H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Το λέει στο ομώνυμο τραγούδι του ο Μπρασένς. Και εάν εγώ, προσπαθώντας να το αποδώσω στην πολυσύλλαβη ελληνική γλώσσα, έκανα μια μικρή έκπτωση πέντε τοις εκατό, είναι καθαρά και μόνο για λόγους μετρικούς.
Εκείνες που κατέχουνε τα κόλπα
και του έρωτα χειρίζονται τα όπλα,
που μας προκαλούν του πάθους τόσες εμπλοκές…
προκύπτουνε συναισθηματικές!
Νομίζεις πως τις ρίχνεις με καντάδες,
λουλούδια, ραβασάκια, κουτουράδες,
σαμπάνιες και εγκλήματα και τέτοια άλλα πολλά
Λες πως ενθουσιάζονται, αλλά…
Επωδός
Στις εκατό, τις ενενήντα φορές
τις ενοχλούμε όταν τους κάνουμε σεξ
τι και αν το δέχονται ή (συνήθως) το αρνούνται
τα οπίσθιά τους πάντα δεν φωταγωγούνται!
Κι ας διαφωνούνε οι φουκαράδες
που αύριο θα είναι κερατάδες,
την ώρα που η σάρκα μιλά
να που εκείνη τη μάσκα φορά
μα αν η καρδιά της δεν χτυπά με ορμή,
τι να σου κάνει το (δόλιο) κορμί…
Μόνο αν τρυφεράδα εκείνη νοιώθει,
τότε θ’ ανθίσουν όλοι της οι πόθοι,
αλλιώς φιλιά και χάδια μπορεί και να δεχτεί,
αλλά κρυφά θα δυσανασχετεί.
Εκτός κι αν της αρέσει η τυραννία
ή σου ’τυχε νυμφομανής χρονία,
μα τότε θα πληρώσουν όλοι οι αρσενικοί
που θα βρεθούν εκεί…
«Ακόμη…» κι αν ψιθυρίζει, «θέλω κι άλλο!»
τάχα μαζί σου ζει πάθος μεγάλο,
είν’ μόνο από οίκτο, γιατί οι άγγελοι γελούν
ακόμη κι όταν δεν το εννοούν!
Και όλα αυτά γιατί ο εραστής της
να μοιάζει πρέπει ο κατακτητής της,
ο κόκορας, ο βλαξ που ’ναι σ’ αυτήν σκαρφαλωμένος
μην (τυχόν) νοιώσει μειωμένος
Μα απ’ την αλήθεια απέχουν παρασάγγες
όσα διαδίδουν κάτι τζάμπα μάγκες,
πως είσαι τάχα αδέξιος, σου λείπει η εμπειρία,
γι αυτό εκείνη δείχνει ψυχραιμία.
Ίσως, μα οι επιθέσεις κι αν βαραίνουν
των «πηδηχταράδων» που επιμένουν,
Κυρίες μου, απολαύστε, σε θέση ύπτια σας αφήνω
και δώρο το τραγούδι αυτό σας δίνω….
Επωδός
Στις εκατό, τις ενενήντα φορές
τις ενοχλούμε όταν τους κάνουμε σεξ
τι και αν το δέχονται ή (συνήθως) το αρνούνται
τα οπίσθιά τους πάντα δεν φωταγωγούνται!
Κι ας διαφωνούνε οι φουκαράδες
που αύριο θα είναι κερατάδες,
την ώρα που η σάρκα μιλά
να που εκείνη τη μάσκα φορά,
μα αν η καρδιά της δεν χτυπά με ορμή,
τι να σου κάνει το (έρμο) κορμί;
Quatre vingt quinze pour cent – Brassens
Ακόμη μία ερμηνεία
Ανάγνωση της προσαρμογής στα Ελληνικά που σας έφτιαξα
Quatre vingt quinze pour cent – Brassens
La femme qui possède tout en elle
Pour donner le goût des fêtes charnelles
La femme qui suscite en nous tant de passion brutale
La femme est avant tout sentimentale
Mais dans la main les longues promenades
Les fleurs, les billets doux, les sérénades
Les crimes, les folies que pour ses beaux yeux l’on commet
La transporte, mais…
{Refrain:}
Quatre-vingt-quinze fois sur cent
La femme s’emmerde en baisant
Qu’elle le taise ou qu’elle le confesse
C’est pas tous les jours
qu’on lui déride les fesses
Les pauvres bougres convaincus
Du contraire sont des cocus
A l’heure de l’œuvre de chair
Elle est souvent triste, peu chère
S’il n’entend le cœur qui bat
Le corps non plus ne bronche pas
Sauf quand elle aime un homme avec tendresse
Toujours sensible alors à ses caresses
Toujours bien disposée, toujours encline à s’émouvoir
Ell’ s’emmerd’ sans s’en apercevoir
Ou quand elle a des besoins tyranniques
Qu’elle souffre de nymphomanie chronique
C’est ell’ qui fait alors passer à ses adorateurs
De fichus quarts d’heure {au Refrain}
Les « encore », les « c’est bon », les « continue »
Qu’ell’ crie pour simuler qu’ell’ monte aux nues
C’est pure charité, les soupirs des anges ne sont
En général que de pieux menson(ges)
C’est à seule fin que son partenaire
Se croie un amant extraordinaire
Que le coq imbécile et prétentieux perché dessus
Ne soit pas déçu
{au Refrain}
J’entends aller de bon train les commentaires
De ceux qui font des châteaux à Cythère
«C’est parce que tu n’es qu’un malhabile, un maladroit
Qu’elle conserve toujours son sang-froid »
Peut-être, mais les assauts vous pèsent
De ces petits m’as-tu-vu-quand-je-baise
Mesdam’s, en vous laissant manger le plaisir sur le dos
Chantez in petto…
{au Refrain}
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 