Να λοιπόν που η αναπεφλεγμένη Θαίδα διαθέτει πλείονες του ενός θαυμαστές, όχι μόνον ανάμεσα σε αξιομνημόνευτους άνδρες της εποχής της, αλλά και μεταξύ των ακόμη ευαίσθητων στη γυναικεία γοητεία συγχρόνων. Μετά τον Νίκο, ο Λευτέρης μου στέλνει, και ευχαρίστως αναρτώ, μερικούς ακόμη στίχους για την ¨Πυριφλεγή¨. (Οι επεξηγηματικές υποσημειώσεις, δικές του).
Θαΐς Πυριφλεγής
Προς τον Ευθύδημο[1], η ορχηστρίς Θαΐς
Ανοίγει την καρδιά της και του δείχνει
Τον Έρωτα που την αποκαρδιώνει
Την καταπονεί.
Τι κι αν η όμορφη εταίρα
Έμπνευση προσέφερε στο Μένανδρο[2]
Τι κι αν ο Μέγα-Αλέξανδρος, αυτός, ο ίδιος
Κάθισμα της έβαλε στο πλάι του[3]
Κι ο Πτολεμαίος στο κεφάλι της
Το δίπτερο στέμμα της Αιγύπτου.[4]
Τι κι αν ο νους του Νίκου[5]
Έπεσε σε ξέρες, και βυθίστηκε
Για χάρη της.
Μ’ ακόμα, και αν πυρπόλησε
Των νεαρών Περσών τον πόθο
-κι ας την κατηγόρησε ο Κλείταρχος αδίκως
Ότι άναψε, η πυριφλεγής, δαυλό κι αφάνισε
Την όμορφη Περσέπολη.
Η καλλονή δεν έχει νου
Παρά για τον ωραίο της Ευθύδημο
Που τον κατηγορεί, πως τη λησμόνησε
και ερωτεύτηκε γυναίκα λάθος, τη φιλοσοφία.
«Δε διαφέρει μια εταίρα από σοφιστή»
Του λέει,
«Μια και οι δυο διδάσκουν».
«Ούτε λέγουμε πως δεν υπάρχουν οι θεοί
Αφού πιστεύουμε στους εραστές
Όταν ορκίζονται ότι μας αγαπούν».
Ματαίως όμως προσπαθεί.
Αλλού ο Ευθύδημος πιστεύει ότι ανήκει
Σε κόσμους ανώτερους, αθάνατους.
Κι όμως, αν ήταν αληθινά σοφός θα γνώριζε
Πως η Θαΐς, στων ποιητών τη θύμηση έμεινε
Για το θλιμμένο, αποτυχημένο έρωτά της
Που για δική του χάρη το σύμπαν
Ήταν έτοιμη να θυσιάσει
Η όμορφη, αθάνατη ορχηστρίς.
Καβαλιέρος Ελευθέριος
[1] Αλκίφρονος Επιστολαί Δ΄ , Επιστολή 7.4,4.
[2] Ο Μένανδρος τη θαύμαζε κι έγραψε για χάριν της, την κωμωδία Θαΐς,
[3] Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν μεταξύ των θαυμαστών της και την κάλεσε στην εκστρατεία του.
[4] Ο Πτολεμαίος την παντρεύτηκε κι έκανε μαζί της τρία παιδιά. Το δίπτερο στέμμα είναι το λεγόμενο ureret, με δύο μεγάλα φτερά, που φορούσε η Νεφερτίτη.
[5] Ο Νίκος εποίησε για τη Θαΐδα, στο «Ιστολογοφόρο» του Βασίλη Νόττα, στις 13/5/2015.