζονείας το λάβαρο ν’ ανεμίζει
και της ιταμότητας το χαμόγελο στο πρόσωπο.
Διασχίζω μεγάλες αποστάσεις μοναξιάς
για να φθάσω στο φαράγγι της μονοτονίας
όπου πολλοί πριν από μένα αφίχθησαν
για να προτάξουν την επιτυχία τους
μπροστά στο κρημνώδες τοπίο απόγνωσης
κι αγριμιών αλλόκοτες γκριμάτσες.
Σαν έντομο πιασμένο στο δίχτυ της αράχνης
πασχίζω να ξεφύγω από της μοίρας μου τον ιστό
χωρίς να γνωρίζω που θα καταλήξω άδοξα.
Μόνο το απόλυτο τώρα μ’ ενδιαφέρει
και μόνο του καθρέφτη μου η στιλπνότητα.
Μακαρίζω τα ερπετά και κυρίως τα αμφίβια
που έχουν διπλή ευκαιρία επιβίωσης.
Μη φανταστείτε ότι είναι εξομολόγηση αυτό
απλώς κομπάζω γεμάτος παράπονο
που η αλήθεια μου είναι χωρίς αντίκρισμα.
ΚΙ ΕΣΥ!…
Ήδη δεκατέσσερις Μαρτίου σήμερα.
Αύριο στη Σύγκλητο θα γίνει φονικό
ο Καίσαρας θα υποκύψει στα πλήγματά μας.
Μπαίνει η άνοιξη φουριόζα σε μυρωδιές
ουρανός με μικρές νησίδες νεφών
στον γαλάζιο του μεταξωτό μανδύα
δεν αφήνει καμιά αμφιβολία
για τη φωτεινή πλευρά του κόσμου.
Ο Βρούτος με τον Κάσσιο κάθιδροι
προετοιμάζουν τον θάνατο του Ιούλιου Καίσαρα
τακτοποιούν τις λεπτομέρειες
ακονίζουν τα ξίφη.
Αύριο γυρίζει σελίδα η ιστορία
όταν ακουστεί έκπληκτη η κραυγή
του θύματος να υπογραμμίζει
με σπαραγμό απόγνωσης
«Κι εσύ τέκνον Βρούτε;».
Όλα θα ‘χουν τελειώσει οριστικά.
Σχολιάστε