Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο

Κοινωνία, Επικοινωνία, Φαντασία και άλλα

Archive for 15 Σεπτεμβρίου 2015

Με πηλό δύσκαμπτο…

Posted by vnottas στο 15 Σεπτεμβρίου, 2015

ΤΕΡΑΚΟΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ

Γράφει ο Νίκος Μοσχοβάκος

Sikeli4 Δεν είναι πεδιάδα η ψυχή μου

σας γελά το κίτρινο της λίρας

χρώμα του γινομένου σταριού

σαν το ριπίζει ο άνεμος.

Ούτε θάλασσα φουρτουνιασμένη είναι

ας έχει βαθύ μπλε τ’ονείρου

κι ακρογιαλιές απάτητες

ολόγυρα να την ορίζουν.

Όχι πως είναι ουρανός

τα σύννεφα που απλώνονται

στο γκρίζο και στ’ασήμι βουτηγμένα

την άλλη όψη της αλήθειας δείχνουν.

Μια τερακότα είναι εν τέλει η ψυχή μου

ψημένη μες σε κάμινο αργίλου

με πηλό δύσκαμπτο

στα χέρια αυτοδίδακτου αγγειοπλάστη

που ποτέ δεν λογάριασε κανέναν.

Hellen.E4.1b_Women

Posted in ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , , | Leave a Comment »

Κριθαρόσουπα…

Posted by vnottas στο 15 Σεπτεμβρίου, 2015

Γράφει ο Ηλίας Κουτσούκος

provatina_h_gida_ntomatosoupa_me_kritharaki_61

Ρίχνεις στο καυτό νερό λίγο λαδάκι…

 ¨τι νόμιζες,πως είμαστε από παράδοση καλοί ε…¨ γελούσε ο γέροντας Ιωανίκιος στο Αγιο-Ορος καθώς μου έδειχνε μια μικρή μετόπη που έχουν  όλα τα μοναστήρια στη κεντρική τους  πύλη και πάνω της καθόταν μία τεράστια χύτρα όπου έχυναν  λάδι με βραστό νερό, να κάψουνε τους πειρατές, που από κάτω προσπαθούσαν να παραβιάσουνε τη πύλη¨.

Μόλις αρχίζει να βράζει τότε ρίχνεις το κριθαράκι και λίγη ντομάτα σάλτσα

¨το θείο σου τον κυνηγήσανε  οι χίτες μέσα στο κριθοχώραφο του Βασιλάκου και τούριξαν 5 κουμάσια από τα τριάντα μέτρα. Τον βρήκε η πρώτη στο λαιμό και τιναζότανε το αίμα σιντριβάνι… Βάψανε όλα κριθάρια ένα γύρω. Η μάνα του ήταν στην άκρη στο χωράφι και χτυπιόταν βλέποντας πως σκοτώνανε το στερνοπούλι της απόγευμα που έγερνε  ο ήλιος και ήταν σαν βάφανε με κόκκινο χρυσάφι από το αίμα του παιδιού τα αψηλά κριθάρια.  Και τώρα λένε, άμα βρέξει ξαφνικά πως παίρνει χρώμα κόκκινο στο κέντρο του, του Βασιλάκου το χωράφι από το αίμα που πετούσε ο μπάρμπας σου που ήταν τότε στα δεκαεννιά.¨

Ρίχνουμε μέσα λίγο σκόρδο, λίγο αλάτι και πιπέρι

¨γίνονταν τότε σημεία και τέρατα παιδάκι μου…Στο  αλώνι του Μανωλάκου έσυραν τον Γιωργάκη της Φανής, κόψανε το λαιμό του άκρη μέρα- μεσημέρι και ρίχνανε αλάτι και πιπέρι στο ξεπεταρούδι 15 χρόνων να τους πει που τράβηξε η ομάδα του Σταυρόμπεη… Θα το πεις τσογλάνι, θα το πεις ούρλιαζαν μες τα αυτάκια του τριγύρω οι Μάηδες απ του Μελιγαλά…¨  μου έλεγε

monaxos

Posted in ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΑ ΦΙΛΩΝ | Με ετικέτα: , , | Leave a Comment »