H jota (λαϊκός ισπανικός χορός) των φοιτητών. Zarzuela 1875
*
[Από τις ¨Ζωγραφιές μου¨ - Λάδι σε χαρτόνι - Άνοιξη 2015]
*
*
Ένα φάντο ακόμα…
Posted by vnottas στο 17 Ιανουαρίου, 2021
Μένουμε ακόμη στα φάντο. Σήμερα το τραγούδι μιας πονεμένης αγάπης: As pedras da minha rua. Οι πέτρες του δρόμου μου Ή Στο δρομάκι του σπιτιού μου: οι πέτρες.
Θέμα: Εκείνος δεν φάνηκε, εκείνη υποφέρει (ή αντίστροφα).
Μουσική στίχοι: EDUARDO DAMAS / MANUEL PAIÃO. Τραγουδά η Carminho. Η απόδοση στα Ελληνικά (ίσα ίσα για να πάρετε μια ιδέα) έγινε μέσω μιας διαδικτυακής μετάφρασης στα Ιταλικά.
ΥΓ 16/1/21 πρωί. Σήμερα στην Πάνω Πόλη χιονίζει. Πολύ.
Με την Carminho
*
Από την Sefika Kutluer
*
Από την Maria de Fatima
Στο δρομάκι του σπιτιού μου: Οι πέτρες
Έβρεξε πολύ τη νύχτα
Στο λιθόστρωτο δρομάκι
Στην υγρή του λάμψη πάνω
Σχηματίστηκε η σκιά σου
*
Είπα θ’ ανεβείς τις σκάλες
Μα τα βήματά σου σβήνουν
Πάνω στις βρεγμένες πέτρες
Που για σένανε θρηνούν
*
Μην πατήσει πια κανένας
Στου σπιτιού μου το δρομάκι
Μόνο εγώ, π’ ούτε που ξέρω
Αν ακόμα είμαι δική σου
*
Πάει ένας μήνας τώρα
Που, αγάπη μου, μου λείπεις
Γύρισε να περπατήσεις
Άλλη μια φορά στις πέτρες
*
Το φανάρι στη γωνία
κι οι ακτίνες της Σελήνης
τη σκιά σου αναζητάνε
στα σοκάκια του σπιτιού μου
*
Όταν βρέχει όπως απόψε
και οι πέτρες λαμπυρίζουν
την εικόνα σχηματίζουν
των θλιμμένων μου ματιών
*
Μην πατήσει πια κανένας
Στου σπιτιού μου το δρομάκι
Μόνο εγώ, π’ ούτε που ξέρω
Αν ακόμα είμαι δική σου
*
Πάει ένας μήνας τώρα
Που, αγάπη μου, μου λείπεις
Γύρισε να περπατήσεις
Άλλη μια φορά στις πέτρες
As pedras da minha rua
Esta noite choveu muito
nas pedras da minha rua,
depois vi nelas a sombra
que me parecia ser a tua.
.
Esperei que subisses as escadas
mas teus passos não ouvi,
lá fora nas pedras molhadas
pareciam chorar chorar por ti.
.
Não pisaste mais as pedras,
as pedras da rua.
Hoje piso-as sem saber
se ainda sou tua.
.
Eu e elas não te vemos
meu amor há mais de um mês.
Volta amor, volta a pisar
estas pedras outra vez.
.
O candeeiro da esquina
e até mesmo a luz da lua
não viram mais tua sombra
nas pedras da minha rua.
.
Quando chove como hoje
e as pedras estão a brilhar
eu vejo os meus olhos nelas
já tão cansados de tanto esperar.
.
Não pisaste mais as pedras,
as pedras da rua.
Hoje piso-as sem saber
se ainda sou tua.
.
Eu e elas não te vemos
meu amor há mais de um mês.
Volta amor, volta a pisar
estas pedras outra vez.
***
Le pietre della mia via
Questa notte ha piovuto molto
sulle pietre della mia via,
poi ho visto in quelle l’ombra
che mi sembrava essere la tua.
.
Sperai che avresti salito le scale
ma i tuoi passi non sentii,
là fuori sulle pietre bagnate
che sembravano piangere piangere per te.
.
Non calpestasti più le pietre,
le pietre della via.
Oggi le calpesto io senza sapere
se sono ancora tua.
.
Io e loro non ti vediamo
amore mio, da più di un mese.
Torna amore, torna a calpestare
queste pietre un’altra volta.
.
Il lampione all’angolo
e persino la luce della luna
più non hanno visto la tua ombra
nelle pietre della mia via.
.
Quando piove come oggi
e le pietre brillano
io vedo nei loro occhi i miei
così stanchi di tanta attesa.
.
Non calpestasti più le pietre,
le pietre della mia via.
Oggi le calpesto io senza sapere
se sono ancora tua.
.
Ιο e loro non ti vediamo
amore mio, da più di un mese.
Torna amore, torna a calpestare
queste pietre un’altra volta.
Βασίλης Νόττας: Το Ιστολογοφόρο 
Σχολιάστε